Trzecia droga. Odnowa socjaldemokracji
30,00 zł
Kapitalizm wiąże się z cyklicznymi wahaniami koniunktury, bezrobociem i znaczną dysproporcją dochodów, ale równocześnie wysoką efektywnością gospodarki prowadzącą do wzrostu dobrobytu ogólnego. Z kolei socjalizm ograniczał wolność gospodarczą i wprowadzał monopol państwa w gospodarce, zapewniał jednak ludziom bezpieczeństwo socjalne. Następstwem takiej organizacji gospodarki była jej niska efektywność. Twórcy „trzeciej drogi” przekonywali, że można stworzyć system efektywny i jednocześnie sprawiedliwy, gdy jego podstawą będzie prywatna własność, konkurencja i mechanizm rynkowy.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Anthony Giddens |
| Wydawnictwo | Książka i Wiedza |
| Seria | |
| Rok wydania | 1999 |
| Wymiary | 205 x 145 mm |
| Ilość stron | 140 |
| Numer ISBN | 83-05-13106-8 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Stan BDB- (podkreślenia ołówkiem w tekście) |
„Trzecia droga” to system społeczno-gospodarczy pośredni między kapitalizmem a socjalizmem.
Zwolennicy „trzeciej drogi” uznali, że oba systemy – kapitalizm i socjalizm – mają zarówno wady, jak i zalety, i że możliwe jest zbudowanie systemu, w którym zostałyby połączone ich pozytywne strony. Kapitalizm wiąże się z cyklicznymi wahaniami koniunktury, bezrobociem i znaczną dysproporcją dochodów, ale równocześnie wysoką efektywnością gospodarki prowadzącą do wzrostu dobrobytu ogólnego. Z kolei socjalizm ograniczał wolność gospodarczą i wprowadzał monopol państwa w gospodarce, zapewniał jednak ludziom bezpieczeństwo socjalne. Następstwem takiej organizacji gospodarki była jej niska efektywność. Twórcy „trzeciej drogi” przekonywali, że można stworzyć system efektywny i jednocześnie sprawiedliwy, gdy jego podstawą będzie prywatna własność, konkurencja i mechanizm rynkowy.
Podobne produkty
Jako mądry i świetnie znający swoją dziedzinę terapeuta, dr Lusterman w klarowny sposób wyjaśnia złożoną dynamikę zdrady. Dostarcza obojgu partnerom cennych wskazówek, które pozwolą im stopniowo odbudować wzajemne zaufanie i stworzyć lepszy związek, a wielu ludziom napisać szczęśliwe zakończenie bolesnej historii.
Tractatus politicus, czyli traktat polityczny, był ostatnim i niekompletnym traktatem napisanym przez Barucha Spinozę. Został napisany w latach 1675–77 i opublikowany pośmiertnie w 1677 r.
Condillac wszelką wiedzę wywodził z doświadczenia zewnętrznego, uzyskiwanego za pomocą zmysłów. Jednak w przeciwieństwie do Locke'a pojmował umysł ludzki jako całkowicie bierny, nie posiadający żadnych idei ani dyspozycji wrodzonych zbiornik wrażeń doznanych i zapamiętanych. Cała treść i funkcje umysłu powstają jako efekt bodźców zewnętrznych. Postęp umysłu zależy od posługiwania się znakami umownymi. Condillac za znaki uważał nie tylko wyrazy mowy, ale również pojęcia, wskazywał na wspólną naturę myśli i mowy. Nasze pojęcia są tylko znakami, nasze wrażenia są tylko stanami subiektywnymi; dają niewiele wiadomości o rzeczach i własnej jaźni.
Bezpieczeństwo kulturowe jest czymś więcej niż prostą sumą bezpieczeństwa poszczególnych jednostek. Stanowi nową jakość. Wynika z tego prawidłowość dotycząca różnicy między bezpieczeństwem kulturowym, a społecznym. Obszar Islamskiej Republiki Afganistanu nabiera w tym kontekście nowego znaczenia. Operacje militarne prowadzone w odmiennym środowisku kulturowym wymagają solidnej i merytorycznej wiedzy o tym regionie.