Traktat polityczny
44,00 zł
Tractatus politicus, czyli traktat polityczny, był ostatnim i niekompletnym traktatem napisanym przez Barucha Spinozę. Został napisany w latach 1675–77 i opublikowany pośmiertnie w 1677 r.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Benedykt de Spinoza |
| Wydawnictwo | De Agostini |
| Seria | Arcydzieła Wielkich Myślicieli |
| Rok wydania | 2002 |
| Wymiary | 200 x 125 mm |
| Ilość stron | 124 |
| Numer ISBN | 83-7316-028-0 |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Nowa |
| Uwagi techniczne | Książka w stanie doskonałym Eleganckie, szyte wydanie, oprawione w imitację skóry, ze złoceniami |
Tractatus politicus, czyli traktat polityczny, był ostatnim i niekompletnym traktatem napisanym przez Barucha Spinozę. Został napisany w latach 1675–77 i opublikowany pośmiertnie w 1677 r.
Zawartość tomu:
- Zadanie i metoda,
- O prawie naturalnym,
- O prawie publicznym w ogólności,
- O prawie państwowym,
- O najlepszym ustroju państwowym,
- Podstawy ustroju monarchistycznego,
- O trwałości ustroju monarchistycznego,
- Podstawy ustroju arystokratycznego, obejmującego jedno miasto,
- Podstawy ustroju arystokratycznego, obejmującego więcej miast,
- O trwałości ustroju arystokratycznego,
- Podstawy ustroju demokratycznego.
Podobne produkty
Książka ta ma na celu wskazać na kryzys kulturowy i polityczny jaki towarzyszy cywilizacjom w wyniku wydawanych przez nie uchwał i ustaw państwowych i ich kodyfikacji. W podstawie prawnej występuje bowiem ciągła zależność od bieżącej polityki - co prowadzi nieustannie do naruszania Praw Człowieka.
Jan Kepler najbardziej znany jest z nazwanych jego nazwiskiem praw ruchu planet, skodyfikowanych przez późniejszych astronomów na podstawie jego prac "Astronomia nova", "Harmonices Mundi" i "Epitome astronomiae Copernicanae". Prawa te wykorzystano do potwierdzenia słuszności teorii grawitacji Izaaka Newtona. Niniejsza praca była pierwszym większym dziełem badacza.
Dzieła Voltaire’a cechuje krytycyzm, odrzucenie autorytetów oraz tolerancja dla różnorodnych postaw, libertynizm, racjonalizm, odrzucenie instytucji Kościoła. W dogmatyzmie religijnym dostrzegł przyczyny nietolerancji, braku wolności, prześladowań i niesprawiedliwości. Voltaire uważał, że należy pozbyć się przesądów religii objawionej i przyjąć religię rozumową, której wymaga moralność (Gdyby Boga nie było, należałoby Go wymyślić). Jednak najlepsze możliwości realizacji swoich wizji widział w warunkach skrajnie antydemokratycznego absolutyzmu, w którym wykształcony i mądry władca wymuszał na poddanych wprowadzenie nowych, lepszych zasad.
Wybór esejów, przemówień, fragmentów dziennika, notatek – ukazuje oryginalność myślenia Musila jako krytyka literatury i kultury.