Historia Polski
- Wszystkie kategorie
- ***** ***
- ALBUMY
- ANTYKWARYCZNE DO 1945 ROKU
- BIOGRAFIE, LISTY i WSPOMNIENIA
- EZOTERYKA I PARANAUKOWE
- GRAFIKA I MALARSTWO
- GRY FABULARNE, RPG
- HISTORIA I ARCHEOLOGIA
- HUMOR, MAKSYMY I AFORYZMY
- JUDAICA
- KINO I TEATR, RADIO I TELEWIZJA
- KOMIKSY
- LITERATURA DZIECIĘCA
- LITERATURA FAKTU
- LITERATURA FANTASTYCZNA
- LITERATURA KRYMINALNA I SENSACYJNA
- LITERATURA MŁODZIEŻOWA
- LITERATURA PIĘKNA
- MAPY
- MARKETING, ZARZĄDZANIE I BIZNES
- MUZYKA
- NAUKA JĘZYKÓW
- NAUKI HUMANISTYCZNE
- NAUKI ŚCISŁE
- OBCOJĘZYCZNE
- POCZTÓWKI, WIDOKÓWKI I ZDJĘCIA
- PODRÓŻE
- POLITYKA
- PORADNIKI
- POWIEŚĆ HISTORYCZNA
- ROMANSE I POWIEŚCI OBYCZAJOWE
- SŁOWNIKI, ENCYKLOPEDIE, LEKSYKONY
- SPORT I SZTUKI WALKI
- SZTUKA
- TECHNIKA
- VARSAVIANA
- WIERZENIA I RELIGIE
- ZABYTKI TECHNIKI
Ten niezwykły reportaż przywołuje kolejne dni walki o wolność: radość towarzyszącą wybuchowi powstania, przytłumioną trudnościami codziennej egzystencji, heroiczną walkę powstańców na barykadach, sanitariuszek w szpitalach polowych i na gruzach zburzonego miasta. To także obraz codziennego życia wypełnionego tęsknotą za normalnością, której namiastkę mieszkańcy Warszawy mogli odnaleźć w nielicznych, ale nadal funkcjonujących kawiarniach, teatrzykach, przy muzyce płynącej z radia czy podczas lektury codziennej prasy. W obliczu wszechobecnej śmierci czytelnik dostrzeże również radość zaślubin i przyjacielskich spotkań – radość z kolejnego dnia życia.
Broń i Barwa – miesięcznik ukazujący się w latach 1934–1939 w Warszawie. Wydawcą było Stowarzyszenie Przyjaciół Muzeum Wojska. Redaktorem naczelnym był Stanisław Meyer, następnie Władysław Dziewanowski. Publikowano w nim artykuły poświęcone historii wojskowości. Prezentowane egzemplarze są reprintem oryginałów rocznika pierwszego z 1934 roku.
"Obraz stolicy wyłaniający się z książki Milewskiego naprawdę przerażą. Mamy tu konkretne, najbardziej spektakularne przestępstwa, opisywane w prasie - to morderstwa, napady, włamania, oszustwa... Szczególnie wstrząsające wrażenie robią opisy działalności tzw. fabrykantek aniołków..."
Jedno z najważniejszych świadectw losu więźniów i ofiar obozu Auschwitz-Birkenau i jednocześnie jedna z pierwszych literackich relacji z piekła na ziemi. "Na ściany, podłogi, cegły padła tu krew i opowiada o ludziach, którzy tu ginęli. Zostali tam, gdzie polała się ich krew. To nic, że ściany później zabielono wapnem. Te ściany są nadal czerwone."
Brawurowa podróż przez tysiąclecie. Od szansy zmarnowanej przez Chrobrego po udaną inwestycję Kaczyńskiego – znane fakty opisane z nowej perspektywy. Czołowy publicysta „Liberté!” opowiada o lepszych niż Jagiełło mężach dla Jadwigi i tłumaczy dlaczego Rzeczpospolita nie sięgnęła po Pacyfik.
Dwadzieścia reportaży pokazuje dramat Powstania Warszawskiego przez pryzmat losów pojedynczych osób. Suma tych zdarzeń to ciąg epizodów historycznych, które ukazują dramaturgię walk Powstańców z okupantem niemieckim. To opowieść o ludziach w różnym wieku, którzy za cenę życia walczyli o wolność i niepodległość swojej Ojczyzny.
Propagandowa broszurka opisująca Powstanie Warszawskie, z serii "Biblioteczka Żołnierza" (nr 4). Wydawnictwo Oddziału Propagandy Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego Wojska Polskiego, 1945 rok.
Prasa powstańcza ukazywała się od pierwszych dni Powstania Warszawskiego do 5 października 1944 roku. W czasie tych wielkich dni walki o wolność, prasa pełniła szczególną rolę: informowała o przebiegu walk, była źródłem informacji o sytuacji w kraju i na frontach, była również miejscem dyskusji ideologicznych i sporów politycznych.
Bitwa na Wiśle, blisko twierdzy Latarni, która rozegrała się po przegranej przez Szwedów bitwie pod Oliwą, mimo że stanowi epizod w wojnie o ujście Wisły, jest ważna pod względem taktyczno-operacyjnym. Spróbujmy więc przyjrzeć się problemom taktycznym flot działających na wodach Zatoki Gdańskiej w pierwszej połowie XVII wieku.
Alarm dla Warszawy - obrona cywilna stolicy we wrześniu 1939 roku. "...Zmieniły się warunki mieszkaniowe. Wyższe piętra domów stały się niebezpieczne i cała niemal ludność opuściła je, przenosząc się na niższe piętra; do mieszkań opuszczonych, do schronów, czyli poprostu mówiąc do niewiele dla celów mieszkalnych przystosowanych piwnic..."
Czy Powstanie Warszawskie było konieczne? Książka "Ani tryumf, ani zgon?" jest polemiką z bezkrytycznym spojrzeniem na wydarzenia sprzed 60 lat; w tym także polemikę z "Powstaniem 44" Normana Daviesa. Łubieński nie leczy naszych ran, lecz z chirurgiczną precyzją oddziela szansę od mrzonek, rzeczywistość wojskową i polityczną od iluzji i nadziei.
Obszerna bibliografia prac o KL Auschwitz, zawierająca 1950 pozycji (książki, artykuły) wydanych w czterech językach: polskim, angielskim, francuskim i niemieckim.
Monografia bitwy stoczonej 24 stycznia 1588 pomiędzy wojskami pretendenta do tronu polskiego po śmierci Stefana Batorego, arcyksięcia austriackiego Maksymiliana III Habsburga, a armią Rzeczypospolitej dowodzoną przez hetmana wielkiego koronnego Jana Zamoyskiego, stronnika Zygmunta III Wazy.
Pierwsza w istocie doskonale udokumentowana (także materiałami esbeckimi) monografia jednego z najważniejszych ogniw Drugiego Obiegu. Przewrotny tytuł dobrze oddaje zamysł i sens książki: jednym z elementów siły CDN i paru innych firm tego rodzaju było umiejętne połączenie poczucia misji z umiejętnościami menadżerskimi, znajomości rynku intelektualnego i jego możliwości z wyczuciem zapotrzebowań na słowa inne niż dostępne w ulicznych kioskach i państwowych księgarniach.
Rozpoczynająca się zwrotem: " Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się!", wydana przez komitet KC PZPR, propagandowa biografia Bolesława Bieruta. Świadectwo czasów słusznie minionych.
Spisana na podstawie zachowanych dokumentów historia dwóch młodych Polaków, którzy w pierwszych latach po II wojnie światowej prowadzą za sobą śmiertelny pościg - jeden jest funkcjonariuszem UB, drugi chłopakiem z lasu. Obraz odmalowany przez poznańską reporterkę, Annę Kłys, jest zaskakujący - ubek jest dowódcą plutonu egzekucyjnego rozstrzeliwującego politycznych wrogów, ale kilkakrotnie składa wnioski o zwolnienie ze służby; z kolei walczący wcześniej o wolną Polskę partyzant w najlepszej wierze wstępuje po wojnie do milicji.
W październiku 1943 roku Philip Bialowitz brał udział w buncie więźniów w obozie koncentracyjnym w Sobiborze. Uzbrojeni w noże, zabili esesmanów, wcześniej zwabionych do pomieszczeń gospodarczych. Blisko 600 więźniów podjęło próbę ucieczki. Uciekło 200 Żydów, z których wyzwolenia doczekało zaledwie 47. Książka jest relacją naocznego świadka i uczestnika tych wydarzeń.
Stanisław Walach w latach 1945 - 1952 kierował Powiatowymi Urzędami Bezpieczeństwa Publicznego w Chrzanowie, Limanowej i Nowym Targu, oraz był naczelnikiem Wydziału III w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Krakowie, w którym skoncentrowane były sprawy związane z walką z reakcyjnym podziemiem. "Świadectwo tamtym dniom"- tego autora - napisana w 1965 roku i "Był w Polsce czas..."należą do książek traktujących ten problem w sposób rozrachunkowy. Walach nie próbował zwalczać w sposób bezkompromisowy na kartach dzieła band podziemnych. Można zaryzykować stwierdzenie , że usiłował przedstawić zagadnienie w obiektywnym świetle. Opisy poszczególnych spraw, reakcyjnych oddziałów czy ludzi Walach oparł na własnych wspomnieniach, dokumentach archiwalnych, rozmowach przeprowadzonych ze współtowarzyszami walki. Pisząc - jak twierdzi - starał się podawać fakty zgodnie z rzeczywistością, przytaczał wydarzenia w pełnym ich kształcie , jednocześnie zdając sobie sprawę z mogących istnieć niedokładności.
Porozumienia sierpniowe stanowiły fenomen jednocześnie polityczny i prawny. Były sposobem rozwiązania społecznego konfliktu, ale zarazem stanowiły swoiste źródło prawa, nie mieszczące się w systemie źródeł prawa w PRL i nawiązujące do europejskiej tradycji umowy społecznej. Zasadniczą tezę książki stanowi twierdzenie, że negocjacyjny charakter procedury legislacyjnej może mieć zastosowanie także w reżimie autorytarnym.
"Korowód śmierci, gremialnie odmawiający żałobną modlitwę Dnia Sądnego, posuwał się z podniesionymi rękami, bity i popychany, do komór. >Lalka< katował też nahajką, szczuł psem, a usłużni esesmani pomagali mu dobijać upatrzoną ofiarę. Nie był gorszy od esesmańskiej bestii Zenfa, który szczególnie upodobał sobie znęcanie się nad dziećmi. Wyrywał je z rąk matek i zabijał uderzeniem o ścianę..."
"Co zostaje z Auschwitz" to trzecia część trylogii Giorgio Agambena, w której centralną rolę odgrywa figura Homo Sacer – człowieka całkowicie odartego z godności, który jest już tylko nagim życiem. Ekstremalną formą Homo Sacer był więzień obozu koncentracyjnego tuż przed swoją ostatnią drogą do komory gazowej („muzułman”). Jak żywy trup, budził już tylko niechęć.
Cud nad Wisłą. Wspomnienia Fińskiego uczestnika wojny polsko-rosyjskiej w roku 1920.
Wspomnienia z łagrów północy 1940-1944. Wstrząsająca relacja katorgi na Syberii.
Czarni myśliwi – recydywiści i kłusownicy, którym Himmler osobiście proponuje wolność w zamian za polowanie na ludzi na terenach okupowanych. Napisana na podstawie materiałów z archiwów niemieckich, rosyjskich i polskich praca Christiana Ingrao stanowi pierwsze całościowe opracowanie na temat kłusowników Hitlera.