KINO I TEATR, RADIO I TELEWIZJA
- Wszystkie kategorie
- ***** ***
- ALBUMY
- ANTYKWARYCZNE DO 1945 ROKU
- BIOGRAFIE, LISTY i WSPOMNIENIA
- EZOTERYKA I PARANAUKOWE
- GRAFIKA I MALARSTWO
- GRY FABULARNE, RPG
- HISTORIA I ARCHEOLOGIA
- HUMOR, MAKSYMY I AFORYZMY
- JUDAICA
- KINO I TEATR, RADIO I TELEWIZJA
- KOMIKSY
- LITERATURA DZIECIĘCA
- LITERATURA FAKTU
- LITERATURA FANTASTYCZNA
- LITERATURA KRYMINALNA I SENSACYJNA
- LITERATURA MŁODZIEŻOWA
- LITERATURA PIĘKNA
- MAPY
- MARKETING, ZARZĄDZANIE I BIZNES
- MUZYKA
- NAUKA JĘZYKÓW
- NAUKI HUMANISTYCZNE
- NAUKI ŚCISŁE
- OBCOJĘZYCZNE
- POCZTÓWKI, WIDOKÓWKI I ZDJĘCIA
- PODRÓŻE
- POLITYKA
- PORADNIKI
- POWIEŚĆ HISTORYCZNA
- ROMANSE I POWIEŚCI OBYCZAJOWE
- SŁOWNIKI, ENCYKLOPEDIE, LEKSYKONY
- SPORT I SZTUKI WALKI
- SZTUKA
- TECHNIKA
- VARSAVIANA
- WIERZENIA I RELIGIE
- ZABYTKI TECHNIKI
How to set a scene? What's the best camera angle? How does the new technology interact with scenes? And how does one even get the financing to make a movie?
Zbiór biografii gwiazd światowego i polskiego kin, od Charliego Chaplina po Piotra Fronczewskiego. Urokliwe retro, w sam raz dla fanów kinematografii.
Poparty długoletnim aktorskim i dydaktycznym doświadczeniem autora podręcznik gestu scenicznego uwzględnia również ćwiczenia sprawnościowe z zakresu rehabilitacji i poprawy budowy ciała. Wszystkie przykłady poparte są dydaktycznymi rysunkami sytuacyjnymi. Książka ułatwia pracę nie tylko studentom szkół teatralnych, ale również zawodowym aktorom w różnym wieku.
Andrzej Barański tworzy kino o niekonwencjonalnej dramaturgii. Reżyser programowo unika sensacyjnych wątków i zaskakującej intrygi. Kładzie nacisk na to, co dzieje się między zdarzeniami i z pietyzmem traktuje każdy szczegół. Jak sam mówi, jego filmy należy mierzyć w centymetrach, nie metrach. Barański najczęściej opowiada historie prostych ludzi, fascynują go prowincja i codzienność oraz mikrokosmosy niewielkich społeczności.
Biografia jednego z najsłynniejszych amerykańskich aktorów i reżyserów - życie prywatne i zawodowe, ciekawostki, anegdoty - rozmowy z gwiazdami Hollywood na temat bohatera. Aktor, reżyser, scenarzysta, producent, kompozytor - w każdej z tych dziedzin Flint Eastwood osiągnął wielkie sukcesy, pozostając skromnym człowiekiem, unikającym życia towarzyskiego. Kim jest naprawdę twardy gliniarz z cyklu o "Brudnym Hardym" i reżyser oscarowego Bez przebaczenia. Barwna opowieść o wielkim artyście i kulisach przemysłu filmowego USA.
Poeta Jan Lechoń - autorem pokaźnego tomu rzeczy teatralnych? Twórca kilkudziesięciu raptem wierszy, kilku fragmentów dramatycznych i czterech przekładów sztuk - krytykiem teatralnym o sporym dorobku? Pisarz cierpiący przez całe życie na obezwładniającą go latami niemoc tworzenia, z czym wcale się nie ukrywał - i tyle prac o teatrze po sobie zostawił?
„Dzikie orchidee” – pierwsza książka Bogusława Kaczyńskiego stała się bestsellerem wydawniczym i mimo ogromnego nakładu znikła w ciągu paru godzin z półek księgarskich. Do anegdot należą już opowieści o szturmie kupujących na lady księgarskie, o wybitych szybach, sforsowanych drzwiach i stratowaniu Kaczyńskiego przez napierający tłum wielbicieli uczestniczących w premierze „Dzikich orchidei” w salonie literackim „Expresu Wieczornego”. Parę tygodni później „Dzikie orchidee” zdobyły w plebiscycie czytelników i księgarzy tytuł „Książki Roku”, Kaczyński uznany został „Autorem Roku”, a jury powołane przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich wpisało książkę na listę dziesięciu najpoczytniejszych tytułów i skierowało do natychmiastowego wznowienia.
Wybór tekstów na temat ekspresjonizmu w teatrze europejskim.
Spór o miejsce "Zeittheater" w dorobku Schillera jest wciąż żywy i - jak przed wojną - zależny od koniunktur politycznych. Aby go jednak prowadzić, nie można poprzestać na wyznaniach samego Schillera, bądź relacjach krytyki. Nie zachowały się bowiem teksty "Polityki społecznej R.P.", "Cjankali", "Krzyczcie, Chiny!". Nie były opublikowane, a pożoga wojenna pochłonęła egzemplarze teatralne i tym samym - gdy idzie o utwory Wolfa i Tretiakowa - ich tłumaczenia.
Wydanie monografii poświęconej życiu i twórczości Federico Felliniego. Książka zawiera szczegółowe interpretacje wszystkich filmów włoskiego reżysera i analizy jego warsztatu. Autorkę interesuje wszak nie tylko twórczość mistrza, ale i on sam: Fellini-artysta, łgarz, mitoman, "kuglarz boży", plebejusz kina. Kornatowskiej udało się bowiem napisać jednocześnie biografię i monografię.
Rocznik 1932. Urodzony w Krakowie, wychował się w Gorlicach, wojnę spędził na Syberii. Nim otrzymał dyplom reżysera z Edwardem Skórzewskim robił filmy, które chrzczono mianem "czarnych dokumentów". Potem były komedie, polski western, melodramat, nagrody, odznaczenia, festiwalowe laury, a przede wszystkim toczyła się "wojna trzydziestoletnia" o ekranizację całej sienkiewiczowskiej "Trylogii". Dziś o Hoffmanie można powiedzieć: "zwycięskie serce". Ale on sam przyznaje się: byłem też "chuliganem"... Czy naprawdę był? Przeczytajcie.
"Podczas kręcenia filmów żyję pełnią życia. Wtedy jestem najbardziej męski. Tryskam energią, potrafię zagrać wszystkie role, sam wszystko robię na planie, nigdy nie jestem zmęczony. Bez względu na porę, o której kończymy, nie mogę się doczekać następnego dnia. Moje życie polega na robieniu filmów. Kiedy pracuję, czuję, że żyję".
Wczesna monografia legendarnego reżysera, Jeana Luca Godarda, jednego z najbardziej radykalnych i kontrowersyjnych twórców w dziejach kina światowego.
Zawarte w książce materiały nie pretendują do miana kompendium - obejmują jedynie wycinek z bogatego i złożonego życia filmowego w Polsce Ludowej. Przedstawiony tu wykaz długometrażowych filmów fabularnych produkcji polskiej wprowadzonych na ekrany do dnia 31 listopada 1975.
Książka poświęcona obrazowi amerykańskiej kontestacji lat sześćdziesiątych w filmach kina bezpośredniego, a dokładniej trzem jej odłamom: ruchowi walczącemu o równość rasową, ruchowi studenckiemu oraz hippisom. Autor przedstawia podstawowe założenia ideologiczne danego ruchu, a następnie sposób ich zaistnienia na ekranie. Pikanterii temu opisowi dodaje fakt, że twórcy kina bezpośredniego programowo stronili od wszelkiej ideologii. Czy da się jednak pokazać rzeczywistość bez uwikłania się w ideologię, która ją przenika?
Barbara Krafftówna stworzyła jeden z najciekawszych i zapadających w pamięć portretów kobiecych w kinie – Felicję w „Jak być kochaną”. Wzorcowa aktorka w dramatach Witkacego. Pierwsza odtwórczyni Gombrowiczowskiej tytułowej „Iwony, księżniczki Burgunda” i wykonawczyni słynnego walca „Embarras”. Niezapomniana aktorka legendarnego Kabaretu Starszych Panów, która przeklinała Bohdana Łazukę, szarpała bas i nudziła się w czasie deszczu...
Jest to drugi rocznik monograficzny poświęcony teatrowi Witolda Gombrowicza. Zawiera przede wszystkim Kronikę, dopełniająca poszukiwania i badania, zaprezentowane w „Pamiętniku Teatralnym” 2004, z. 1-4. Odnotowane w niej zostały najważniejsze wydarzenia, mające wpływ na twórczość i koleje życia Gombrowicza. Numer zawiera także kronikę sceniczną utworów tego pisarza, doprowadzona do obchodów Roku Gombrowicza 2004. Odnotowuje polskie i zagraniczne realizacje teatrów zawodowych i studenckich, realizacje radiowe i telewizyjne oraz filmowe. Wybrane przedstawienia zostały także skrótowo opisane. Kronikę uzupełniają ogłaszane po raz pierwszy archiwalia. Są to m.in. dokumenty osobiste pisarza, korespondencja z archiwum Rity Gombrowicz oraz listy Kazimierza Dejmka do Jerzego Giedroycia.
Leni Riefenstahl, the woman known as “Hitler’s filmmaker,” made some of the greatest and most innovative documentaries ever made. They are also insidious glorifications of Adolf Hitler and the Third Reich. Now, Steven Bach reveals the truths and lies behind Riefenstahl’s lifelong self-vindication as an apolitical artist who claimed to know nothing of the Holocaust and denied her complicity with the criminal regime she both used and sanctified.
Leon Schiller (1887-1954) - wielki polski inscenizator, reżyser, pedagog, organizator życia teatralnego i znawca historii teatru - pozostawił po sobie liczne eseje, artykuły, rozprawy, przemówienia i wywiady. Rozproszone po różnych czasopismach i wydawnictwach nigdy dotąd nie zostały zebrane w pełnej edycji książkowej.
Portret Leonarda Pietraszaka - niezwykłego człowieka i aktora. Obraz życia teatralnego Łodzi, Poznania i Warszawy, którego był świadkiem i uczestnikiem przez kilkadziesiąt lat pracy. Swoisty hołd złożony znakomitym postaciom polskiego teatru i filmu, które powoli odchodzą w zapomnienie...
Życie Sary Bernhardt (1844 - 1923) stanowi swoisty fenomen w dziejach teatru światowego. Aktorka od pierwszych sukcesów do końca swojej długiej kariery nie przestała urzekać kolejnych pokoleń widzów magią swej osobowości.
Jako dramatopisarka West słynęła ze skandalizujących sztuk, jako aktorka – z ról, które uczyniły z niej uosobienie seksu, i z powiedzonek, które przeszły do historii Hollywood („Nadmiar czegoś dobrego może być cudowny”, „Kiedy jestem dobra, jestem bardzo dobra, ale kiedy jestem zła, jestem jeszcze lepsza” i wiele innych). Od pierwszego spotkania, kiedy na przywitanie autorki West wyciągnęła skrzącą się od brylantów dłoń, aż do ich pożegnania, podczas którego gwiazda niestrudzenie udzielała pisarce rad w kwestii sposobów uwodzenia mężczyzn, pomiędzy Mae West i Charlotte Chandler nawiązała się serdeczna zażyłość emanująca z każdej strony biografii.
Monografia Teatru Krypta i Piwnica przy Krypcie, scen teatralnych Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie, wydana z okazji 50-lecia ich istnienia.
Uczucia są głównym tematem tej fabularyzowanej biografii jednej z największych gwiazd w dziejach kina. Dla Marilyn Monroe najważniejsza w życiu była miłość, o którą cały czas walczyła. Nie zaznała jej ani od chorej psychicznie matki, ani w sierocińcu, ani w niezliczonych romansach – z Onassisem, Sinatrą, Montandem, Brando. Jak wyglądały jej małżeństwa? Co naprawdę łączyło Marilyn z prezydentem Kennedym?