Pieśniarka Warszawy. Hanka Ordonówna i jej świat
12,00 zł
Pieśniarka Warszawy to barwna opowieść biograficzna napisana przez człowieka, który znał Ordonkę osobiście. Jako jedna z niewielu osób spotykał aktorkę w ostatnich latach jej życia. Opisał losy artystki, opierając się na jej własnych wspomnieniach, relacjach ludzi z otoczenia aktorki i własnych spostrzeżeniach wyniesionych ze spotkań z nią.
Książka oddaje znakomicie atmosferę czasów, w których żyła i występowała na scenach warszawskich teatrów i kabaretów: niepowtarzalny klimat stolicy doby Dwudziestolecia Międzywojennego, a także dramatyczne wojenne i okupacyjne dzieje miasta. Podaje wiele nieznanych dotąd faktów z życia aktorki, opowiada o losach całego artystycznego środowiska ówczesnej Warszawy.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Tadeusz Wittlin |
| Wydawnictwo | Polonia |
| Seria | |
| Rok wydania | 1990 |
| Wymiary | 200 x 145 mm |
| Ilość stron | 245 |
| Numer ISBN | 83-7021-144-5 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Dobra |
| Uwagi techniczne | DB+, niewielkie otarcia okładki i grzbietu. |
Pieśniarka Warszawy to barwna opowieść biograficzna napisana przez człowieka, który znał Ordonkę osobiście. Jako jedna z niewielu osób spotykał aktorkę w ostatnich latach jej życia. Opisał losy artystki, opierając się na jej własnych wspomnieniach, relacjach ludzi z otoczenia aktorki i własnych spostrzeżeniach wyniesionych ze spotkań z nią.
Książka oddaje znakomicie atmosferę czasów, w których żyła i występowała na scenach warszawskich teatrów i kabaretów: niepowtarzalny klimat stolicy doby Dwudziestolecia Międzywojennego, a także dramatyczne wojenne i okupacyjne dzieje miasta. Podaje wiele nieznanych dotąd faktów z życia aktorki, opowiada o losach całego artystycznego środowiska ówczesnej Warszawy.
Podobne produkty
Prawdziwie fascynujący, wielowymiarowy autoportret wybitnego artysty, człowieka dojrzałego i doświadczonego. Wątki biograficzne przeplatają się tu z refleksjami dotyczącymi nie tylko sztuki, ale także przyjaźni, miłości, rodzicielstwa, lojalności, wiary, pokusy autodestrukcji i woli przetrwania.
Starannie wyselekcjonowane, napisane niezwykle klarownym językiem teksty obejmują: esej o Mozarcie, mowę noblowską z 1976 roku, rozważania na temat Chicago - ukochanego miasta Bellowa, wspomnienia o zmarłych przyjaciołach (Johnie Cheeverze, Allanie Bloomie...) oraz omówienie stanu współczesnej powieści. Bellow powołuje się na Tołstoja, Dostojewskiego, Flauberta, Prousta, Conrada i innych mistrzów prozy, którzy potwierdzają świadectwo jego własnego życia, jego przekonanie, że powieść jako dzieło sztuki może przynieść wiele dobrego społeczeństwu wyjałowionemu przez cywilizację.
Tematem tych bardzo ciekawych i barwnie napisanych wspomnień są niezwykłe dzieje dwóch włościańskich rodzin z Kielecczyzny - Wachowiczów i Partyków - którzy po przeniesieniu się do Warszawy w 1911 roku odegrali znaczącą rolę w historii stołecznej gastronomii dwudziestolecia międzywojennego.
W książce tej autorka omawia życie i działalność jednej z najbardziej niezwykłych i wykształconych kobiet średniowiecza - księżnej Akwitanii, królowej Francji, następnie królowej Anglii. Ta ambitna kobieta, o niezwykłej energii, bystrości i umiejętności podejmowania decyzji, trzymała w swych rękach nici polityki większości krajów zachodniej Europy, gdzie na tronach królewskich i książęcych zasiadali jej liczni potomkowie. Rozkochana w poezji, sztuce "dwornej", wywarła znaczny wpływ na rozwój kultury średniowiecza.