Suma po przemyśleniach
15,00 zł
Starannie wyselekcjonowane, napisane niezwykle klarownym językiem teksty obejmują: esej o Mozarcie, mowę noblowską z 1976 roku, rozważania na temat Chicago – ukochanego miasta Bellowa, wspomnienia o zmarłych przyjaciołach (Johnie Cheeverze, Allanie Bloomie…) oraz omówienie stanu współczesnej powieści. Bellow powołuje się na Tołstoja, Dostojewskiego, Flauberta, Prousta, Conrada i innych mistrzów prozy, którzy potwierdzają świadectwo jego własnego życia, jego przekonanie, że powieść jako dzieło sztuki może przynieść wiele dobrego społeczeństwu wyjałowionemu przez cywilizację.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Saul Bellow |
| Wydawnictwo | Zysk i S-ka |
| Seria | |
| Rok wydania | 1998 |
| Wymiary | 195 x 125 mm |
| Ilość stron | 342 |
| Numer ISBN | 9788371504365 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
W prezentowanym pierwszym zbiorze utworów niebeletrystycznych możemy obserwować, jak jego oryginalny umysł na przestrzeni ostatnich czterech dziesięcioleci podejmuje refleksję nad literaturą, kondycją artysty pośród „gwałtownych zawirowań” oraz nad samym życiem.
Podobne produkty
Prawdziwie fascynujący, wielowymiarowy autoportret wybitnego artysty, człowieka dojrzałego i doświadczonego. Wątki biograficzne przeplatają się tu z refleksjami dotyczącymi nie tylko sztuki, ale także przyjaźni, miłości, rodzicielstwa, lojalności, wiary, pokusy autodestrukcji i woli przetrwania.
Wywiady z polskimi filmoznawcami. Wyłaniają się z nich pasjonujące portrety autorów, chętnie dzielących się swoją specjalistyczną wiedzą, oraz zamiłowaniem do kina.
Na początku XXI wieku świat nawiedza widmo fundamentalizmów i integryzmów religijnych - prawo boskie zdaje się zagrażać wolności człowieka. Dlaczego tak liczne rzesze wyznawców wielkich religii monoteistycznych radykalnie kontestują dziś współczesne społeczeństwo Zachodu, powracając do archaicznych form wiary czy angażując się w "święte wojny"?
To pierwszy w Polsce dokument o pracy lekarzy w czasach zarazy. Paweł Reszka wszedł do szpitali jednoimiennych. Co zobaczył? Jak mówi jeden z bohaterów książki: Wszystko działało na zasadzie pospolitego ruszenia. Społeczeństwo szyjące maseczki. Kombinezony, które podarował warsztat lakierniczy. Maski gazowe dostarczone przez wojsko. Pomyślałem: Z czym my na tę wojnę idziemy? Ze słowem 'misja' na ustach?