Chochlą i mieczem
34,00 zł
Tematem tych bardzo ciekawych i barwnie napisanych wspomnień są niezwykłe dzieje dwóch włościańskich rodzin z Kielecczyzny – Wachowiczów i Partyków – którzy po przeniesieniu się do Warszawy w 1911 roku odegrali znaczącą rolę w historii stołecznej gastronomii dwudziestolecia międzywojennego.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Jolanta Wachowicz-Makowska |
| Wydawnictwo | Standardowe |
| Seria | |
| Rok wydania | 2000 |
| Wymiary | 195 x 120 mm |
| Ilość stron | 341 |
| Numer ISBN | 83-07-02775-6 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Książka w stanie BDB, z minimalnymi przybrudzeniami na szczycie bloku. |
Tematem tych bardzo ciekawych i barwnie napisanych wspomnień są niezwykłe dzieje dwóch włościańskich rodzin z Kielecczyzny – Wachowiczów i Partyków – którzy po przeniesieniu się do Warszawy w 1911 roku odegrali znaczącą rolę w historii stołecznej gastronomii dwudziestolecia międzywojennego. Dziadek autorki, Julian Wachowicz, dzięki własnym wysiłkom i trudom, od funkcji pomocnika kucharza doszedł do stanowiska prezesa, a następnie właściciela „Cristalu” – jednej z największych i najładniejszych restauracji warszawskich. Babka, Helena z d. Partyka, zaczynała od malutkiego sklepiku na Tamce, aby w latach trzydziestych samodzielnie poprowadzić ekskluzywny Klub Prawników Polskich. Oboje dorobili się znacznego majątku, poznali wiele interesujących i znamienitych osób ze świata polityki, kultury i gospodarki. Przez lokale, które prowadzili, i przez ich domy przewinęli się luminarze nauki, sceny i palestry przedwojennej Warszawy. Tak więc wspomnienia te to nie tylko zapis nietuzinkowych losów dwóch rodzin, to także barwny i „smakowity” – rzadko poruszany w literaturze varsavianistycznej – wątek gastronomicznej historii stolicy i jej znanych mieszkańców – stałych bywalców warszawskich restauracji i barów.
Podobne produkty
Antologia pism wybitnego znawcy sztuki, filozofa i estetyka. Obok tekstów Tatarkiewicza, poświęconych sztuce i estetyce, znalazły się tu fragmenty jego intelektualnej autobiografii; Staje się ona swoistym przewodnikiem po wyborze prac teoretycznych filozofa.
Wstrząsająca historia życia Liesabeth Otto – dziewczynki z Prus Wschodnich, która po stracie rodziców jest zdana tylko na siebie. Zajmuje się włóczęgostwem i zbieractwem, tak jak wiele jej podobnych „Wolfkinder” – „Wilczych dzieci”. Dokumentalny film o dawnym "wilczym dziecku" zdobył prestiżową nagrodę World Television Award.
Starannie wyselekcjonowane, napisane niezwykle klarownym językiem teksty obejmują: esej o Mozarcie, mowę noblowską z 1976 roku, rozważania na temat Chicago - ukochanego miasta Bellowa, wspomnienia o zmarłych przyjaciołach (Johnie Cheeverze, Allanie Bloomie...) oraz omówienie stanu współczesnej powieści. Bellow powołuje się na Tołstoja, Dostojewskiego, Flauberta, Prousta, Conrada i innych mistrzów prozy, którzy potwierdzają świadectwo jego własnego życia, jego przekonanie, że powieść jako dzieło sztuki może przynieść wiele dobrego społeczeństwu wyjałowionemu przez cywilizację.
W książce tej autorka omawia życie i działalność jednej z najbardziej niezwykłych i wykształconych kobiet średniowiecza - księżnej Akwitanii, królowej Francji, następnie królowej Anglii. Ta ambitna kobieta, o niezwykłej energii, bystrości i umiejętności podejmowania decyzji, trzymała w swych rękach nici polityki większości krajów zachodniej Europy, gdzie na tronach królewskich i książęcych zasiadali jej liczni potomkowie. Rozkochana w poezji, sztuce "dwornej", wywarła znaczny wpływ na rozwój kultury średniowiecza.