Paradygmaty dla metaforologii
33,00 zł
Jeden z najoryginalniejszych w XX wieku filozofów niemieckich, Hans Blumenberg (1920–1996),z pewnością nie został jak dotąd należycie doceniony w Polsce. Mimo kilku przekładów pozostaje myślicielem na wskroś elitarnym. Tymczasem jego koncepcje mają istotne znaczenie dla zrozumienia ideowych podstaw epoki nowożytnej, a w konsekwencji – naszej współczesności. Niniejsza stosunkowo wczesna książka (1958) była programowa dla późniejszych badań Blumenberga nad przejściem od średniowiecza do nowożytności, należy też dzisiaj do klasyki studiów nad miejscem metafory w myśleniu prowadzonych od Nietzschego przez Derridę po George’a Steinera.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Hans Blumenberg |
| Wydawnictwo | Aletheia |
| Seria | |
| Rok wydania | 2017 |
| Wymiary | 205 x 145 mm |
| Ilość stron | 250 |
| Numer ISBN | 978-83-65680-08-2 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Dobra |
| Uwagi techniczne | Stan BDB-/DB+ (przybrudzenia bloku i brzegów). |
Jeden z najoryginalniejszych w XX wieku filozofów niemieckich, Hans Blumenberg (1920–1996),z pewnością nie został jak dotąd należycie doceniony w Polsce. Mimo kilku przekładów pozostaje myślicielem na wskroś elitarnym. Tymczasem jego koncepcje mają istotne znaczenie dla zrozumienia ideowych podstaw epoki nowożytnej, a w konsekwencji – naszej współczesności. Niniejsza stosunkowo wczesna książka (1958) była programowa dla późniejszych badań Blumenberga nad przejściem od średniowiecza do nowożytności, należy też dzisiaj do klasyki studiów nad miejscem metafory w myśleniu prowadzonych od Nietzschego przez Derridę po George’a Steinera. Znajdziemy w tym tomie zarys „metaforologii”, nauki badającej metafory „absolutne”, czyli wymykające się konceptualizacji w danym okresie, a zarazem stanowiące jej podłoże. Tę funkcję pełniły takie omawiane przez autora idee i wyobrażenia, jak „przemożna” czy „naga” prawda, podróż, księga i struktury geometryczne (krąg, kula). Od (niezauważalnej) dominacji danej absolutnej metafory w określonej epoce zależy rozumienie prawdy i stosunek do niej czy postrzeganie miejsca człowieka we wszechświecie. Zrywanie z pewnymi fundamentalnymi wyobrażeniami może być podstawą kształtowania się nowej epoki intelektualnej. Tak właśnie Blumenberg pojmuje na przykład nowożytność: jako, hasłowo biorąc, walkę z metaforą koła (świat skończony, cykliczny, zamknięty, o wyraźnie zaznaczonym środku). Nowożytność jest formacją spod znaku linii prostej.
Podobne produkty
Tractatus politicus, czyli traktat polityczny, był ostatnim i niekompletnym traktatem napisanym przez Barucha Spinozę. Został napisany w latach 1675–77 i opublikowany pośmiertnie w 1677 r.
Opracowanie poświęcone czasopiśmiennictwu Polaków bukowińskich.
Dzieła Voltaire’a cechuje krytycyzm, odrzucenie autorytetów oraz tolerancja dla różnorodnych postaw, libertynizm, racjonalizm, odrzucenie instytucji Kościoła. W dogmatyzmie religijnym dostrzegł przyczyny nietolerancji, braku wolności, prześladowań i niesprawiedliwości. Voltaire uważał, że należy pozbyć się przesądów religii objawionej i przyjąć religię rozumową, której wymaga moralność (Gdyby Boga nie było, należałoby Go wymyślić). Jednak najlepsze możliwości realizacji swoich wizji widział w warunkach skrajnie antydemokratycznego absolutyzmu, w którym wykształcony i mądry władca wymuszał na poddanych wprowadzenie nowych, lepszych zasad.
Bezpieczeństwo kulturowe jest czymś więcej niż prostą sumą bezpieczeństwa poszczególnych jednostek. Stanowi nową jakość. Wynika z tego prawidłowość dotycząca różnicy między bezpieczeństwem kulturowym, a społecznym. Obszar Islamskiej Republiki Afganistanu nabiera w tym kontekście nowego znaczenia. Operacje militarne prowadzone w odmiennym środowisku kulturowym wymagają solidnej i merytorycznej wiedzy o tym regionie.