LITERATURA PIĘKNA
- Wszystkie kategorie
- ***** ***
- ALBUMY
- ANTYKWARYCZNE DO 1945 ROKU
- BIOGRAFIE, LISTY i WSPOMNIENIA
- EZOTERYKA I PARANAUKOWE
- GRAFIKA I MALARSTWO
- GRY FABULARNE, RPG
- HISTORIA I ARCHEOLOGIA
- HUMOR, MAKSYMY I AFORYZMY
- JUDAICA
- KINO I TEATR, RADIO I TELEWIZJA
- KOMIKSY
- LITERATURA DZIECIĘCA
- LITERATURA FAKTU
- LITERATURA FANTASTYCZNA
- LITERATURA KRYMINALNA I SENSACYJNA
- LITERATURA MŁODZIEŻOWA
- LITERATURA PIĘKNA
- MAPY
- MARKETING, ZARZĄDZANIE I BIZNES
- MUZYKA
- NAUKA JĘZYKÓW
- NAUKI HUMANISTYCZNE
- NAUKI ŚCISŁE
- OBCOJĘZYCZNE
- POCZTÓWKI, WIDOKÓWKI I ZDJĘCIA
- PODRÓŻE
- POLITYKA
- PORADNIKI
- POWIEŚĆ HISTORYCZNA
- ROMANSE I POWIEŚCI OBYCZAJOWE
- SŁOWNIKI, ENCYKLOPEDIE, LEKSYKONY
- SPORT I SZTUKI WALKI
- SZTUKA
- TECHNIKA
- VARSAVIANA
- WIERZENIA I RELIGIE
- ZABYTKI TECHNIKI
Powieść, której akcja osadzona jest w średniowieczu, charakteryzuje się barwnością i dynamiką wnoszoną przez lud: hołotę miejską, żebraków, włóczęgów, rzemieślników, zamożnych mieszczan. Przymioty ludu przeciwstawia autor kościołowi, feudałom i rycerskiej cnocie, czyli fundamentom epoki.
Kiedy jeden z mieszkańców sycylijskiego miasteczka dostaje anonimowe pogróżki uzupełnione łacińskim cytatem na odwrocie, ład moralny zaczyna się pruć. Z przyrodzonej intelektualiście dociekliwości sprawę bada profesor Laurana, miejscowy dziwak, równie przenikliwy, gdy idzie o literaturę, co niepojętny w dziedzinie relacji międzyludzkich. Laurana chwyta trop, gubi wątek, znajduje kolejny ślad, wikła się w coraz bardziej zagmatwaną historię – aż w końcu sprawa zostaje rozwiązana, a porządek przywrócony. W sposób bardzo przewrotny.
Tytułowy bohater, kazuar, to ptak niezdolny do latania, symbol człowieka współczesnego wciągniętego w tryby machiny wielkiego przemysłu, próbującego mimo wszystko pozostać człowiekiem.Tytułowy bohater, kazuar, to ptak niezdolny do latania, symbol człowieka współczesnego wciągniętego w tryby machiny wielkiego przemysłu, próbującego mimo wszystko pozostać człowiekiem.
Erneste pracuje jako kelner i ma wprowadzić w tajniki zawodu początkującego Jakoba. Mężczyźni zakochują się w sobie. Niedługo potem Erneste stwierdza, że Jakob go oszukuje, wkrótce młodszy partner porzuca Erneste'a dla starszego mężczyzny, który jest znanym pisarzem i chętnie płaci za jego usługi. Głęboko zraniony, Erneste idzie w swoją stronę, a po kilkudziesięciu latach miłość jego życia zaskakuje go prośbą o wyjątkowo zuchwałą przysługę.
Anglia, lata 30. ubiegłego wieku. Słynny brytyjski detektyw Christopher Banks wierzy, że klucz do ocalenia świata przed nadciągającą katastrofą leży w przeszłości. Wychowany w kryjącym wiele sekretów, politycznie zaangażowanym Szanghaju, wyrusza w realną i duchową podróż do miasta swego dzieciństwa, by rozwikłać zagadkę, która nurtowała go przez całe życie: tajemnicę zaginięcia rodziców. Wędrówka przez zrujnowaną metropolię staje się wędrówką w czasie, podczas której jawa przeplata się ze snem, a prawda nadal spowita jest mgłą.
Rytmiczna, komiczna, deliryczna i tragiczna historia baru "Śmierć kredytom" spisana przez jego stałego bywalca, zwanego Kielonkiem. Kiedy właściciel powierza Kielonkowi zeszyt i misję uwiecznienia słynnej na całe Kongo spelunki, ten nie protestuje. Nie chce jednak być jego murzynem, czuje się wolnym twórcą i nie zamierza nikogo oszczędzać. Tak powstaje jedyna w swoim rodzaju opowieść o klientach baru...
Swoim powieściowym debiutem zachwyciła nie tylko krytyków. Teraz debiutuje jako autorka opowiadań – w równie błyskotliwym stylu Kijanki i kretowiska to zbiór opowiadań Aleksandry Zielińskiej, której debiutancka powieść została nominowana do Nagrody Conrada, a druga do Nagrody im. Witolda Gombrowicza. Jej proza jest gęsta od emocji i literackich nawiązań. Pisarka mierzy się z problemem grozy dojrzewania na różnych etapach życia, a wszystko to podaje, z łatwością balansując między gatunkami. Wizje Zielińskiej tworzą intrygującą całość i nie pozwalają o sobie zapomnieć.
Isabel, June i Kat nieoczekiwanie zamieszkują w jednym pokoju na poddaszu pensjonatu. Lolly, ciotka dwóch pierwszych i matka trzeciej, prosi je o pomoc i zaprasza do uczestniczenia w cotygodniowym wieczorze filmowym. W pensjonacie trwa właśnie miesiąc filmów z udziałem Meryl Streep. Każda z kobiet spogląda na swoje życie przez pryzmat oglądanych filmów i na własnej skórze doświadcza magii kina.
Klub Pickwicka napisany jest z niezwykłym rozmachem - stronice powieści zaludnia blisko trzystu bohaterów. Postaci są zindywidualizowane, zwłaszcza pod względem języka. Dzieło Dickensa zaskakuje bogactwem humoru, przemieszanego z ironią, satyrą i sarkazmem. To nie tylko wspaniała humorystyczna kronika wiktoriańskiej Anglii, ale ponadczasowy i uniwersalny opis ludzkiej kondycji. Według G. K. Chestertona, Klub Pickwicka "jest czymś szlachetniejszym od powieści, gdyż powieść z intrygą i zakończeniem nie mogłaby wywoływać tego wrażenia wieczystej młodości - wrażenia jakby wędrówki bogów po Anglii. Dickens, ściśle biorąc, nie tworzył literatury, lecz mitologię. Był ostatnim, a może największym mitologiem".
To nie było zwykłe morderstwo – raczej precyzyjny komunikat, ostrzeżenie wysłane światu. Jakub Klug, genialny szachista, zwycięzca rekordowej liczby turniejów. Pokonani przeciwnicy sugerowali, że w ogóle nie istniał. Podobno na zawodach grywał w weneckich maskach, a na co dzień krył się za ciemnymi okularami. Mówiono, że swoją najsłynniejszą partię rozegrał za pomocą telegrafu. Podejrzewano, że był wielką mistyfikacją, zakrojonym na szeroką skalę oszustwem. Jego zmasakrowane ciało znaleziono nad Tamizą w 1888 roku. Kości miał pogruchotane, twarz doszczętnie spaloną, a na pobliskim murze ktoś namalował jego krwią symbol żuka. Ostateczny szach i mat.
Nieliczne informacje o niej pochodzą od jej wrogów, imię jej było przeklęte, wszystkie osobiste pamiątki zostały zniszczone. Dlatego też Julia, jedyna córka cesarza rzymskiego Oktawiana Augusta, na ogół przedstawiana była jednostronnie. Książka obala utarte o niej sądy i zaprzecza świadectwu, jakie poniżonej i wygnanej z kraju Julii wystawiła historia. Na podstawie jej kilku uratowanych dla potomności wypowiedzi Elisabeth Dored wskrzesza tę nietuzinkową postać, kreśląc wizerunek kobiety silnej, pięknej i radosnej, pisząc o jej dorastaniu, małżeństwie i wielkiej namiętności, cierpieniu i nieszczęściu. Przez karty tej dramatycznej opowieści przewijają się znane z historii osoby, które wpłynęły na losy Julii: Agrypa, Liwia Druzylla, Marcellus, wreszcie Tyberiusz, którego mocno kochała, a mimo to nie zaznała z nim szczęścia.
"Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy" to nie tylko zbeletryzowany dokument przemytniczo-przestępczych środowisk polsko-sowieckiego pogranicza z lat dwudziestych. To także - a może przede wszystkim - kreacja świata wartości prostych, uczuć gwałtownych i czystych, świata, który zdaje się pełniejszy, głębszy, prawdziwszy i ... moralnie jaśniejszy od świata normalnego. Dla narratora i bohatera "Kochanka Wielkiej Niedźwiedzicy" wartościami pierwszymi są wolność, koleżeństwo, solidarność i lojalność wobec przyjaciół. Jest on przemytnikiem, przestępcą i bandytą, a równocześnie stale tęskni do ideału, do świata pozbawionego zbrodni i kłamstwa, blichtru i łajdactwa. Jest amoralny i bezwzględny, a zarazem sentymentalny, pełen poświęcenia i oddania dla najbliższych mu osób. W kreację świata przemytników wpisał Piasecki także krytykę społeczeństwa i fałszu cywilizacji. Zgodnie z romantyczną tradycją tego motywu z naruszenia norm społecznych uczynił cnotę i pochwałę świata wartości prawdziwych.
Od dawna oczekiwana powieść Doroty Masłowskiej! W swoich poprzednich książkach bardzo wnikliwie, ale też świeżo, z młodzieńczą beztroską, przyglądała się ona temu, co widziała za oknem, na ulicy... naszej polskiej codzienności. Robiła to dowcipnie i celnie, a powodzenie jej książek zarówno u czytelników jak i u krytyków dowiodło, że takiego głosu w naszej literaturze współczesnej bardzo brakowało.
Kathleen Healey myślała niegdyś, że cała Afryka leży u jej stóp. Umiała celnie strzelać i polować na grubego zwierza, wytrwała trzy rundy na ringu z Ernestem Hemingwayem, a samolotem potrafiła wylądować w każdym miejscu i przy każdej pogodzie. Sama decydowała o swoim życiu - licznych kochanków przyciągała do Johannesburga z całego świata. Teraz, kiedy Kathleen przegrywa walkę z chorobą, Alexander, jej jedyne dziecko, wraca do rodzinnego domu, by wypełnić ostatnią wolę matki. Spadek, który Alexander musi osobiście rozdysponować, to między innymi skład broni palnej dla byłego zwolennika apartheidu, peruka pierwotnie należąca do liberyjskiego dziecka wojny oraz druty do robótek ręcznych dla Bamadodi, plemiennej królowej deszczu. Kochankowie mojej matki to epicka tragikomedia, na poły nostalgiczna, na poły humorystyczna. Losy bohaterów, przedstawione na tle prawdziwych wydarzeń historycznych, stają się interesującym komentarzem do burzliwych dziejów Afryki od lat czterdziestych do lat dziewięćdziesiątych XX wieku.
„Kociarz” został przeczytany na stronach „New Yorkera” rekordowe dwa miliony razy, stając się najpopularniejszą opowieścią zamieszczoną w tym prestiżowym magazynie. Opowiadanie dało początek zbiorowi, który uznano za najważniejsze amerykańskie wydarzenie literackie roku. To prawdziwa proza XXI wieku, która w ciągu zaledwie jednej nocy została największym wiralowym fenomenem literackim w historii. To realizm magiczny w dobie mediów społecznościowych. To portret pokolenia w skondensowanej formie.
W tomie znajdują się dwa utwory z cyklu tzw. opowieści gwiazdkowych. Utrzymane w atmosferze baśni, nasycone ideami humanitaryzmu, wyrażające pogodny optymizm i wiarę we wrodzoną dobroć człowieka - opowiadania te od wielu lat niezmiennie przyciągają szeroki krąg czytelników.
Dwunastoletnia Baby szuka po omacku własnej drogi do dorosłości w podupadłej dzielnicy Montrealu, pełnej narkomanów, prostytutek i meneli. Matka dziewczynki od dawna nie żyje, a jej dwudziestosiedmioletni ojciec interesuje się głównie tym, jak zdobyć kolejną działkę. Baby zmienia nędzne mieszkania, rodziny zastępcze, szkoły. Gdy napotka bezwzględnego alfonsa, mistrza manipulacji, rozpocznie prawdziwą jazdę szkoły. Gdy napotka bezwzględnego alfonsa, mistrza manipulacji, rozpocznie prawdziwą jazdę bez trzymanki. Książka tylko dla dorosłych. Zawiera słowa i treści uznawane za niecenzuralne.
Załyginowi najbliższa jest tematyka wiejska i jej poświęcona jest "Komisja". Akcja powieści toczy się na Syberii w czasie wojny domowej. Wielowątkowa opowieść o życiu mieszkańców zasobnej wsi Lebiażki ukazuje, jak w obliczu dziejących się historycznych wydarzeń ujawniają się ukryte dotąd konflikty, różnice postaw, sprzeczności interesów, zadawnione urazy, które sprawiają, że strzegąca dotąd spokoju i bezpieczeństwa wieś ogarnia płomień wojny.
Wigilia świąt Bożego Narodzenia. Typowy dla PRL - u obrazek - kolejka. Nie po karpia, kiełbasę, czy inne wiktuały na świąteczny stół, ale po radzieckie złoto do sklepu jubilerskiego. Stojący w niej ludzie czekają na dostawę towaru cały dzień. Staje się to świetnym pretekstem do wymiany poglądów, zwierzeń, wspomnień. Rzeczywistość miesza się z majakami z przeszłości, kolejkowe rozmowy z marzeniami.
Koń Pana Boga jest opartym na wątkach autobiograficznych literackim debiutem autora. Wojna, okupacja i początki nowej władzy w Polsce zostają tu przedstawione z punktu widzenia żydowskiego dziecka. Akcja Szkoły bezbożników rozgrywa się na przełomie lat 40. i 50. Nastoletni już bohater, przeżywający okres fascynacji komunizmem, styka się z krańcowymi opiniami wrogów i budowniczych nowego ustroju. Jego postępująca indoktrynacja zostaje nieoczekiwanie zahamowana, gdy do głosu dochodzi miłość. Proza Dichtera - oszczędna, pozbawiona emocjonalnych komentarzy i moralistycznych ocen jest zarazem świadectwem mrocznych czasów i zajmującą opowieścią o dojrzewaniu.
Tomik poezji współczesnej poetki polskiej. Sporo tu wiatru, deszczu, mgły – słowem: zawieruchy. Koniec lata nie jest momentem przyjemnej kontemplacji, ale czasem, w którym migawka oka chłodno kadruje obraz. Są tu zwierzęta (bocian, kot, salamandra, okonie, gołębie), a także i ludzie, ale rzadko portretowani, a jeśli już, to bezimienni, jak gdyby wyciągnięci z tłumu.
W "Końcu sezonu" czytamy m.in. o terrorystach, mafii sycylijskiej, byłym agencie Stasi wplątanym w tajemniczą historię już po zburzeniu berlińskiego muru, a także o pisarzu, bardzo łagodnym człowieku, który pewnego dnia poderżnął żonie gardło brzytwą. Opowiadania te - pisze Eco - to "wspaniała mikstura z przyjemności i cierpienia. Z przyjemności, bo autor potrafi budować zajmującą intrygę z drugim, a czasem nawet trzecim dnem. Z cierpienia, bo czytamy o doświadczeniach, wobec których wciąż pozostajemy bezsilni i przerażeni.
"Kontrabasista" jest debiutanckim monodramem Suskinda, wielokrotnie wystawianym w różnych krajach i cieszącym się ogromnym powodzeniem, o którym autor pisze: "Chodzi w nim - obok masy innych rzeczy - o samoświadomość człowieka w jego maleńkim pokoiku".
Znakomita społeczno-obyczajowa panorama Ameryki ostatniego półwiecza. Nagrodzone prestiżową National Book Award, tragikomiczne arcydzieło o upadku rodziny w pełnych powierzchowności czasach. Po niemal pięćdziesięciu latach w roli żony i matki Enid Lambert chce wreszcie zaznać przyjemności życia. Na nieszczęście jej mąż, Alfred, zmaga się z postępującą demencją, a dzieci, w gruncie rzeczy trójka nieszczęśliwych, skłóconych z życiem ludzi, już dawno wyfrunęły z rodzinnego gniazda...