Droga na górę Karmel, Noc ciemna
32,00 zł
Góra Karmel – czyli góra doskonałości. Są trzy drogi, którymi człowiek podąża, ale tylko jedna z nich wiedzie na szczyt tej góry. Jest to droga totalnego ogołocenia, zaparcia się siebie.
Pierwsza droga to droga ducha niedoskonałego dóbr ziemskich. Na tej drodze spotyka nas: posiadanie, radość, wiedza, pociecha, odpoczynek. Tą drogą idą ludzie, którzy ulegli urokowi świata. Mimo że realizują oni dobro, to jest to dobro ziemskie.
Brak w magazynie
| Autor dzieła | Święty Jan od Krzyża |
| Wydawnictwo | De Agostini |
| Seria | Arcydzieła Wielkich Myślicieli |
| Rok wydania | 2002 |
| Wymiary | 200 x 125 |
| Ilość stron | 500 |
| Numer ISBN | 83-7316-051-5 |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Nowa |
| Uwagi techniczne | Książka w stanie doskonałym Eleganckie, szyte wydanie, oprawione w imitację skóry, ze złoceniami |
Żyjący w XVI w. Św. Jan od Krzyża, wielki reformator zakonu karmelitańskiego, Doktor Kościoła, jest jednym z największych mistyków chrześcijańskich. Praktycznie każdy, kto naprawdę spotkał Boga, wcześniej czy później sięga po dzieła św. Jana, ponieważ ukazują one drogę życia wewnętrznego, na której – bez niczyjej pomocy – czulibyśmy się bardzo zagubieni.
Pierwszymi utworami Świętego Mistyka są wiersze, na których później oparł swe główne dzieła: Droga na Górę Karmel, Noc ciemna, Pieśń duchowa, Żywy płomień miłości. Pozostawił po sobie również wiele listów, sentencji, porad.
Góra Karmel – czyli góra doskonałości. Są trzy drogi, którymi człowiek podąża, ale tylko jedna z nich wiedzie na szczyt tej góry. Jest to droga totalnego ogołocenia, zaparcia się siebie.
Pierwsza droga to droga ducha niedoskonałego dóbr ziemskich. Na tej drodze spotyka nas: posiadanie, radość, wiedza, pociecha, odpoczynek. Tą drogą idą ludzie, którzy ulegli urokowi świata. Mimo że realizują oni dobro, to jest to dobro ziemskie.
Podobne produkty
Tractatus politicus, czyli traktat polityczny, był ostatnim i niekompletnym traktatem napisanym przez Barucha Spinozę. Został napisany w latach 1675–77 i opublikowany pośmiertnie w 1677 r.
Dzieła Voltaire’a cechuje krytycyzm, odrzucenie autorytetów oraz tolerancja dla różnorodnych postaw, libertynizm, racjonalizm, odrzucenie instytucji Kościoła. W dogmatyzmie religijnym dostrzegł przyczyny nietolerancji, braku wolności, prześladowań i niesprawiedliwości. Voltaire uważał, że należy pozbyć się przesądów religii objawionej i przyjąć religię rozumową, której wymaga moralność (Gdyby Boga nie było, należałoby Go wymyślić). Jednak najlepsze możliwości realizacji swoich wizji widział w warunkach skrajnie antydemokratycznego absolutyzmu, w którym wykształcony i mądry władca wymuszał na poddanych wprowadzenie nowych, lepszych zasad.
Opracowanie poświęcone czasopiśmiennictwu Polaków bukowińskich.
Jedno z najlepszych, zwięzłych wprowadzeń w zagadnienia konstytutywne dla europejskiej tradycji filozoficznej. Wielokrotnie wznawiana, wciąż aktualna, stała się jednym z największych sukcesów wydawniczych Russella.