Władysław IV Waza
122,00 zł
Władysław IV Waza, syn Zygmunta III i starszy brat Jana Kazimierza, miał przed sobą szerokie perspektywy… Czytelnik ma okazję poznać bliżej postać Władysława IV jako władcy budzącego respekt u szlachty, a także mecenasa kultury i nauki.
Brak w magazynie
| Autor dzieła | Henryk Wisner |
| Wydawnictwo | Ossolineum |
| Seria | |
| Rok wydania | 2011 |
| Wymiary | 215 x 150 |
| Ilość stron | 488 |
| Numer ISBN | 9788304050006 |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Nowa |
| Uwagi techniczne | Książka powystawowa (możliwe lekkie ślady magazynowania, eksponowania i przeglądania) |
Władysław IV Waza, syn Zygmunta III i starszy brat Jana Kazimierza, miał przed sobą szerokie perspektywy… Był pretendentem do tronu Polski, Szwecji, Czech i Rosji, jednak z pretensji do obcych królestw dość szybko przyszło mu zrezygnować.
Jako król Polski nie zrealizował bodaj żadnego ze swych zamysłów, a to, co osiągnął, było jedynie częścią powziętych planów…
Czytelnik ma okazję poznać bliżej postać Władysława IV jako władcy budzącego respekt u szlachty, a także mecenasa kultury i nauki.
UNIKAT.
Podobne produkty
Niniejsza książka ukazuje postać Beethovena w otoczce jego czasów i śledzi proces krystalizacji jego geniuszu. Jest próbą jak najszczerszej syntezy tego, co wiemy o życiu Beethovena do dziś. Jest to zatem książka o człowieku, który komponował muzykę. Przeznaczona jest dla Czytelnika, który lubi i podziwia tę muzykę, ale nie ma do niej żadnego zawodowego stosunku ani nie zna się w ogóle na jej technice. Książka została napisana z nadzieją, że pomoże rzucić światło na artystę jako człowieka.
Bogate życie autorki - pracownika naukowego, tłumaczki, a nade wszystko kobiety potrafiącej ciekawie opowiadać o życiu, przeplata się tutaj z historią powszechną. Poznasz zawikłane losy jej rodziny (od 1927 do 2008 roku), na której piętno wywarła trudna historia - głód na Ukrainie, stalinowskie represje..
Starannie wyselekcjonowane, napisane niezwykle klarownym językiem teksty obejmują: esej o Mozarcie, mowę noblowską z 1976 roku, rozważania na temat Chicago - ukochanego miasta Bellowa, wspomnienia o zmarłych przyjaciołach (Johnie Cheeverze, Allanie Bloomie...) oraz omówienie stanu współczesnej powieści. Bellow powołuje się na Tołstoja, Dostojewskiego, Flauberta, Prousta, Conrada i innych mistrzów prozy, którzy potwierdzają świadectwo jego własnego życia, jego przekonanie, że powieść jako dzieło sztuki może przynieść wiele dobrego społeczeństwu wyjałowionemu przez cywilizację.
To wzruszająca autobiograficzna opowieść, dramatyczna i liryczna zarazem, o dzieciństwie w cieniu zagłady, absurdach totalitaryzmu, idealizmie, rozpaczy i dojrzewaniu. To także pisane z czułością wspomnienie o najbliższych, portret Arbatu i Moskwy, która już nie istnieje.