eseje
Książka Eduardo Galeano opiera się na pomyśle prostym i genialnym jednocześnie: dwanaście miesięcy, w każdym określona liczba dni, do każdego dnia zaś przypisane jest wydarzenie. Ale nie takie, które znajdziemy w Wikipedii czy kalendarzach ściennych. Galeano przytacza zapomniane fakty, anegdoty i ciekawostki, małe odpryski historii. Żaden z opisów nie przekracza kilku akapitów, najkrótsze składają się ze zdania lub dwóch.
Tom ten zawiera szkice poświęcone pisarzom, których dzieła Miller przeżył najgłębiej, w tym niezwykłej urody portrety literackie jego artystycznych powierników i przyjaciół, oraz postaci szczególnie go intrygujących. Niezmiernie interesujące będzie też przestudiowanie listy stu książek, które wywarły najsilniejszy wpływ na Millera - wykaz ten dowodzi niezbicie, jak oryginalną, w pełni samodzielną osobowością artystyczną odznaczał się autor "Różoukrzyżowania", jak chłonnych i wrażliwym był czytelnikiem i interpretatorem twórczości innych mistrzów pióra. Książka ta - ułożona w przemyślaną całość przez samego autora w roku 1969 ze szkiców pisanych w różnych latach - jest ciekawym źródłem wiedzy o intelektualnym i estetycznym rodowodzie pisarskim Henry'ego Millera.
Brawurowa podróż przez tysiąclecie. Od szansy zmarnowanej przez Chrobrego po udaną inwestycję Kaczyńskiego – znane fakty opisane z nowej perspektywy. Czołowy publicysta „Liberté!” opowiada o lepszych niż Jagiełło mężach dla Jadwigi i tłumaczy dlaczego Rzeczpospolita nie sięgnęła po Pacyfik.
Pięknie, starannie wydana pozycja - gratka dla bibliofilów i miłośników sztuki. Bogactwo ilustracji uprzyjemnia i uzupełnia odbiór tekstu, ułożonego w - na poły filozoficzny, na poły historyczno-obyczajowy - esej, podzielony na części tematyczne. Jest to charakterystyczna dla Andrzeja Banacha forma przekazu, która urzeka kolejne pokolenia czytelników.
Sebald pozostawił po sobie tylko jedną niedokończoną książkę. Jej fragmenty składają się na Campo Santo. Pierwszą część zbioru stanowi zarzucony przez autora „projekt korsykański”, który przewijał się w twórczości Sebalda już od publikacji Pierścieni Saturna. W tych fragmentach pisarz jawi się jako badacz historii, natury, ludowych obrzędów i ich związków ze współczesną rzeczywistością. W drugiej części zebrano kilkanaście tekstów krytycznych, w których Sebald zajmuje się rozmaitymi dziełami sztuki – od teatralnych przedstawień Handkego, przez obrazy do utworów wybitnych pisarzy: Güntera Grassa, Wolfganga Hildesheimera czy Franza Kafki.
Książka napisana została z myślą o politykach, dziennikarzach, profesorach i nauczycielach oraz studentach. O jedności europejskiej naucza się na wszystkich uniwersytetach i innych szkołach wyższych w Polsce, lecz brak książek o historii integracji europejskiej. Tak więc, niedawna przeszłość staje się źródłem teraźniejszości.
Wybór esejów, przemówień, fragmentów dziennika, notatek – ukazuje oryginalność myślenia Musila jako krytyka literatury i kultury.
Ten zbiór esejów został poświęcony blaskom i cieniom zawodu historyka, który profesor Janusz Tazbir uprawia od przeszło pół wieku. Autor zaczyna je akcentem bardzo osobistym – wspomnieniami z dzieciństwa i wczesnej młodości, kiedy to między innymi pod wpływem powieści historycznych rodziły się w nim pierwsze zainteresowania przeszłością. Ta z biegiem czasu stała się jego pasją – obiektem studiów i zadumy. Dlatego w swych rozważaniach nad dawnymi wiekami i rolą historyka dotyka tematów trudnych, niezwykle go nurtujących i bliskich mu przez wzgląd na własne doświadczenia. Sporo uwagi poświęca z tego powodu choćby warunkom rozwoju współczesnego dziejopisarstwa oraz przeszkodom, jakie ono napotyka, wierności źródłom i staranności w pisaniu czy edycji książek historycznych oraz przemianom polskiego patriotyzmu.
To wybór tekstów - reportaży, korespondencji, felietonów, notek - dziennikarza „Gazety” z lat 1998 – 2012. Książka Radziwinowicza jest jedynym w swoim rodzaju, unikatowym we współczesnej literaturze faktu zapisem przemian w Rosji od schyłku epoki Jelcynowskiej do chwili obecnej. Różnorodna gatunkowo, znakomita pod względem warsztatowym, świadcząca o niezwykłym zmyśle obserwacyjnym i ogromnej wiedzy autora.
"Moich szkiców średniowiecza nie należy uważać za pracę historyka, lecz tylko publicysty. Pisałem je, aby zakwestionować zadawnione poglądy i wezwać do kontroli pewnych pojęć, które takiej rewizji jak najbardziej wymagają. Inteligentniejszy czytelnik stwierdzi, że ciągle wygłaszam protesty przeciw pojęciom ustalonym i zamarzniętym. Czytelnik mniej inteligentny będzie mówił i pisał, że o takiej lub takiej sprawie nie mam pojęcia, bo przecież „wiadomo jest, że było inaczej”.
Reprezentacyjny zbiór niepowieściowych pism Fowlesa: esejów, pism krytycznoliterackich, komentarzy, wypowiedzi autobiograficznych. Odzwierciedlają one "czasoprzestrzeń wyobraźni" artysty, traktują o kwestiach przenikających jego twórczość, takich jak: istota powieści i roli pisarza, utracona kraina i zielone ustronie, technofobia i świat wirtualny, kolekcjonerstwo, socjologia, polityka i ekologia.
Zbiór artykułów publikowanych w prasie od roku 1923 do lat 60., kilka opublikowanych pośmiertnie.
Znakomita część tekstów zamieszczonych w książce, była w latach 1998 - 2006 publikowana na łamach rozmaitych pism; Studium , Pro Arte , Dykcja , Chicago Review , Lampa periodyki społeczno-kulturalne: Krytyka Polityczna , Tygodnik Powszechny , Odra , Nowe Państwo , a także dziennik Gazeta Wyborcza . Na użytek niniejszej publikacji zostały odpowiednio uaktualnione, przeredagowane oraz zazwyczaj rozszerzone. Inne teksty, zwłaszcza te z ostatniej części, to materiały premierowe, napisane już z myślą o tej właśnie książce. Większość tekstów, co z pewnością zauważy Czytelnik, poświęcona jest poezji.
"Architektura ma swój własny obszar istnienia. Pozostaje w wyjątkowo cielesnym związku z życiem. W moim wyobrażeniu nie jest ona zasadniczo ani przesłaniem, ani znakiem, lecz oprawą i tłem dla przemijającego życia, wrażliwym naczyniem dla rytmu kroków po podłodze, dla skupienia przy pracy, dla ciszy snu." (Autor)
Wybór publicystyki z całego okresu twórczości, dokonany przez żonę i córki pisarza. Tom składa się z czterech cykli: Osty, skowronki i Nabuchodonozory, Wszystko albo nic, Je me sens assez de force, Złotawy pył.
Książka o Jerzym Stempowskim (1893-1969), znakomitym eseiście i epistolografie – jednym z najwybitniejszych w literaturze polskiej XX wieku. Zawiera wybór szkiców osób, które go znały i korespondowały z nim. Autorami są m.in. Józef Czapski, Jerzy Giedroyc, Gustaw Herling-Grudziński, Jan Kott, Czesław Miłosz, Tymon Terlecki, Erwin Axer, Mira Zimińska, Wiktor Woroszylski...
Niniejsza praca ma głównie na celu naszkicowanie życiorysu pisarza oraz pewnych zagadnień twórczości autora Sklepów cynamonowych na tle jego biografii, w powiązaniu z nią, ukazanie niektórych korelacji między człowiekiem a pisarzem, życiem a dziełem, realiami a kreacją artystyczną.
Nazwijmy go rokiem niebezpiecznych marzeń. Pamiętny 2011 zaskoczył świat serią wstrząsających zdarzeń. Podczas gdy protestujący w Nowym Jorku, Kairze, Londynie i Atenach wychodzili na ulice w poszukiwaniu wolności, niejasne destrukcyjne fantazje inspirowały rasistowskich populistów w miejscach tak od siebie odległych jak Węgry czy Arizona, osiągając przerażającą kulminacje w działaniach masowego mordercy Andersa Breivika.
Książka ta jest zbiorem tekstów poświęconych problemom współczesnej filozofii. Zawiera rozważania dotyczące kwestii metafizyki i moralności oraz pojęcia prawdy, znaczenia i interpretacji. Mówi zarówno o filozofach dawniejszych, jak i dzisiejszych. Kwestie tu poruszane znajdują się w centrum nowoczesnego życia intelektualnego.
Starannie wyselekcjonowane, napisane niezwykle klarownym językiem teksty obejmują: esej o Mozarcie, mowę noblowską z 1976 roku, rozważania na temat Chicago - ukochanego miasta Bellowa, wspomnienia o zmarłych przyjaciołach (Johnie Cheeverze, Allanie Bloomie...) oraz omówienie stanu współczesnej powieści. Bellow powołuje się na Tołstoja, Dostojewskiego, Flauberta, Prousta, Conrada i innych mistrzów prozy, którzy potwierdzają świadectwo jego własnego życia, jego przekonanie, że powieść jako dzieło sztuki może przynieść wiele dobrego społeczeństwu wyjałowionemu przez cywilizację.
Wspomnienia i rozważania autorki zebrane w czasie licznych podróży. Porusza tematy religii, wierzeń i filozofii życia, wykraczając poza sztywne ramy jednego wyznania.
Wychodząc od zdarzeń i dokumentów, ludzi i ich relacji, dzieł sztuki i kultury masowej, próbuję zastanowić się nad kondycją współczesnego człowieka. Nad przyczynami i konsekwencjami zjawisk, które stanowią o stanie naszej cywilizacji. Punktem wyjścia moich obserwacji jest Polska, ale patrząc z jej perspektywy, dostrzegam przecież uzależnienie naszego kraju od polityczno-cywilizacyjnych warunków całego kontynentu i fenomenów globalnych...
Dla Polaków wojna to coś w rodzaju pojedynku na pistolety dwóch ludzi honoru, otoczonych gromadką sekundantów w sztywnych kołnierzykach i przy udziale chirurga. Tak jak człowiek honoru nie powinien nic takiego zrobić, co by wskazywało, że boi się pojedynku, tak naród powinien ciągle demonstrować, że nie cofnie się przed wojną. Dla Anglików wojna to obrona narodowych interesów, o ile to możliwe, za pomocą przelewania cudzej krwi wystawianie na niebezpieczeństwo innych krajów. Right or wrong – my country.