Wspomnienia lekarki z żoliborza oficerskiego
20,00 zł
„(…) sięgnęłam do wspomnień z młodości (…) gdy uczyłam się medycyny od moich Profesorów. Ich nauka etyki lekarskiej nie polegała tylko na wykładach, ale odbywała się na przykładach przy łóżku chorego w klinice. Również na sali wykładowej na wykładach takich dziedzin jak interna czy chirurgia. Przedstawianie chorych podczas wykładu odbywało się z ogromną wrażliwością i delikatnością. Pacjenci cieszyli się, że zostali wybrani do prezentacji, bo przy okazji mogli się dowiedzieć wielu rzeczy o swojej chorobie.”
1 w magazynie
| Autor dzieła | Blanka Mamont |
| Wydawnictwo | Agencja SGK |
| Seria | |
| Rok wydania | 2018 |
| Wymiary | 205 x 140 mm |
| Ilość stron | 238 |
| Numer ISBN | 9788388350252 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
Fragment ze wstępu: „W życiu często spotykamy się z innymi ludźmi. Spotkania te mają bardzo różny charakter. Często pozostawiają ledwo zauważalny ślad. Niekiedy jednak mają bardzo głębokie oddziaływanie, a swój wpływ na nas przez bardzo wiele lat a nawet do końca życia. Lekarze, pielęgniarki i ratownicy medyczni bardzo często spotykają się z innymi ludźmi ze względu na swoją pracę. W ostatnich latach słyszymy niestety dużo krytycznych uwag na temat stosunku pracowników służby zdrowia do chorych. Można chyba stwierdzić, że w tych relacjach coś się naprawdę pogorszyło. Wydaje się, że podobnie jak w innych dziedzinach naszego życia do tego przyczynił się kult pieniądza. W służbie zdrowia budzi to głęboki sprzeciw i jest nie do zaakceptowania. Fakty bywają czasem bardzo bolesne, a zaangażowanie w losy chorego często zastępuje rutyna i pośpiech. Oczywiście nie dotyczy to wszystkich pracowników służby zdrowia. Obserwując obecną sytuację, sięgnęłam do wspomnień z młodości. Są one oparte na moich autentycznych przeżyciach z czasów, gdy uczyłam się medycyny od moich Profesorów. Ich nauka etyki lekarskiej nie polegała tylko na wykładach, ale odbywała się na przykładach przy łóżku chorego w klinice. Również na sali wykładowej na wykładach takich dziedzin jak interna czy chirurgia. Przedstawianie chorych podczas wykładu odbywało się z ogromną wrażliwością i delikatnością. Pacjenci cieszyli się, że zostali wybrani do prezentacji, bo przy okazji mogli się dowiedzieć wielu rzeczy o swojej chorobie.”
Podobne produkty
Bogate życie autorki - pracownika naukowego, tłumaczki, a nade wszystko kobiety potrafiącej ciekawie opowiadać o życiu, przeplata się tutaj z historią powszechną. Poznasz zawikłane losy jej rodziny (od 1927 do 2008 roku), na której piętno wywarła trudna historia - głód na Ukrainie, stalinowskie represje..
Stanisław Witkiewicz na przełomie XIX i XX wieku był jednym z najbardziej znanych i cenionych autorytetów. Nie wahał się wypowiadać na tematy z pozoru odległe - dotyczące sztuki, artystów, polskiego społeczeństwa, instytucji kościoła katolickiego, niepodległości. Kiedy dziś - po ponad stu latach czytamy jego teksty - ze zdumieniem odkrywamy jak bardzo są aktualne. Nadal trudno nam zdefiniować pojęcie sztuki, oddzielić artystów wybitnych od wylansowanych, odnaleźć miejsce dla siebie i naszych narodowych wartości wśród nasilających się na całym świecie przejawów ojkofobii i ksenofobii.
Kajetan Wojciechowski (1786-1848) wywodził się z drobnej szlachty polskiej, która w dobie napoleońskiej dostarczyła najwięcej żołnierzy i oficerów kawalerii narodowej. Należał do tych polskich "desperados", którzy pomogli Bonapartemu zdobyć Europę i przegalopowali ją wzdłuż i wszerz, a których - kiedy słońce imperium skrwawiło się i zaszło - furmankami odwieziono do ponownie tracącego wolność domu.
Antologia pism wybitnego znawcy sztuki, filozofa i estetyka. Obok tekstów Tatarkiewicza, poświęconych sztuce i estetyce, znalazły się tu fragmenty jego intelektualnej autobiografii; Staje się ona swoistym przewodnikiem po wyborze prac teoretycznych filozofa.