Szyderstwo i przemoc
16,00 zł
Egipt, lata 60. Miasto pod rządami tyrana, nadętego idioty, wydającego irracjonalne dekrety. Śmiertelnie poważni rewolucjoniści, którzy próbują go pokonać przemocą, aktami terroru. I grupa outsiderów stawiających władzy przewrotny opór: zamiast siłą wolą posługiwać się szyderstwem i kpiną.
Brak w magazynie
| Autor dzieła | Albert Cossery |
| Wydawnictwo | Wydawnictwo W.A.B. |
| Seria | Nowy Kanon |
| Rok wydania | 2013 |
| Wymiary | 210 x 140 mm |
| Ilość stron | 203 |
| Numer ISBN | 9788377478011 |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | Bardzo dobry |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
Egipt, lata 60. Miasto pod rządami tyrana, nadętego idioty, wydającego irracjonalne dekrety. Śmiertelnie poważni rewolucjoniści, którzy próbują go pokonać przemocą, aktami terroru. I grupa outsiderów stawiających władzy przewrotny opór: zamiast siłą wolą posługiwać się szyderstwem i kpiną. Konstruktor latawców, dandys, który ma tylko jeden garnitur, handlarz analfabeta i nauczyciel wpajający dzieciom, by nie słuchały dorosłych, zawiązują spisek: publikują w gazecie listy obsypujące oprawców pochwałami, urządzają publiczną zbiórkę pieniędzy na pomnik gubernatora, rozklejają plakaty z peanem ku czci despoty. Ich uwielbienie dla władzy przekracza granice absurdu. Jaki skutek mogą wywołać takie działania? Czy nie przyniosą eskalacji konfliktu i kolejnych ofiar?
Podobne produkty
"Święta strefa", odbiegająca swym charakterem od głównego nurtu twórczości Fuentesa, jest powieścią lżejszego kalibru: główni jej bohaterowie to gwiazda filmowa - której pierwowzorem była - według opinii krytyków, słynna meksykańska aktorka Maria Felix - i jej dorosły syn.
Dziesięć osób, zaproszonych przez tajemniczego nieznajomego, przybywa do luksusowej willi na Wyspę Żołnierzyków. Po sutym lunchu głos z gramofonu obwieszcza, że każdy z zebranych jest winien śmierci człowieka i teraz zostanie ukarany.
To powieść o starości, do której każdy z nas musi dojrzeć. ...o zmierzchu, o trwaniu w tym przedziwnym stanie, w którym jak sugeruje nam Kamiński już wcale nie jest takie pewne, po czyjej jest się stronie: tych, którzy żyją, czy tych, którzy żyli? Poza tym, co to znaczy: żyli? Skoro cały czas się z nimi rozmawia, to może jednak oni nadal są? Może jest na to choć cień szansy?
Proza Pilcha przypomina, że życie składa się ze złudzenia wieczności i z przerażającej utraty tego złudzenia.„Żółte światło” łączy wątki ściśle autobiograficzne z zupełnie fantastycznymi. Pilch eksploruje, eksploatuje i przetwarza własny życiorys i dotychczasową twórczość, kreując z nich literaturę najwyższej próby. To proza zgubna i uzależniająca. Krystalicznie czysta i szlachetnie zmącona.