Święta strefa
12,00 zł
„Święta strefa”, odbiegająca swym charakterem od głównego nurtu twórczości Fuentesa, jest powieścią lżejszego kalibru: główni jej bohaterowie to gwiazda filmowa – której pierwowzorem była – według opinii krytyków, słynna meksykańska aktorka Maria Felix – i jej dorosły syn.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Carlos Fuentes |
| Wydawnictwo | Państwowy Instytut Wydawniczy (PIW) |
| Seria | Współczesna Proza Światowa |
| Rok wydania | 1977 |
| Wymiary | 190 x 115 |
| Ilość stron | 188 |
| Numer ISBN | |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | Dobry |
| Stan ogólny książki | Dobra |
| Uwagi techniczne | Szyte wydanie, w twardej oprawie z czarną okładką i lakierowaną obwolutą. Niewielkie przybrudzenia na szczycie bloku, obwoluta przytarta na krawędziach. |
„Święta strefa”, odbiegająca swym charakterem od głównego nurtu twórczości Fuentesa, jest powieścią lżejszego kalibru: główni jej bohaterowie to gwiazda filmowa – której pierwowzorem była – według opinii krytyków, słynna meksykańska aktorka Maria Felix – i jej dorosły syn. Skomplikowane więzy uczuciowe łączące sławną matkę z pozostającym w jej cieniu synem stanowią zalążek dramatu, w którym aluzje do odległych mitów starożytności rzucają szczególne światło na wnikliwie ukazane wnętrze psychiki człowieka XX wieku.
Podobne produkty
W książce Łucji Dudzińskiej, historia wrażliwości jest historią dziewczyny, szukającej we własnym życiorysie tego, co bywa poezją. Nieokiełznane są jej dzieje, jak nieokiełznana bywa poezja. Poetka niczym korespondent liryczny wychwytuje sytuacje, które rysują kontury tej książki. Poezją bywa to, co niepoetyckie uwikłane w mniej lub bardziej zagadkowy los.
Każdy scenariusz, wraz z zapisem teatralnej realizacji, poprzedzony obszernym wstępem, opatrzony rozbudowanym aparatem krytycznym, który uwzględnia kolejne warianty tekstu, oraz odkrywa jego źródła i inspiracje, jest bogato zilustrowany zdjęciami autorstwa Wojciecha Plewińskiego, Marka Holzmana, Edwarda Hartwiga, Zygmunta Rytki i Krzysztofa Gierałtowskiego, a także szkicami reżysera.
Najgłośniejsza książka Nabokova jest opisem seksualnej obsesji czterdziestoletniego mężczyzny na punkcie dwunastoletniej dziewczynki Dolores. Powieść była filmowana przez Stanleya Kubricka i Adriana Lyne.
"Przy pisaniu tej książki osiągnąłem najwyższy dla mnie poziom rzemiosła i techniki, którego nigdy potem nie prześcignąłem. Ówczesna wojna wyrwała mnie z tamtej drogi rozwoju." (Hermann Hesse)