Przepowiednie dla Polski i świata
10,00 zł
Po raz pierwszy przedstawiamy w tej książce wspólnie zestawione przepowiednie, dotyczące dziejów Polski. Przepowiednie dawne, które już się wypełniły, oraz takie, które wykazują jeszcze walory niespełnionego proroctwa. Znalazły się więc obok siebie „Wieszczba dla Polski” sławnego księdza Marka, karmelity, proroka Konfederacji Barskiej i tajemniczego Kozaka Wernyhory, francuskiego lekarza i astrologa Nostradamusa, nieznanej zakonnicy Nimfy Suchońskiej i proroctwo czeskiej wieszczki Ludmiły.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Jan Nepomucen Olizarowski |
| Wydawnictwo | Rój |
| Seria | |
| Rok wydania | 1988 |
| Wymiary | 200 x 130mm |
| Ilość stron | 120 |
| Numer ISBN | 8385049002 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Lekkie zagięcie grzbietu. |
Po raz pierwszy przedstawiamy w tej książce wspólnie zestawione przepowiednie, dotyczące dziejów Polski. Przepowiednie dawne, które już się wypełniły, oraz takie, które wykazują jeszcze walory niespełnionego proroctwa. Znalazły się więc obok siebie „Wieszczba dla Polski” sławnego księdza Marka, karmelity, proroka Konfedera cji Barskiej i tajemniczego Kozaka Wernyhory, francuskiego lekarza i astrologa Nostradamusa, nieznanej zakonnicy Nimfy Suchońskiej i proroctwo czeskiej wieszczki Ludmiły.
Podobne produkty
"W kręgu biopola" należy do rzadkiego gatunku książek, których ciąg dalszy pisze samo życie. Zakończenie książki Stanisława Nardellego jest sprawą ludzi nauki; zawarte w nim fakty muszą wytrzymać próbę rzetelnego, krytycznego osądu i praktyki.
Badane osoby - mężczyźni i kobiety - mówiły pod wpływem hipnozy, że "utaczano" im materiał genetyczny. Wiele kobiet powiedziało, że istoty pozaziemskie pozbawiały je płodu, a później pokazywały "maleńkich potomków" - nie były to jednak istoty ludzkie, lecz "jakieś mieszańce". Czasem całe rodziny wywabiano na dwór "dziwnymi światłami".
W pierwszym miesiącu 365 roku życia, pierwszego dnia pierwszego miesiąca, ja, Henoch, byłem w domu moim sam...i ukazało mi się dwóch nader wielkich mężów, jakich nigdy na Ziemi nie widziałem. A oblicza ich jaśniały jako słońce, oczy ich były niczym pochodnie płonące, z ust ich ogień wychodził... - fragment
Wiosną 1977 roku spotkaliśmy się przy kolacji. Däniken powiedział, że uczestnicy dyskusji, jakie prowadził w wielu krajach świata zadawali mu prawie zawsze te same pytania. Raz dotyczyły one newralgicznych punktów jego teorii, raz były wynikiem błędnego odczytania tekstu, innym razem świadczyły o niezrozumieniu problemu - zawsze jednak dyskusje te, nierzadko gwałtowne a czasem nawet agresywne, były dla niego inspiracją do nowych przemyśleń...