Pod ostrzałem. Ostatnie zadanie Marie Colvin
11,00 zł
Prawdziwa do bólu opowieść o pracy korespondentów wojennych i fotografów, dzięki którym dowiadujemy się, co niesie wojna uwikłanym w nią zwykłym ludziom.
| Autor dzieła | Paul Conroy |
| Wydawnictwo | Świat Książki |
| Seria | |
| Rok wydania | 2014 |
| Wymiary | 215 x 135 mm |
| Ilość stron | 320 |
| Numer ISBN | 9788379433582 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | BDB-, lekkie ślady magazynowania. |
Prawdziwa do bólu opowieść o pracy korespondentów wojennych i fotografów, dzięki którym dowiadujemy się, co niesie wojna uwikłanym w nią zwykłym ludziom.
Marie Colvin, określana przez współczesnych jako „najwybitniejsza korespondentka wojenna swego pokolenia” zginęła w ataku rakietowym w lutym 2012 roku, podczas pracy nad reportażem o cierpieniach mieszkańców syryjskiego miasta Homs, obleganego przez wojska prezydenta Asada. „Pod ostrzałem” Paula Conroya, przyjaciela Marie, to poruszająca relacja z ostatniego roku ich wspólnej pracy. Przeprowadzeni nielegalnie do Syrii przez powstańców, znaleźli się w potrzasku w oblężonej dzielnicy Baba Amr, prawdziwym piekle na ziemi. Rakieta, która zabiła Marie, poważnie zraniła również Paula, który spędził następne pięć dni w kryjówce, pod ciężkim ostrzałem, bez lekarstw i bez dostatecznej ilości jedzenia i wody. Ta barwnie napisana, pełna napięcia, chwilami przesycona czarnym humorem książka ukazuje, co znaczy być reporterem wojennym w XXI wieku. Jest opowieścią o ludziach połączonych pasją i poczuciem obowiązku – obowiązku niesienia świadectwa
Podobne produkty
OBRAZ I DOŚWIADCZENIE MIASTA W POLSKIEJ PROZIE KOBIECEJ 1864-1939. Książka analizuje, jak teksty z okresu obfitującego w ważne zmiany cywilizacyjne odzwierciedlają rozwój metropolii i postępującą emancypację kobiet. Autorka sięga do kontekstów z wielu dziedzin humanistyki, ze szczególnym uwzględnieniem kontekstów varsavianistycznych. Perspektywa gender pozwała uwypuklić kwestie dotąd w badaniach nad miastem i literaturą niepodejmowane.
Książka jest zapisem rozmów z Agnieszką Osiecką. Autorka opowiada o domu rodzinnym i dzieciństwie, o rodzicach: neurotycznej, despotycznej matce i wspaniałym ojcu, Wiktorze Osieckim, sławnym pianiście, który był dla niej wzorem człowieka i artysty i któremu przez całe życie pragnęła dorównać. Wydanie I.
"Samolot tkwił nieruchomo w osobliwej pustce między białą watą gęstych chmur w dole a niebieściutką kopułą nad nami. (...) Aż w chwili pewnej zaskoczyła mnie głupiutka symboliczna myśl - kilka godzin później zanotowałem ją w podróżnym notesie, dlatego zapamiętałem. Oto ona: chmury pod nami - to dramatyczny, skłębiony straszny los Żydów, zakończony ludobójczym finałem Holocaustu, natomiast jasny błękit nad nami - to los Żydów w ich własnej Erec Israel."
W książce tej czytelnik odnajdzie opowieści o minionych dniach: o walce wywiadów, grze szpiegów radzieckich i rosyjskich, potykających się m.in. z agentami służb III Rzeszy, Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii. Jest to próba rekonstrukcji operacji szpiegowskich, począwszy od rewolucji październikowej, poprzez II wojnę światową, zimną wojnę, rozpad Związku Radzieckiego, aż do współczesnej nam mrocznej Rosji Putina. To opowieść o walce mocarstw, wyścigu zbrojeń, marzeniach o „cudownej broni”, o rozszczepieniu atomu i kosmicznych lotach. A także o okrutnej walce wewnątrz Rosji, o likwidacji wrogów, o porwaniach i tworzeniu coraz wymyślniejszych trucizn.