Pisma filozoficzne
55,00 zł
Powszechne jest przekonanie, że Albert Einstein był genialnym fizykiem. Mniej powszechna jest natomiast świadomość tego, że był on także wybitnym filozofem. Zresztą sam Einstein – co może wydawać się paradoksalne – uważał się przede wszystkim za filozofa, a dopiero w drugiej kolejności za fizyka. Był to fakt znany i traktowany z całą powagą przez współczesnych mu badaczy.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Albert Einstein |
| Wydawnictwo | De Agostini |
| Seria | Arcydzieła Wielkich Myślicieli |
| Rok wydania | 2001 |
| Wymiary | 200 x 125 mm |
| Ilość stron | 450 |
| Numer ISBN | 8373160140 |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Nowa |
| Uwagi techniczne | Książka w stanie doskonałym Delikatne pochylenie grzbietu. |
Powszechne jest przekonanie, że Albert Einstein był genialnym fizykiem. Mniej powszechna jest natomiast świadomość tego, że był on także wybitnym filozofem. Zresztą sam Einstein – co może wydawać się paradoksalne – uważał się przede wszystkim za filozofa, a dopiero w drugiej kolejności za fizyka. Był to fakt znany i traktowany z całą powagą przez współczesnych mu badaczy.
Pisma Einsteina zgrupowane zostały w czterech rozdziałach. Ponieważ niektóre pisma są wielowątkowe, z tego względu ich usytuowanie w ramach danego rozdziału ma charakter konwencjonalny. W każdym rozdziale (za wyjątkiem pierwszego, który zawiera tylko jedną pracę) teksty uszeregowane są chronologicznie. Układ taki uwydatnia ewolucję poglądów Einsteina, w tych kwestiach, w których rzeczywiście miała ona miejsce.
Podobne produkty
Antyk w Polsce. Część II - Studia. Tytuł trudno dostępny na rynku.
Wybór esejów, przemówień, fragmentów dziennika, notatek – ukazuje oryginalność myślenia Musila jako krytyka literatury i kultury.
Seria opisuje nie tylko mitologie najważniejszych cywilizacji, które uznaje się za filary europejskiej kultury, jak Grecja czy Rzym, ale także sięga po prastare wierzenia ludów jak Fenicjanie czy plemiona starożytnej Syberii. Dzięki temu powstała barwna, fascynująca kolekcja o sprawach, które mają zasadnicze znaczenie w życiu człowieka.
Condillac wszelką wiedzę wywodził z doświadczenia zewnętrznego, uzyskiwanego za pomocą zmysłów. Jednak w przeciwieństwie do Locke'a pojmował umysł ludzki jako całkowicie bierny, nie posiadający żadnych idei ani dyspozycji wrodzonych zbiornik wrażeń doznanych i zapamiętanych. Cała treść i funkcje umysłu powstają jako efekt bodźców zewnętrznych. Postęp umysłu zależy od posługiwania się znakami umownymi. Condillac za znaki uważał nie tylko wyrazy mowy, ale również pojęcia, wskazywał na wspólną naturę myśli i mowy. Nasze pojęcia są tylko znakami, nasze wrażenia są tylko stanami subiektywnymi; dają niewiele wiadomości o rzeczach i własnej jaźni.