Myślenie architekturą
270,00 zł
„Architektura ma swój własny obszar istnienia. Pozostaje w wyjątkowo cielesnym związku z życiem. W moim wyobrażeniu nie jest ona zasadniczo ani przesłaniem, ani znakiem, lecz oprawą i tłem dla przemijającego życia, wrażliwym naczyniem dla rytmu kroków po podłodze, dla skupienia przy pracy, dla ciszy snu.” (Autor)
1 w magazynie
| Autor dzieła | Peter Zumthor |
| Wydawnictwo | Karakter |
| Seria | |
| Rok wydania | 2010 |
| Wymiary | 235 x 145 mm |
| Ilość stron | 112 |
| Numer ISBN | |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Nowa |
| Uwagi techniczne | Oprawa twarda, powlekana płótnem. Książka w stanie doskonałym. |
Zbiór esejów jednego z najwybitniejszych współczesnych architektów, laureata nagrody Pritzkera w 2009 roku. Czym jest piękno w architekturze? Jak kształcić architektów? Co to znaczy, że budynek ma duszę? Jakie są zadania współczesnej architektury?
„Architektura ma swój własny obszar istnienia. Pozostaje w wyjątkowo cielesnym związku z życiem. W moim wyobrażeniu nie jest ona zasadniczo ani przesłaniem, ani znakiem, lecz oprawą i tłem dla przemijającego życia, wrażliwym naczyniem dla rytmu kroków po podłodze, dla skupienia przy pracy, dla ciszy snu” – pisze autor.
W tekstach Petera Zumthora odzwierciedla się wrażliwość, z jaką traktuje swoją pracę. Skupienie, namysł, dogłębna znajomość architektonicznego rzemiosła i sztuki w ogóle sprawiają, że dla szwajcarskiego mistrza projektowanie to – prócz tworzenia budynków – zarazem kształtowanie rzeczywistości: wzbogacanie systemu odniesień pomiędzy rozmaitymi dziedzinami – architekturą, muzyką, literaturą. Czytelnicy mają wyjątkową okazję, by zajrzeć mistrzowi przez ramię podczas pracy. Jego przemyślenia będą stanowić inspirację nie tylko dla architektów, ale również dla projektantów z innych dziedzin, a także osób z projektowaniem niezwiązanych.
Książkę ilustrują kolorowe zdjęcia z pracowni i domu autora w szwajcarskim Haldenstein.
Podobne produkty
Jeden z czołowych przedstawicieli romantyzmu w malarstwie polskim. Studia artystyczne we Lwowie (1848-52), w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1852-54) i w akademii w Wiedniu (1855-58). W 1858 był w Monachium, gdzie zapoznał się z kartonami W. Kaulbacha i M. von Schwinda. Pod ich wpływem wykonał pierwsze cykle kartonów Szkoła szlachcica oraz Wczoraj-Dziś-Jutro. Po powrocie do Polski (1865) przebywał w Małopolsce. W końcu 1866 wyjechał do Francji.
Tytuł to cytat z wiersza „Dedykacja” Cypriana Kamila Norwida z 1866 roku, będącego osobistą inwokacją do Warszawy („młodości mej stolico…”) i przypomnieniem mitologicznej syreny jako niebezpiecznej hybrydy człowieka i zwierzęcia (oryginalnie ptak z głową kobiety), uwodzącej żeglarzy śpiewem i wiodącej ku zatraceniu. Poeta, by pokazać własne złożone relacje z Warszawą przywołuje antyczne źródła herbu – inwokacja Norwida zainspirowała metodę pracy twórców wystawy.
Sztuka bizantyńska, podobnie jak sztuka średniowiecza na zachodzie Europy wywodzi się ze sztuki późnego Cesarstwa Rzymskiego, zakorzenionej w nadbrzeżnych krajach śródziemnomorskich i na innych obszarach objętych panowaniem Rzymu. Przejmuje z niej formuły, zmieniając ich znaczenie i tchnąć w nie nowe życie....
Temat Sądu Ostatecznego należy do wielkich tematów ikonografii chrześcijańskiej. Bogactwo tego tematu w średniowieczu, które wynika z dołączonych do niego innych wątków ikonograficznych, stawia przed badaczem poważne wyzwanie. Autor wielowątkowe przedstawienia Sądu Ostatecznego starał się wyjaśnić w oparciu o bogaty materiał źródłowy, nie ograniczając się tylko do Biblii, ale sięgając do tekstów apokryficznych oraz średniowiecznych autorów, tekstów kazań, egzemplów, misteriów, a nawet do Boskiej komedii Dantego.