Konstrukcja rzeczywistości
44,00 zł
1 w magazynie
| Autor dzieła | Michael Fleischer |
| Wydawnictwo | Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego |
| Seria | |
| Rok wydania | 2002 |
| Wymiary | 240 x 170 mm |
| Ilość stron | 352 |
| Numer ISBN | 8322923457 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
- Analiza dyskursu w ramach empirycznego kulturoznawstwa (perspektywy i problemy);
- Stabilność polskiej symboliki kolektywnej;
- Sterowana przez obraz świata konstrukcja rzeczywistości (na przykładzie medialnych relacji z „IV Światowej Konferencji na rzecz Kobiet” w Pekinie);
- Wpływ rodzaju pisma na konstrukcję wizerunku firmy;
- Rozpoznawalność cech „literackości” i „funkcji estetycznej” przez „kompetentnych odbiorców”;
- Image napojów w kulturze polskiej, niemieckiej i francuskiej;
- Kognitywny konstrukt „psa” w kulturze polskiej na tle kultury niemieckiej;
- Kulturowa reprezentacja przestrzeni jako zjawisko konstruktywistyczne (na przykładzie „odległości”);
- Konstrukcja czasu i przestrzeni (na przykładzie niemieckich i polskich słów określających czas i przestrzeń);
- Zarys teorii kabaretu.
Podobne produkty
Tractatus politicus, czyli traktat polityczny, był ostatnim i niekompletnym traktatem napisanym przez Barucha Spinozę. Został napisany w latach 1675–77 i opublikowany pośmiertnie w 1677 r.
Antologia pism wybitnego znawcy sztuki, filozofa i estetyka. Obok tekstów Tatarkiewicza, poświęconych sztuce i estetyce, znalazły się tu fragmenty jego intelektualnej autobiografii; Staje się ona swoistym przewodnikiem po wyborze prac teoretycznych filozofa.
Condillac wszelką wiedzę wywodził z doświadczenia zewnętrznego, uzyskiwanego za pomocą zmysłów. Jednak w przeciwieństwie do Locke'a pojmował umysł ludzki jako całkowicie bierny, nie posiadający żadnych idei ani dyspozycji wrodzonych zbiornik wrażeń doznanych i zapamiętanych. Cała treść i funkcje umysłu powstają jako efekt bodźców zewnętrznych. Postęp umysłu zależy od posługiwania się znakami umownymi. Condillac za znaki uważał nie tylko wyrazy mowy, ale również pojęcia, wskazywał na wspólną naturę myśli i mowy. Nasze pojęcia są tylko znakami, nasze wrażenia są tylko stanami subiektywnymi; dają niewiele wiadomości o rzeczach i własnej jaźni.
Bezpieczeństwo kulturowe jest czymś więcej niż prostą sumą bezpieczeństwa poszczególnych jednostek. Stanowi nową jakość. Wynika z tego prawidłowość dotycząca różnicy między bezpieczeństwem kulturowym, a społecznym. Obszar Islamskiej Republiki Afganistanu nabiera w tym kontekście nowego znaczenia. Operacje militarne prowadzone w odmiennym środowisku kulturowym wymagają solidnej i merytorycznej wiedzy o tym regionie.