Heurystyka filozoficzna
36,00 zł
Heurystyka filozoficzna jest pracą koncepcyjną, prezentującą szkic programu uprawiania filozofii za pośrednictwem refleksji metafilozoficznej, zmierzającej do bardzo wszechstronnego i systematycznego rozeznania zarówno w wielorakich możliwościach argumentacyjnych związanych z danym zagadnieniem, przeszkodach i pułapkach natury pojęciowej lub językowej, jak też w pozateoretycznych uwarunkowaniach mających wpływ na kształt dyskursu.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Jan Hartman |
| Wydawnictwo | FNP |
| Seria | Monografie FNP - Seria Humanistyczna |
| Rok wydania | 1997 |
| Wymiary | 210 x 150 mm |
| Ilość stron | 294 |
| Numer ISBN | 9788385220725 |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Książka szyta, w twardej lakierowanej oprawie. |
Heurystyka filozoficzna jest pracą koncepcyjną, prezentującą szkic programu uprawiania filozofii za pośrednictwem refleksji metafilozoficznej, zmierzającej do bardzo wszechstronnego i systematycznego rozeznania zarówno w wielorakich możliwościach argumentacyjnych związanych z danym zagadnieniem, przeszkodach i pułapkach natury pojęciowej lub językowej, jak też w pozateoretycznych uwarunkowaniach mających wpływ na kształt dyskursu. Wszystkie czynniki, czy to natury pojęciowej, czy to pragmatycznej, językowej, społecznej, które kształtują rezultat w postaci teoretycznego wytworu, jakim jest dyskurs filozoficzny, argument, koncepcja, czy wreszcie tekst, nazywa się w tej pracy heurezą.
Heurystyka jest próbą ukształtowania umiejętności intelektualnego panowania nad całokształtem heurezy. Zadanie jest trudne, bo każda poważana teoria filozoficzna wykazuje się znacznym stopniem samorefleksji, a w konsekwencji ulega złudzeniu, że dostarcza wystarczającego rozeznania teoretycznego zarówno w zakresie własnych swych roszczeń do prawomocności, jak i w odniesieniu do innych, konkurencyjnych koncepcji. Przezwyciężenie tej iluzji, inicjujące heurystykę filozoficzną jako teorię i umiejętność, jest możliwe tylko pod warunkiem, że nabędziemy zdolności do autentycznej adaptacji tych form teoretycznej samowiedzy, których dostarczają wielkie projekty filozoficzne, wszelako z zachowaniem autonomii niezbędnej do tego, by skonfrontować je z innymi postaciami filozoficznego krytycyzmu.
Wydanie pierwsze.
Podobne produkty
"Co zostaje z Auschwitz" to trzecia część trylogii Giorgio Agambena, w której centralną rolę odgrywa figura Homo Sacer – człowieka całkowicie odartego z godności, który jest już tylko nagim życiem. Ekstremalną formą Homo Sacer był więzień obozu koncentracyjnego tuż przed swoją ostatnią drogą do komory gazowej („muzułman”). Jak żywy trup, budził już tylko niechęć.
Antyk w Polsce. Część II - Studia. Tytuł trudno dostępny na rynku.
W książce autorzy prezentują integralny obraz świata, w którym języki i kody literatury, sztuk plastycznych i muzycznych, w najróżnorodniejszych ich konkretyzacjach i artystycznych kształtach, wchodzą w dialog ze współczesnym odbiorcą. Objawiając bogactwo swych estetycznych sensów kształtują jego duchowość. Znajdą się w niej artykuły znaczących we współczesnej humanistyce głosów, podejmujących problematykę różnorodnych form kontaktu ze sztuką i jej rolą w procesie współczesnego wychowania młodych pokoleń, stawiających pytania o nowe sensy współczesnej egzystencji, w której życie - parafrazując słowa prof. M.P Markowskiego - kreowane jest na miarę SZTUKI.
Tractatus politicus, czyli traktat polityczny, był ostatnim i niekompletnym traktatem napisanym przez Barucha Spinozę. Został napisany w latach 1675–77 i opublikowany pośmiertnie w 1677 r.