Gdyby cała Afryka…
70,00 zł
„W Afryce nie szukałem przygód, nie polowałem na słonie i nie kopałem diamentów. Byłem korespondentem Polskiej Agencji Prasowej i miałem pisać o tym, co tam na miejscu zasłyszałem czy zobaczyłem, o tym, co się tam działo. A działo się wtedy wiele. Spędziłem w Afryce blisko sześć lat w jej najbardziej burzliwym i niespokojnym okresie, zresztą pełnym dobrych – choć czasem za łatwych – nadziei. Był to przełom dwóch epok – kończył się kolonializm, zaczynała się niepodległość. Tę zmianę, ten przewrót, tę rewolucję starałem się opisywać” – tak o reportażach zawartych w książce pisał sam Kapuściński.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Ryszard Kapuściński |
| Wydawnictwo | Agora |
| Seria | Biblioteka Gazety Wyborczej |
| Rok wydania | 2011 |
| Wymiary | 215 x 140 mm |
| Ilość stron | 404 |
| Numer ISBN | 9788326805264 |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Drobne ślady magazynowania widoczne pod światło. |
„W Afryce nie szukałem przygód, nie polowałem na słonie i nie kopałem diamentów. Byłem korespondentem Polskiej Agencji Prasowej i miałem pisać o tym, co tam na miejscu zasłyszałem czy zobaczyłem, o tym, co się tam działo. A działo się wtedy wiele. Spędziłem w Afryce blisko sześć lat w jej najbardziej burzliwym i niespokojnym okresie, zresztą pełnym dobrych – choć czasem za łatwych – nadziei. Był to przełom dwóch epok – kończył się kolonializm, zaczynała się niepodległość. Tę zmianę, ten przewrót, tę rewolucję starałem się opisywać” – tak o reportażach zawartych w książce pisał sam Kapuściński.
Podobne produkty
Autorka przez lata pracowała w zespole Polityki, związana była również z Kulturą paryską. Dopóki milczy Ukraina jest zbiorem felietonów napisanych przez Strońską po wielu pobytach na Ukrainie. Książka ta to protest przeciwko lansowanemu w Polsce omijaniu prawdy o przeszłości. Autorka uważa, że powstało państwo, które odegra z pewnością znaczną rolę w przyszłości i którego niepodległość już stała się kartą przetargową w dyplomacji. Czy korzystną dla Polski? Giedroyć napisał o książce: jest rzeczywiście znakomita i nareszcie sprawy ukraińskie są postawione w sposób bardzo trzeźwy.
Książka jest zapisem rozmów z Agnieszką Osiecką. Autorka opowiada o domu rodzinnym i dzieciństwie, o rodzicach: neurotycznej, despotycznej matce i wspaniałym ojcu, Wiktorze Osieckim, sławnym pianiście, który był dla niej wzorem człowieka i artysty i któremu przez całe życie pragnęła dorównać. Wydanie I.
Stanisław Witkiewicz na przełomie XIX i XX wieku był jednym z najbardziej znanych i cenionych autorytetów. Nie wahał się wypowiadać na tematy z pozoru odległe - dotyczące sztuki, artystów, polskiego społeczeństwa, instytucji kościoła katolickiego, niepodległości. Kiedy dziś - po ponad stu latach czytamy jego teksty - ze zdumieniem odkrywamy jak bardzo są aktualne. Nadal trudno nam zdefiniować pojęcie sztuki, oddzielić artystów wybitnych od wylansowanych, odnaleźć miejsce dla siebie i naszych narodowych wartości wśród nasilających się na całym świecie przejawów ojkofobii i ksenofobii.
To pierwszy w Polsce dokument o pracy lekarzy w czasach zarazy. Paweł Reszka wszedł do szpitali jednoimiennych. Co zobaczył? Jak mówi jeden z bohaterów książki: Wszystko działało na zasadzie pospolitego ruszenia. Społeczeństwo szyjące maseczki. Kombinezony, które podarował warsztat lakierniczy. Maski gazowe dostarczone przez wojsko. Pomyślałem: Z czym my na tę wojnę idziemy? Ze słowem 'misja' na ustach?