100 postaci, które miały największy wpływ na dzieje ludzkości
10,00 zł
Po ukazaniu się w 1987 roku pierwszego wydania książki Michaela Harta „100 postaci…” krytycy zarzucali Autorowi, że ośmielił się nie tylko rozstrzygać które osobistości wywarły największy wpływ na dzieje świata, lecz i subiektywnie je klasyfikować.
Wbrew zastrzeżeniom krytyków książka odniosła ogromny sukces; sprzedano dziesiątki tysięcy egzemplarzy. Autor z czasem doszedł do wniosku, że od napisania książki ranga niektórych jej bohaterów wzrosła, innych zmniejszyła się, a pewne nazwiska – pierwotnie pominięte – zajaśniały nowym blaskiem.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Michael Hart |
| Wydawnictwo | Puls |
| Seria | |
| Rok wydania | 1994 |
| Wymiary | 200 x 130 mm |
| Ilość stron | 795 |
| Numer ISBN | 1-85917-026-9 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Dobra |
| Uwagi techniczne | Stan BDB-/DB+ załamania grzbietu i przybrudzenia bloku. |
Po ukazaniu się w 1987 roku pierwszego wydania książki Michaela Harta „100 postaci…” krytycy zarzucali Autorowi, że ośmielił się nie tylko rozstrzygać które osobistości wywarły największy wpływ na dzieje świata, lecz i subiektywnie je klasyfikować.
Wbrew zastrzeżeniom krytyków książka odniosła ogromny sukces; sprzedano dziesiątki tysięcy egzemplarzy. Autor z czasem doszedł do wniosku, że od napisania książki ranga niektórych jej bohaterów wzrosła, innych zmniejszyła się, a pewne nazwiska – pierwotnie pominięte – zajaśniały nowym blaskiem.
Podobne produkty
Przedmiotem zawartych w książce tekstów jest analiza postaci reżyserek w ujęciu indywidualnym oraz w kontekście kinematografii poszczególnych krajów, potraktowanych całościowo lub w sposób przekrojowy.
Niniejsza książka ukazuje postać Beethovena w otoczce jego czasów i śledzi proces krystalizacji jego geniuszu. Jest próbą jak najszczerszej syntezy tego, co wiemy o życiu Beethovena do dziś. Jest to zatem książka o człowieku, który komponował muzykę. Przeznaczona jest dla Czytelnika, który lubi i podziwia tę muzykę, ale nie ma do niej żadnego zawodowego stosunku ani nie zna się w ogóle na jej technice. Książka została napisana z nadzieją, że pomoże rzucić światło na artystę jako człowieka.
Starannie wyselekcjonowane, napisane niezwykle klarownym językiem teksty obejmują: esej o Mozarcie, mowę noblowską z 1976 roku, rozważania na temat Chicago - ukochanego miasta Bellowa, wspomnienia o zmarłych przyjaciołach (Johnie Cheeverze, Allanie Bloomie...) oraz omówienie stanu współczesnej powieści. Bellow powołuje się na Tołstoja, Dostojewskiego, Flauberta, Prousta, Conrada i innych mistrzów prozy, którzy potwierdzają świadectwo jego własnego życia, jego przekonanie, że powieść jako dzieło sztuki może przynieść wiele dobrego społeczeństwu wyjałowionemu przez cywilizację.
"Pan pójdzie z nami" to nie kryminał. To obyczajowa powieść o dorosłym mężczyźnie, który znalazł w sobie dość siły, determinacji i - przede wszystkim - odwagi, by całkowicie zmienić swoje zawodowe życie. Został policjantem, poznał trudy pracy funkcjonariuszy i nie pomylił się - miał talent do rozwiązywania kryminalnych zagadek, ale...