LITERATURA FAKTU
- Wszystkie kategorie
- ***** ***
- ALBUMY
- ANTYKWARYCZNE DO 1945 ROKU
- BIOGRAFIE, LISTY i WSPOMNIENIA
- EZOTERYKA I PARANAUKOWE
- GRAFIKA I MALARSTWO
- GRY FABULARNE, RPG
- HISTORIA I ARCHEOLOGIA
- HUMOR, MAKSYMY I AFORYZMY
- JUDAICA
- KINO I TEATR, RADIO I TELEWIZJA
- KOMIKSY
- LITERATURA DZIECIĘCA
- LITERATURA FAKTU
- LITERATURA FANTASTYCZNA
- LITERATURA KRYMINALNA I SENSACYJNA
- LITERATURA MŁODZIEŻOWA
- LITERATURA PIĘKNA
- MAPY
- MARKETING, ZARZĄDZANIE I BIZNES
- MUZYKA
- NAUKA JĘZYKÓW
- NAUKI HUMANISTYCZNE
- NAUKI ŚCISŁE
- OBCOJĘZYCZNE
- POCZTÓWKI, WIDOKÓWKI I ZDJĘCIA
- PODRÓŻE
- POLITYKA
- PORADNIKI
- POWIEŚĆ HISTORYCZNA
- ROMANSE I POWIEŚCI OBYCZAJOWE
- SŁOWNIKI, ENCYKLOPEDIE, LEKSYKONY
- SPORT I SZTUKI WALKI
- SZTUKA
- TECHNIKA
- VARSAVIANA
- WIERZENIA I RELIGIE
- ZABYTKI TECHNIKI
Obszerny wybór recenzji i felietonów, które Jarosław Iwaszkiewicz w swojej rubryce zatytułowanej Rozmowy o książkach, opublikował w latach 1954-1979 na łamach dziennika „Życie Warszawy”. W tych lapidarnych tekstach pisarz jednocześnie opowiada o swoich bieżących lekturach, ale także o swoim życiu codziennym, o ludziach, z którymi się przyjaźnił lub choćby tylko spotkał, wielokrotnie wraca pamięcią do czasów międzywojennych, do dzieciństwa spędzonego na Ukrainie. W książce, poprzedzonej wstępem Katarzyny Gędas z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, czytelnik znajdzie również pełną biografię felietonów Iwaszkiewicza z tego cyklu, których w ciągu ćwierćwiecza ogłosił blisko tysiąc.
Miejscem „rozmów” jest pensjonat nad Wigrami na Suwalszczyźnie; spotyka się w nim grono osób spędzających tam wakacje. Prowadzą rozmowy o Polsce. Powracającym tematem jest doświadczenie społeczeństwa pod panowaniem komunizmu. Dla bohaterów rozmów - wśród których jest m.in. profesor, były marynarz, działacz podziemnej Solidarności oraz postać główna pan Mareczek - porte-parole autora - komunizm jest systemem, w którym każdy czuje się zniewolony i z którego wszyscy chcą się wyrwać, wyzwolić.
Powieść wydana w 1984 roku w drugim obiegu stała się jedną z najgłośniejszych polskich pozycji lat osiemdziesiątych. Z jednej strony wzbudziła zachwyt, z drugiej stała się obiektem ataków, zwłaszcza ze strony ówczesnej władzy. Za jej publikację autor został wyrzucony z PAN.
Wywiady z polskimi filmoznawcami. Wyłaniają się z nich pasjonujące portrety autorów, chętnie dzielących się swoją specjalistyczną wiedzą, oraz zamiłowaniem do kina.
Książka jest zapisem rozmów z Agnieszką Osiecką. Autorka opowiada o domu rodzinnym i dzieciństwie, o rodzicach: neurotycznej, despotycznej matce i wspaniałym ojcu, Wiktorze Osieckim, sławnym pianiście, który był dla niej wzorem człowieka i artysty i któremu przez całe życie pragnęła dorównać. Wydanie I.
Marie Freyssac w książce, która jest bardziej esejem socjologicznym niż dziełem literackim, scenka po scence ukazuje nam świat , który zarówno budzi sprzeciw, jak i fascynuje. A gdy opuszcza dzielnicę nuworyszy Rublowkę pokazuje też inne jego oblicze – świat moskiewskiej ulicy, z handlującymi nielegalnie starowinkami i różnej maści amatorami wódki – tej powszechnej tam broni masowego rażenia.
Zbiór reportaży, które należą do najlepszych drukowanych w polskiej prasie w latach 90. Wojciech Tochman opowiada m.in. o bliźniaku, który odszukał swojego brata, chłopcu o brzydkiej twarzy, dzieciach odebranych rodzicom, Wandzie Rutkiewicz, Piotrze Skrzyneckim czy Grzegorzu Przemyku.
Pod nowym tytułem Czytelnik otrzymuje zmienioną i uzupełnioną wersję książki „Film grozy” opublikowanej w roku 1970 w serii „X muza”. W ciągu tych kilkunastu lat gatunek operujący fantastyką i przerażeniem znacznie się rozwinął, częściej też trafia na nasze ekrany – w kinach i telewizji. Nie przestał być przygodą wyobraźni. Jest fenomenem z pogranicza sztuki i […]
Książka przedstawia historyczny rozwój najważniejszych pojęć z dziedziny psychoanalizy, ukazując zasięg i siłę wpływu, jaki wywarła ona na naukę, kulturę i sztukę XX wieku. Autor dużo miejsca poświęca twórcy psychoanalizy, Zygmuntowi Freudowi, oraz jego niezwykłym relacjom z uczniami, z których wywodzi się wielu genialnych przedstawicieli tej dziedziny, ukazując, w jaki sposób także specyfika tych relacji kształtowała status samej analizy.
To pierwszy w Polsce dokument o pracy lekarzy w czasach zarazy. Paweł Reszka wszedł do szpitali jednoimiennych. Co zobaczył? Jak mówi jeden z bohaterów książki: Wszystko działało na zasadzie pospolitego ruszenia. Społeczeństwo szyjące maseczki. Kombinezony, które podarował warsztat lakierniczy. Maski gazowe dostarczone przez wojsko. Pomyślałem: Z czym my na tę wojnę idziemy? Ze słowem 'misja' na ustach?
Starannie wyselekcjonowane, napisane niezwykle klarownym językiem teksty obejmują: esej o Mozarcie, mowę noblowską z 1976 roku, rozważania na temat Chicago - ukochanego miasta Bellowa, wspomnienia o zmarłych przyjaciołach (Johnie Cheeverze, Allanie Bloomie...) oraz omówienie stanu współczesnej powieści. Bellow powołuje się na Tołstoja, Dostojewskiego, Flauberta, Prousta, Conrada i innych mistrzów prozy, którzy potwierdzają świadectwo jego własnego życia, jego przekonanie, że powieść jako dzieło sztuki może przynieść wiele dobrego społeczeństwu wyjałowionemu przez cywilizację.
Wkurzam się. Czytam, wkurzam się i nie mogę przestać. Przecież bardzo jest mi wygodnie z poglądami ustalonymi raz na zawsze, argumentami, których nie muszę już sprawdzać, zamkniętą listą pytań i autorytetami, którymi mogę się podeprzeć, kiedy pojawiają się wątpliwości. Próbuję się buntować, bo dlaczego nagle miałbym zupełnie na nowo opowiadać sobie historię 25 lat polskiej transformacji. Dlaczego nagle mam na nowo przemyśleć swój stosunek do wolności, której lekcję tak dobrze odrobiliśmy, że po drodze zgubiła nam się równość, nie mówiąc o braterstwie? Dlaczego mam włączyć świętą własność na listę aksjomatów do rewizji, a rozwarstwienie społeczne do katalogu spraw do załatwienia na już? Dlaczego mam polubić płacenie podatków? I znów zacząć wierzyć (ostrożnie) w utopie?
Dawno, dawno temu, Jeremy Clarkson miał marzenie. Marzył mu się świat, w którym wszystko, co bezsensowne, idiotyczne i absurdalne jest surowo wzbronione… Świat, w którym zwycięża zdrowy rozsądek i niczym nieskrępowana pomysłowość.
Wspomnienia i rozważania autorki zebrane w czasie licznych podróży. Porusza tematy religii, wierzeń i filozofii życia, wykraczając poza sztywne ramy jednego wyznania.
Kiedy świetny polski dziennikarz spotyka się z najbardziej znanym ukraińskim pisarzem, tematy pojawiają się same, zwłaszcza gdy oczy całego świata zwrócone są na Ukrainę. "Szcze ne wmerła i nie umrze" to wywiad rzeka spisywany na gorąco, w pośpiechu, będący próbą zarejestrowania pulsującego rytmu historii, która donośnie odezwała się na wschodnich granicach Europy. To także zbiór refleksji na temat współczesnej sceny politycznej Europy i roli, jaką odgrywają w niej Rosja i Polska. Pasjonująca rozmowa przewartościowująca pojęcie narodowego sukcesu i klęski, dumy i uprzedzenia sąsiadów.
Następnie upojona polityczną „odwilżą”, słuchająca jazzu, ubierająca się według własnych gustów oraz możliwości, oczarowana kinem francuskim i włoskim neorealizmem. Jeszcze inna była młodzież dekady Edwarda Gierka, marząca o własnym M-ileś w wielkopłytowym blokowisku, o czterech kółkach i wakacyjnych wyjazdach nad czarnomorskie wybrzeże. Wreszcie młodzi ludzie z ostatniej dekady PRL-u pod rządami generała Jaruzelskiego – zbuntowani, z przyczepionym do swetra opornikiem albo apatyczni, pozbawieni wiary, że socjalizm rzeczywiście może wylegitymować się „ludzką twarzą”...
Po raz pierwszy podmiotem rozważań nie jest wzajemne postrzeganie się, stereotypy i urazy dwóch sąsiednich narodów. Sięgamy wprawdzie ponownie do pokładów świadomości historycznej Litwinów, Niemców i Polaków, ale tym razem tylko po to, by odszukać w nich wielkiego nieobecnego, czyli kulturę i naród żydowski przez wieki współtworzący oblicze tej części Europy. Część historyczna rozważań ma wyraźnie dwa oblicza: obraz współżycia i wzajemnego przenikania kultur, a z drugiej strony różne formy antysemityzmu, którego apogeum był Holocaust. Zawsze w tym kontekście przewija się pytanie: Dlaczego? Jak możliwy był tak niewyobrażalny ekstremizm postaw? Każdy z autorów próbuje poszukiwać własnych odpowiedzi i ocen zjawisk.
Zbiór czternastu esejów publikowanych w czasopismach, głównie w „Twórczości”, w latach 1956-1961. Na kanwie omawianych dzieł historycznych, literackich bądź pamiętników, obejmujących czasy zamierzchłe aż po drugą wojnę światową, autor snuje erudycyjne rozważania o przeszłości, często przeplatane refleksjami nad współczesnością, a także osobistymi wspomnieniami.
Danuta Szmit-Zawierucha wskrzesza historię Warszawy w zabawnych i nostalgicznych opowieściach, bogato ilustrowanych zdjęciami miasta. Zaczytaj się w warszawskich opowieściach, spaceruj zapomnianymi ulicami, zatańcz z hrabią na wielkim balu, kup kwiaty od ulicznej handlarki.
Przełomowe dziennikarskie śledztwo w sprawie UFO, które oddziela prawdę od fikcji. Wiarygodne świadectwa spotkań z UFO potwierdzone rządowymi i wojskowymi raportami. Książka, która przedstawia nie tylko fakty, ale też próby ich ukrycia przez władze.
OBRAZ I DOŚWIADCZENIE MIASTA W POLSKIEJ PROZIE KOBIECEJ 1864-1939. Książka analizuje, jak teksty z okresu obfitującego w ważne zmiany cywilizacyjne odzwierciedlają rozwój metropolii i postępującą emancypację kobiet. Autorka sięga do kontekstów z wielu dziedzin humanistyki, ze szczególnym uwzględnieniem kontekstów varsavianistycznych. Perspektywa gender pozwała uwypuklić kwestie dotąd w badaniach nad miastem i literaturą niepodejmowane.
Unikalny, bogato ilustrowany zbiór felietonów zapraszający do wędrówki po zakątkach Warszawy, budzących wspomnienia o ludziach związanych z tymi miejscami. Historia łączy się tu ze współczesnością, anegdota przybiera niekiedy formę moralitetu, a nad wszystkim góruje niezrównany dowcip i zmysł obserwacji autorki.
"Węzły wojny" to zbiór opowieści, splotów ludzkich dramatów. To życie jednostek uwikłanych w powojenną rzeczywistość, potwornie naznaczoną horrorem II wojny światowej. To historia pracowników muzeum w Brzezince, którzy na co dzień pracują w miejscu przesiąkniętym ludzką krwią i tragedią. To nieprawdopodobna opowieść o człowieku, który po 1945 roku okopał się w puszczach na południu Polski, wciąż wierząc, że trwa wojna...
W książce tej czytelnik odnajdzie opowieści o minionych dniach: o walce wywiadów, grze szpiegów radzieckich i rosyjskich, potykających się m.in. z agentami służb III Rzeszy, Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii. Jest to próba rekonstrukcji operacji szpiegowskich, począwszy od rewolucji październikowej, poprzez II wojnę światową, zimną wojnę, rozpad Związku Radzieckiego, aż do współczesnej nam mrocznej Rosji Putina. To opowieść o walce mocarstw, wyścigu zbrojeń, marzeniach o „cudownej broni”, o rozszczepieniu atomu i kosmicznych lotach. A także o okrutnej walce wewnątrz Rosji, o likwidacji wrogów, o porwaniach i tworzeniu coraz wymyślniejszych trucizn.