Wódz słońca
15,00 zł
Autentyczna relacja wodza Klanu Słońca, Indianina z plemienia Hopi w Oraibi (stan Arizona), opracowana przez amerykańskiego antropologa L. W. Simmonsa.
Brak w magazynie
| Autor dzieła | Leo W. Simmons |
| Wydawnictwo | Państwowy Instytut Wydawniczy |
| Seria | Rodowody Cywilizacji |
| Rok wydania | 1964 |
| Wymiary | 240 x 170 mm |
| Ilość stron | 454 |
| Numer ISBN | |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | Dobry |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | DB-. Poszarpane brzegi obwoluty, z oklejonym fragmentem. |
Autentyczna relacja wodza Klanu Słońca, Indianina z plemienia Hopi w Oraibi (stan Arizona), opracowana przez amerykańskiego antropologa L. W. Simmonsa, wprowadza nas w świat i kulturę Hopiów, nielicznego już dzisiaj, żyjącego w rezerwacie plemienia Indian. Autobiografia ta, opisująca wypadki od chwili narodzin Dona Talayesvy, to niezwykle cenny dokument ukazujący osobowość człowieka, kształtowaną i realizującą się w ramach określonej kultury.
Podobne produkty
Tractatus politicus, czyli traktat polityczny, był ostatnim i niekompletnym traktatem napisanym przez Barucha Spinozę. Został napisany w latach 1675–77 i opublikowany pośmiertnie w 1677 r.
W książce podjęto ważne kwestie dotyczące takiej normalizacji życia społecznego, by problemy osób z niepełnosprawnością nie schodziły na peryferie życia, a rozwiązanie ich nie było aktem łaski nas, zwanych pełnosprawnymi, lecz codzienną powinnością.
"Co zostaje z Auschwitz" to trzecia część trylogii Giorgio Agambena, w której centralną rolę odgrywa figura Homo Sacer – człowieka całkowicie odartego z godności, który jest już tylko nagim życiem. Ekstremalną formą Homo Sacer był więzień obozu koncentracyjnego tuż przed swoją ostatnią drogą do komory gazowej („muzułman”). Jak żywy trup, budził już tylko niechęć.
W książce autorzy prezentują integralny obraz świata, w którym języki i kody literatury, sztuk plastycznych i muzycznych, w najróżnorodniejszych ich konkretyzacjach i artystycznych kształtach, wchodzą w dialog ze współczesnym odbiorcą. Objawiając bogactwo swych estetycznych sensów kształtują jego duchowość. Znajdą się w niej artykuły znaczących we współczesnej humanistyce głosów, podejmujących problematykę różnorodnych form kontaktu ze sztuką i jej rolą w procesie współczesnego wychowania młodych pokoleń, stawiających pytania o nowe sensy współczesnej egzystencji, w której życie - parafrazując słowa prof. M.P Markowskiego - kreowane jest na miarę SZTUKI.