Wszechświat
Książka składa się z siedmiu wykładów, w których Hawking relacjonuje - jaśniej i zwięźlej niż kiedykolwiek - historię znanego nam wszechświata. Jego słowom towarzyszą liczne zdjęcia odległych obszarów przestrzeni kosmicznej oraz rysunki ułatwiające zrozumienie skomplikowanych pojęć naukowych. Wykłady te są znakomitym odbiciem nie tylko jego niezwykłej inteligencji, ale również charakterystycznego poczucia humoru.
Jan Kepler najbardziej znany jest z nazwanych jego nazwiskiem praw ruchu planet, skodyfikowanych przez późniejszych astronomów na podstawie jego prac "Astronomia nova", "Harmonices Mundi" i "Epitome astronomiae Copernicanae". Prawa te wykorzystano do potwierdzenia słuszności teorii grawitacji Izaaka Newtona. Niniejsza praca była pierwszym większym dziełem badacza.
"...Podobna do wzburzonego w czasie sztormu morza chromosfera słoneczna przecinana jest biegnącymi ze wszystkich stron falami. W niektórych miejscach gęstsza, ale i chłodniejsza materia w olbrzymich bryzgach wypryskuje na wysokość kilku lub kilkunastu tysięcy kilometrów nad powierzchnię fotosfery. Te ogniste fontanny gazu, z których część pomieściłaby w sobie cały glob ziemski, powodują, że oglądana z Ziemi chromosfera wygląda jak olbrzymie płonące rżysko..."
Praca ta pozwala lepiej zrozumieć naturę i istotę napędzających nas sił, niczym spoiwo między różnymi dziedzinami wiedzy o naszym życiu: od fizyki i techniki począwszy, poprzez astronomię, kosmologię, do psychologii i socjologii. Być może przyczyni się także do lepszego poznania mózgu człowieka i toczących się w nim procesów.