Vonnegut
"Pianola" to pierwsza powieść Kurta Vonneguta - mrożąca krew w żyłach, choć zabawna historia młodego inżyniera, któremu przyszło żyć w świecie opanowanym przez superkomputer i rządzonym wyłącznie przez automaty. Bunt inżyniera przeciwko tyranii maszyn i śmieszny i śmiertelnie poważny zarazem - zatrważająco przypomina dzisiejsze realia.
W zamyśle autora miała to być jego pierwsza książka. A jednak Vonnegut potrzebował dystansu lat, a także doświadczenia wynikającego z publikacji czterech wcześniejszych powieści, by wreszcie przelać na papier swe doświadczenia z czasów, kiedy jako jeniec wojenny był świadkiem bombardowania Drezna. W rezultacie powstała książka uchodząca za jedną z najwybitniejszych amerykańskich powieści antywojennych; książka o pisarzu, który nie potrafi wymazać z pamięci wspomnień z czasów wojny, chociaż z racji swego zawodu od lat zajmuje się tworzeniem fikcji; książka silnie autobiograficzna, mieszająca dokument z science fiction, pełna trupów i gwałtu, oskarżeń i egzorcyzmów, panicznego strachu i miłości; wreszcie - mówiąc słowami autora - książka “krótka i popaprana, bo o masakrze nie sposób powiedzieć nic inteligentnego“.