Szatańskie wersety
"Harun i Morze Opowieści" jest książką dość szczególną w dorobku Salmana Rushdiego, i to z wielu względów. Z pozoru wydaje się być opowieścią przeznaczoną dla dzieci, ale bardzo wiele w niej odwołań, aluzji czy zabaw z konwencją, które na pewno zaciekawią dorosłego czytelnika. Książka ta może być odczytywana na wielu płaszczyznach: jako powieść-alegoria - ilustruje pewne ogólne prawidła ludzkiego losu, jako obraz niemocy literackiej i próby jej przezwyciężenia, jako wielka alegoria Literatury, jej źródeł, mechanizmów powstawania konwencji, prądów, nowych gatunków literackich, a także próba dotarcia do istoty techniki pisarskiej i geniuszu pisarza.
Szatańskie wersety (The Satanic Verses) to rozgrywająca się na dwóch planach czasowych opowieść, w której, obok apokryficznej historii stanowiącej epizod z życia proroka Mahometa, ukazane są współczesne losy dwóch alegorycznych, a zarazem nader realnych postaci - anioła zła i dobrego szatana.