Rzym
Zbeletryzowany portret rzymskiego cesarza powstał w czasach, gdy o "kulcie jednostki" można było pisać jedynie w zawoalowany sposób. Paradoksalnie, powieści wyszło to na dobre. Z jednej strony jest bowiem arcyciekawą, opartą na dokumentach z epoki biografią słynnego wodza. Z drugiej - znakomitym, finezyjnym esejem o degeneracji władzy i sterroryzowanym przez nią społeczeństwie. Powieść była szeroko komentowana, a pół wieku od jej powstania w żaden sposób nie osłabiło jej siły ani mądrości rozważań.
"Od siódmego roku życia wzrasta młody spartita z dala od domu rodzicielskiego, wśród rówieśników, pod komendą starszych, od dwudziestu do trzydziestu lat liczących towarzyszy. W tym okresie wychowania nacisk kładzie się przede wszystkim na gimnastykę, na chóralne odśpiewywanie marszów i pieśni bojowych. Surowość metody wychowawczej przejawia się choćby w znanym corocznym biczowaniu chłopców w świątyni Artemis..."
Anatolia, rok 260 naszej ery. Broniący Edessy Rzymianie ustąpili pod naporem Persów. W pułapkę zastawioną przez wroga wpada Cesarz Walerian, słynny wódz Akwila i dziesięciu jego najwaleczniejszych ludzi. Ich los jest przesądzony: zostają skazani na roboty przymusowe w kopalni. Walerian umiera z wyczerpania, Akwili i jego żołnierzom udaje się jednak uciec i znaleźć schronienie w oazie, gdzie oczekiwany jest tajemniczy zbieg ścigany przez Persów. Rzymianie stają się jego osobistą gwardią w drodze do mitycznego królestwa jedwabiu. Tak się zaczyna nadzwyczajna podróż przez lasy Indii, Himalaje, pustynie Azji Środkowej. Dopiero w Chinach mała armia dowiaduje się, że eskortowała księcia, który będzie musiał stoczyć bój z zaciętym uzurpatorem
Tragedia osnuwa wokół spisku na życie Juliusza Cezara, jego morderstwa, a następnie wojny triumwirów z zabójcami.
Nieliczne informacje o niej pochodzą od jej wrogów, imię jej było przeklęte, wszystkie osobiste pamiątki zostały zniszczone. Dlatego też Julia, jedyna córka cesarza rzymskiego Oktawiana Augusta, na ogół przedstawiana była jednostronnie. Książka obala utarte o niej sądy i zaprzecza świadectwu, jakie poniżonej i wygnanej z kraju Julii wystawiła historia. Na podstawie jej kilku uratowanych dla potomności wypowiedzi Elisabeth Dored wskrzesza tę nietuzinkową postać, kreśląc wizerunek kobiety silnej, pięknej i radosnej, pisząc o jej dorastaniu, małżeństwie i wielkiej namiętności, cierpieniu i nieszczęściu. Przez karty tej dramatycznej opowieści przewijają się znane z historii osoby, które wpłynęły na losy Julii: Agrypa, Liwia Druzylla, Marcellus, wreszcie Tyberiusz, którego mocno kochała, a mimo to nie zaznała z nim szczęścia.
Dzieje cesarstwa rzymskiego znakomicie opowiedziane piórem prof. Aleksandra Krawczuka. Tom pierwszy (...) przedstawia liczący ponad 250 lat okres zwany pryncypatem. Okres rządów od Augusta - założyciela cesarstwa, po czasy Aleksandra Sewera.
Powieść historyczna wydana po raz pierwszy w roku 1896. Motywem przewodnim są narodziny chrześcijaństwa i zmierzch imperium rzymskiego za czasów Nerona. Na tle wydarzeń historycznych związanych z prześladowaniem chrześcijan rozgrywa się wątek miłosny Ligii i Winicjusza – chrześcijanki z barbarzyńskiego plemienia Ligów z patrycjuszem rzymskim. Sukces, jaki odniosła powieść, był niespotykany i utorował Sienkiewiczowi drogę do Literackiej Nagrody Nobla, którą otrzymał w 1905 roku za całokształt twórczości.
Książka ma charakter obszernej, obficie udokumentowanej monografii i kreśli obraz formowania się potęgi Rzymu, stopniowo podporządkowującego sobie wszystkie ludy Półwyspu Apenińskiego. Obejmuje okres od późnego neolitu aż po czasy poprzedzające wojny punickie. Autor analizuje szczegółowo rozwój państwowości rzymskiej, ukazując go tle procesu zaludniania się Italii oraz działania wszelkich ważnych czynników rozwoju cywilizacji w zachodniej części basenu M. Śródziemnego, jak kształtowanie się świata celtyckiego starożytnej Galii i Hiszpanii, ekspansja kolonizacji greckiej i fenickiej, powstanie i promieniowanie kultury etruskiej.
Cesarstwo Rzymskie nie upadło lecz stało się światową potęgą. obejmującą przeważającą część globu. Jest rok 2004( 2757 według kalendarza rzymskiego). Rzym znajduje się pod panowaniem dynastii Nowicjuszów. nadal praktykowane jest niewolnictwo. Wyroki śmierci wykonywane są przez ukrzyżowanie.
Dla Greków doby starożytnej Argonauci, Hektor i piękna Helena, Achilles, Odyseusz, Eurydyka byli bohaterami niedawnej historii, herosami, których wielbiono, a pamięć o nich przekazywano z ust do ust w opowieściach nazywanych dzisiaj mitami. Książka Tadeusza Zielińskiego, największego polskiego badacza świata antycznego, jest właśnie książką o herosach najdawniejszej Grecji. Obowiązkowa lektura każdego miłośnika antyku.
Rok 60. Do Brytanii zostaje wysłany młody trybun Gajusz Waleriusz Werrens. Przed rozpoczęciem politycznej kariery ma w legionach zyskać niezbędne doświadczenie militarne. Waleriusz trafia w sam środek narastającego konfliktu. Kontrola Rzymu nad Brytanią słabnie, a okrucieństwa Rzymian budzą gniew Brytów, podsycany przez druidów. Rzymianie są zupełnie nieprzygotowani na wybuch powstania, na którego czele staje królowa Budika. Gwałt na jej córkach jest iskrą, która doprowadza do wybuchu. Naprzeciw fali buntowników, staje rzymski trybun, który do dyspozycji ma garść osiadłych tu byłych legionistów. Na czele doświadczonych weteranów podejmuje się rozpaczliwej obrony świątyni boskiego Klaudiusza – symbolu rzymskiej potęgi… Pierwsza część cyklu o bohaterskim Rzymianinie, wraz z którym weźmiemy udział w wielu znanych z historii wydarzeniach. Ciekawie zawiązana i prowadzona fabuła, plastyczne opisy , porywający obraz zmagań z wojownikami Budiki – wszystko to zachęca do zanurzenia się w ten świat.
Propaganda cnót żeńskich w sztuce rzymskiej. W czasach antycznych w charakterystyczny sposób dla starożytnej mentalności i politeistycznych religii deifikowano wiele zjawisk i pojęć, m.in. także pojęcia abstrakcyjne. Liczne świadectwa epigraficzno-literackie jak i archeologiczne potwierdzają istnienie kultu takich personifikacji w Italii. Kult niektórych personifikacji nabrał doniosłego znaczenia w okresie walk późnej Republiki, a w okresie Augusta został uporządkowany i w przypadku niektórych z tych nowych bóstw - związany ściśle z domem cesarskim. Odrywając się od przekazów historycznych, a bazując na źródłach ikonograficznych (rewersy monet) autor bada siłę oddziaływania cesarskiej propagandy, dotyczącego świata kobiet. Symbolika żeńskich cnót moralnych lub też ich propaganda nie były dotychczas, poza niewielkimi wzmiankami, omawiane.