reżyser
Spór o miejsce "Zeittheater" w dorobku Schillera jest wciąż żywy i - jak przed wojną - zależny od koniunktur politycznych. Aby go jednak prowadzić, nie można poprzestać na wyznaniach samego Schillera, bądź relacjach krytyki. Nie zachowały się bowiem teksty "Polityki społecznej R.P.", "Cjankali", "Krzyczcie, Chiny!". Nie były opublikowane, a pożoga wojenna pochłonęła egzemplarze teatralne i tym samym - gdy idzie o utwory Wolfa i Tretiakowa - ich tłumaczenia.
Wydanie monografii poświęconej życiu i twórczości Federico Felliniego. Książka zawiera szczegółowe interpretacje wszystkich filmów włoskiego reżysera i analizy jego warsztatu. Autorkę interesuje wszak nie tylko twórczość mistrza, ale i on sam: Fellini-artysta, łgarz, mitoman, "kuglarz boży", plebejusz kina. Kornatowskiej udało się bowiem napisać jednocześnie biografię i monografię.
Rocznik 1932. Urodzony w Krakowie, wychował się w Gorlicach, wojnę spędził na Syberii. Nim otrzymał dyplom reżysera z Edwardem Skórzewskim robił filmy, które chrzczono mianem "czarnych dokumentów". Potem były komedie, polski western, melodramat, nagrody, odznaczenia, festiwalowe laury, a przede wszystkim toczyła się "wojna trzydziestoletnia" o ekranizację całej sienkiewiczowskiej "Trylogii". Dziś o Hoffmanie można powiedzieć: "zwycięskie serce". Ale on sam przyznaje się: byłem też "chuliganem"... Czy naprawdę był? Przeczytajcie.
"Podczas kręcenia filmów żyję pełnią życia. Wtedy jestem najbardziej męski. Tryskam energią, potrafię zagrać wszystkie role, sam wszystko robię na planie, nigdy nie jestem zmęczony. Bez względu na porę, o której kończymy, nie mogę się doczekać następnego dnia. Moje życie polega na robieniu filmów. Kiedy pracuję, czuję, że żyję".