poezja miłosna
Firaq Gorakhpuri był jedną z najważniejszych postaci w poezji urdu przez ponad pół stulecia i był uważany za mistrza typowo wschodniego wiersza- gazela. Jego styl cechowała szlachetna prostota i zmysłowość. W ten sposób nadał poezji urdu nowy blask. Jak wielu poetów tworzących gazele Firaq jest piewcą miłości. Potrafi wyrażać wszystkie skomplikowane stany ludzkiego ducha ogarniętego tym uczuciem, a fundamentalne prawdy, które porusza, czynią ją poezją uniwersalną. Nawet seks nie był dla niego tematem tabu, gdyż uznaje, iż cielesność nie jest wrogiem duchowości. Potrafił z umiłowaniem i wielką delikatnością opisywać poszczególne fragmenty kobiecego ciała. W tym względzie był wiernym uczniem jednego z największych poetów sanskrytu - Kalidasa.