Myśliwski
"Ostatnie rozdanie" to nie jest powieść z dającą się uporządkować chronologicznie fabułą. Bohater - co też w powieściach dość rzadkie - pozostaje bezimienny. Przeglądamy wraz z nim notes z imionami i nazwiskami osób, które kiedyś były w jego życiu obecne, może ważne. Może - bo nie wszystkich pamięta, osoby często pozostają już tylko słowem zapisanym na papierze.
„Ucho igielne” to poruszająca medytacja nad ludzkim losem, pamięcią i historią, zagadkowością intymnych relacji, a przede wszystkim nad tajemnicą spotkania młodości i starości. W powieści Myśliwskiego jak w lustrze odbija się kawał polskiej historii ze wszystkim, co w niej dramatyczne, bolesne, przemilczane i niewypowiedziane. Przede wszystkim jednak jest to rzecz o tym, jak upływający czas odciska piętno na ludzkim doświadczaniu siebie i świata.