mapa
Mapa będąca dla nas pewną zagadką, ze względu na anonimowość jej autora. Niewątpliwie pochodzi jednak z atlasu (nosi nr 17) i przedstawia Europę Środkową z podziałem na krainy. Ujrzymy tutaj między innymi Bohemę, Morawy, Śląsk, Małopolskę czy Transylwanię.
Oryginał: Akwaforta Balthasara Friedricha Leizela na podstawie grafiki M. Deischa, ze zbiorów Biblioteka Gdańskiej PAN
Panorama zatytułowana "CRACOVIA MINORIS POLONIAE METEROPOLIS", rytowana przez Jakoba Hoefnagela według rysunku Egidio van der Rye, zamieszczona została w wydanym w 1617 r. w Kolonii dziele "Civitates orbis terrarum".
Widok miasta z lotu ptaka pochodzi z Civitates Orbis Terrarum, wyd. Georg Braun i Frans Hogenberg, Kolonia circa 1575
Oryginał: Grafika pochodzi z wydanego w 1493 roku inkunabułu "Liber chronicarum" zawierającego najstarsze przedstawienia trzech miast polskich: Krakowa, Wrocławia i Nysy. "Liber chronicarum" zostało wydane w norymberskiej oficynie wydawniczej Antona Kobergera z drzeworytniczymi ilustracjami pochodzącymi z pracowni Michała Wolgemuta i tekstem napisanym przez Hartmanna Schedla (1440-1514).
Morskie atlasy Pietera Goosa były jednymi z najlepiej wydrukowanych w tamtych czasach, a jego ogólna mapa świata jest równie dobrej jakości. Dwie fachowo grawerowane hemisfery naśladują prace Visschera i Blaeu. Pokazano mnóstwo ptaków wzlatujących w olśniewające słońce. Poniżej zestaw alegorycznych postaci przedstawiających cztery pory roku wraz z różnymi innymi postaciami. Jedna z najbardziej dekoracyjnych map świata, jakie pojawiły się w holenderskim atlasie.
Prawdziwą ozdobą będzie ta mapa świata. Pochodzi ona z atlasu Stielers Handatlas wydanego przez wydawnictwo kartograficzne Justus Perthes of Gotha, założonego w 1785 roku, istniejącego do dziś. Stielers Handatlas (nazwa pełna to Hand-Atlas über alle Theile der Erde und über das Weltgebäude - Podręczny atlas wszystkich części świata i wszechświata) był głównym niemieckim atlasem na przełomie XIX i XX wieku. Wydawany przez 30 lat, miał dziesięć edycji od roku 1816 do 1945. Nasza mapa to trzecia mapa z edycji dziewiątej, wydawanej w latach 1905-1924. Jak wiele tego typu publikacji z XIX wieku atlas nie był wydany od razu w całości a w częściach, których wydania poprzedzało często wiele miesięcy. Edycja dziewiąta zawierała 100 map i jako pierwsza została wydrukowana przy pomocy litograficznych cylindrycznych maszyn drukarskich, co pozwoliło znacząco obniżyć koszt produkcji i cenę atlasu, dzięki czemu świat mogli poznać również mniej zamożni obywatele. A ponieważ Niemcy znani byli ze swojej kartograficznej precyzji, wybranych 16 map z atlasu zostało przetłumaczonych na język angielski, dostosowanych do jednostek imperialnych i stało się częścią jednej z edycji słynnej Encyklopedii Britannica.
Przedstawiamy Państwu inkografię przedstawiającą Kraków z 1638 roku. Matthäus Merian był rytownikiem i wydawcą we Frankfurcie nad Menem od 1627 roku, następnie firma w rękach spadkobierców działała do lat 30-tych XVIII w. Pierwsze wydanie Neuwe archontologia cosmica z 1638 roku zawierało przeszło 90 miedziorytów z mapami i widokami miast.
Przedstawiamy Państwu inkografię przedstawiającą Kraków z 1638 roku. Matthäus Merian był rytownikiem i wydawcą we Frankfurcie nad Menem od 1627 roku, następnie firma w rękach spadkobierców działała do lat 30-tych XVIII w. Pierwsze wydanie Neuwe archontologia cosmica z 1638 roku zawierało przeszło 90 miedziorytów z mapami i widokami miast.
Mapa opracowana przez Jodocusa Hondiusa w 1606 r. i zamieszczona w atlasie „Atlantis Maioris Appendix...”, wydanym w Amsterdamie w 1630 r. przez Johannesa Janssoniusa. W manierystycznym kartuszu czteropolowy herb Rzeczypospolitej pod koroną, w prawym dolnym rogu napis w ramce: „Amstelodami ex officina et sumptibus Iudoci Hondii”. W górnej części ramki okalającej mapę znajdują się widoki Krakowa, Gdańska i Wrocławia, w dolnej Poznania, Sandomierza, Krosna i Biecza.
Widok miasta z lotu ptaka pochodzi z Civitates Orbis Terrarum, wyd. Georg Braun i Frans Hogenberg, Kolonia, circa 1586.
Mapa pochodzi z Biblii duńskiej Jacoba i Pietera Keura, 1738. Przedstawia drogę Izraelitów do Ziemie Świętej po wyjściu z Egiptu. Krawędzie ozdobione scenami z Księgi Wyjścia, takimi jak Mojżesz otrzymujący Dziesięcioro Przykazań. Przy narysowanych statkach opowiedziana historia transportu drewna na budowę świątyni Salomona.
Rizzi Zannoni to sława sama w sobie. Wszechstronny artysta i naukowiec, astronom, matematyk i kartograf. Geograf Republiki Weneckiej i hydrograf paryskiej Marynarki Wojennej. Jego mapy słynęły z precyzji i wspaniałych zdobień, toteż drukowane były w rozmaitych atlasach.