literatura argentyńska
"Gra w klasy" nie ma jednoznacznego końca; może być czytana co najmniej na dwa sposoby: według porządku stron lub według klucza, wyznaczającego zygzakowatą kolejność rozdziałów. Z tych wielu odczytań wynika swoisty stosunek formy do treści. Odłożenie książki nie oznacza ani zakończenia fabuły, ani zamknięcia formy - jest właściwie czymś przypadkowym, prowizorycznym. Pojęcie posłowia staje się w tych warunkach wątpliwe i to, co w tej chwili państwo czytacie, jest raczej „międzysłowiem" - pauzą, po której można przystąpić do kolejnej lektury w poszukiwaniu nowych, jeszcze nie odkrytych znaczeń.
Pocałunek kobiety pająka dotyka zjawisk ciągle aktualnych, a nawet z biegiem lat zyskujących na intensywności. Mowa tu o wpływie tzw. kultury masowej na mentalność przeciętnego człowieka, sposób jego postrzegania świata, kształtowanie jego wrażliwości i stosunków z innymi ludźmi. Bohaterowie Puiga to dwaj siedzący w jednej celi więźniowie, z których jeden - homoseksualista Molina - dla zabicia czasu relacjonuje drugiemu - "politycznemu" Valentinowi - treść oglądanych kiedyś filmów bardzo podrzędnej kategorii. Opowieści, jakie snuje, niczym pajęczyna oplatają obu mężczyzn zmieniając ich wzajemne relacje i otwierając oczy na sprawy, o których żaden z nich dotychczas nie miał pojęcia.