literatura amerykańska
"Ptasiek" jest niezwykłą opowieścią o przyjaźni i marzeniach, o miłości i wojnie, o szaleństwie i pięknie, jest historią młodego człowieka, któremu obsesyjna miłość do ptaków umożliwia ucieczkę od ponurej rzeczywistości.
Źródeł napisanego w 1935 r. „Pylonu” szukać należy w lotniczych zainteresowaniach pisarza. W czasie I wojny światowej pragnął służyć w amerykańskim, a następnie kanadyjskim lotnictwie wojskowym. Nic z tego nie wyszło, Faulkner stworzył więc na użytek publiczny historię swoich frontowych wyczynów, na tyle sugestywną, że znalazła się w większości jego oficjalnych biografii. Wiedzę o „wspaniałych mężczyznach na latających maszynach” spożytkował następnie w „Pylonie”. Książkę tę odczytywać można w różny sposób, także wprost — jako dramatyczną opowieść o desperatach, którzy muszą latać. I ginąć.
Ameryka, początek XX wieku. Epoka wielkich odkryć, wynalazków i gwałtownego rozwoju techniki, epoka wielkich przemian społecznych i politycznych. Na tym tle toczy się akcja "Ragtime’u", falująca jak tytułowa synkopowana murzyńska muzyka tamtych czasów. Liczne wątki tej powieści splatają się w pełen ekspresji obraz amerykańskiego społeczeństwa.
Bohaterowie Raju to ludzie dotknięci chorobą cywilizacyjną, polegającą na niemożności porozumienia się. I chociaż wciąż go szukają, to jednak czynią to beznamiętnie i bez wiary w powodzenie swoich wysiłków...
Tytułowe opowiadanie dzieli się na dwie części, z czego pierwsza część opowiada przygody pochodzi z pierwszego dnia wyprawy głównego bohatera, a część druga z drugiego dnia. Pewien młodzieniec imieniem Nick postanawia uciec od codzienności i wyrusza nad tytułową rzekę Dwóch Serc. Lasy niedaleko rzeki niedawno nawiedził pożar, czego widok przygnębia Nicka. Bohater pragnie bowiem łowić pstrągi w owej rzece. W opowiadaniu znajdziemy opisy krajobrazów, sprzętu turystycznego i sposób biwakowania w dawnych latach, oraz sposób łowienia pstrągów.
W zamyśle autora miała to być jego pierwsza książka. A jednak Vonnegut potrzebował dystansu lat, a także doświadczenia wynikającego z publikacji czterech wcześniejszych powieści, by wreszcie przelać na papier swe doświadczenia z czasów, kiedy jako jeniec wojenny był świadkiem bombardowania Drezna. W rezultacie powstała książka uchodząca za jedną z najwybitniejszych amerykańskich powieści antywojennych; książka o pisarzu, który nie potrafi wymazać z pamięci wspomnień z czasów wojny, chociaż z racji swego zawodu od lat zajmuje się tworzeniem fikcji; książka silnie autobiograficzna, mieszająca dokument z science fiction, pełna trupów i gwałtu, oskarżeń i egzorcyzmów, panicznego strachu i miłości; wreszcie - mówiąc słowami autora - książka “krótka i popaprana, bo o masakrze nie sposób powiedzieć nic inteligentnego“.
"...Stąpił na lód, mając psy i sanie za sobą. Mniej zżyty z dziczą, nie wyczuł przestrogi, jaka skłoniła De Bara do poniechania pierwotnych zamierzeń. W pół drogi obrócił się, nagląc wilczary do szybszego chodu i wtedy usłyszał pod nogami głuchy, dygocący dźwięk. Zawahał się, nieruchomo tkwiąc na jednym miejscu. Dźwięk rósł, potężniał, przewalał się już po całym jeziorze od brzegu do brzegu niby grzechot toczących się kręglowych kul. Psy z głośnym skowytem runęły naprzód, lecz było za późno. Tuż za Filipem lód trzasł niby kruche szkło, a ziejąca przepaść pochłonęła sanie i zaprzęg. Steele błyskawicznie pojął, co się dzieje i pomknął do lądu, oddalonego mniej więcej o sto stóp, ile sił w nogach. Jeszcze dziesięć kroków i byłby ocalał. Oto jednak zawadził końcem rakiety o śnieżny kopczyk i potknął się fatalnie. Chciał paść na płask, wiedząc, że ten ruch może go zbawić. Nie zdołał! Lód pękł i Steele’a pociągnęło w dół…"
John Gardner (urodzony w 1933 r.), wykładowca literatury staroangielskiej i techniki pisarstwa na Uniwersytecie Stanu Nowy York, uznawany jest za jedną z najciekawszych postaci na scenie literackiej Stanów Zjednoczonych. Autor kilku opowieści i opowiadań oraz głośnego zbioru esejów o współczesnej literaturze amerykańskiej, "On Moral Fiction" (1978), znany jest w Polsce z powieści "Upadek Agatona" (Czytelnik, 1976). Prezentowane tu nowele "Szalona pani" i "Królewski goniec" pochodzą z tomu "The King's Indian" (1972). Pierwsza z nich jest częściowo pastiszem bajki, częściowo parodią eposu rycerskiego. Natomiast "Królewski goniec", utwór niezwykły i frapujący zarazem, stanowi połączenie powieści marynistycznej z fantazją i parodią znanych utworów literackich.
Niedokończony list to jedyny trop, który może odsłonić przed Tarą i Emerson przyczyny samobójstwa ich przyjaciółki, Noelle. Znały ją jako zaabsorbowaną swoim zajęciem, gotową do poświęceń położną, kobietę oddaną rodzinie i przyjaciołom, kochającą życie. Nie znały jednak całej prawdy…
Barry nie żyje. Ta niespodziewana śmierć pogrąża Pagford w chaosie. Na jaw wychodzą tajemnice mieszkańców. Urocze miasteczko z brukowanym rynkiem i wiekowym opactwem już nigdy nie będzie takie jak dotąd. Wybucha wojna bogatych z biednymi, nastolatków z rodzicami, wojna żon z mężami i nauczycieli z uczniami. Kto przejmie władzę po Barrym? Jak daleko się posunie w tym zaciekłym konflikcie? Pełna czarnego humoru, błyskotliwa i prowokująca wielka powieść o małym miasteczku.
Eddie Anderson, dynamiczny wiceprezes agencji reklamowej, błyskotliwy pisarz, mąż i niezmordowany kochanek, przyjaciel ludzi, którzy coś znaczą, pewnego dnia stwierdza, że ma dość. Opętany na punkcie pięknej i niezależnej Gwen Hunt, wyłamuje się z układu w którym i dzięki któremu żyje. Niszczy swe małżeństwo, karierę, całego dotychczasowego siebie. Czy obracając to wszystko w ruinę, zrywając maskę, stanie się wreszcie sobą?
Akcja książki rozgrywa się w 1984 roku w Kalifornii w fikcyjnym miasteczku Vineland. Poprzez retrospekcje sięga jednak wstecz, do lat sześćdziesiątych – czasów młodości bohaterów, wtedy wolnych i zbuntowanych. Przez pryzmat losów głównych postaci Pynchon opisuje dwadzieścia lat największych przemian społecznych w Stanach Zjednoczonych...
Laurel wraz z mężem i nastoletnią córką prowadzi szczęśliwe życie rodzinne w pięknym domu na przedmieściach. Pewnej nocy w półśnie widzi ducha Molly, przyjaciółki córki. Ociekające wodą widmo pokazuje swoje zwłoki pływające w basenie. Chociaż wszyscy twierdzą, że do tragedii doszło wskutek nieszczęśliwego wypadku, Laurel zaczyna prowadzić własne śledztwo. By rozwiązać zagadkę śmierci dziewczynki musi się zwrócić o pomoc do swojej starszej siostry, z którą jest skłócona. Wychowały się w typowym robotniczym domu, ale nad ich rodziną ciąży mroczny sekret. Laurel to przykładna spokojna żona i matka, Thalia to niepokorna artystka, która nie pasuje już do uporządkowanego świata siostry. Razem wyruszą w podróż, która odmieni ich życie, odsłoni rodzinne tajemnice i prawdziwą naturę małżeństwa Laurel. Pozwoli też odkryć, co naprawdę stało się Molly...
Ann Lord przeżyła sześćdziesiąt pięć lat, trzykrotnie wychodziła za mąż, ma trzy córki i syna. Umierając na raka, przez ostatnie dni wspomina swe życie i ważnych dla niej ludzi. W szczególności Harrisa Ardena, poznanego latem 1954 roku na ślubie przyjaciółki i będącego największą miłością Ann. Tamten weekend w Maine zmienił całą jej przyszłość...
Zbiór opowiadań myśliwskich pełnych opisów dziewiczej, dzikiej puszczy, której niedostępny świat jest oswajany a przez to niszczony przez cywilizację człowieka. Poprzez postacie i umiejscowienie akcji opowiadania wpasowują się w faulknerowską "sagę Yoknapatawpha".
Piękna opowieść o niezwykłych przygodach małego niedźwiadka Niua i szczeniaka Miki, które mimo wielkich różnic w upodobaniach i zwyczajach nawiązują trwałą, mocną przyjaźń. Książka sugestywnie odtwarza atmosferę północnej egzotyki i wielkiej przygody, obfituje w pełne prawdy obrazy z życia dzikiej puszczy i jej mieszkańców, z losami zwierząt splatają się losy ludzi szlachetnych i okrutnych, kochających zwierzęta i prześladujących je.
Na książkę składają się dwa krótkie utwory prozatorskie wchodzące w cykl poświęcony rodzinie Glassów. Buddy Glass opowiada w nich o swoim najstarszym bracie, Seymourze. Akcja pierwszego z nich rozgrywa się w 1942 roku, krótko po powołaniu braci do służby wojskowej, tego samego dnia, w którym Seymour miał wziąć ślub. Drugie opowiadanie miało z kolei przedstawić czytelnikom Seymoura, tragicznie zmarłego w 1948 roku.
Twórczość Hemingwaya, w dużej mierze autobiograficzna, jest odbiciem jego burzliwego, bogatego niekiedy wręcz awanturniczego życia i plonem doświadczeń, które zbierał jako mądry, bystry i wrażliwy obserwator. Miał więc dobrą znajomość świata i człowieka, a według jego słów prawdziwym pisarzem jest ten, ...kto tworzy nie postacie i literaturę, lecz ludzi i życie .
Książka stanowi wybór z utworów powstałych w ciągu kilku ostatnich dziesięcioleci. Życie amerykańskich Żydów nabiera tu osobliwych wymiarów magii i tajemnicy. Zwykły los odsłania swoją dziwność, w każdej codziennej czynności tli się szaleństwo.