Japonia
W niniejszej książce przedstawione zostały szczegóły i sposoby przeprowadzania słynnego ceremoniału oraz relacja naocznego świadka harakiri. Klasyczny tekst Algernona Bertrama Mitforda opisuje z detalami przygotowanie miejsca egzekucji, samą ceremonię, podaje zalecenia dla świadków oraz funkcje kaishaku. Polskie wydanie zostało opatrzone krytycznym wstępem poruszającym temat mitologii otaczającej seppuku.
Celem tej książki jest pokazanie Japonii - takiej, jaka jawiła się autorce podczas wielokrotnych pobytów w przestrzeni ponad ćwierci wieku. Pytanie "zmienna czy niezmienna?" - narzucało się i wprawiało w zmieszanie. Z jednej strony bowiem dynamizm zachodzących zmian niekiedy wręcz wywoływał osłupienie, z drugiej zaś - ileż to razy autorka była zdumiona trwałością form i obyczajów znanych z zamierzchłej historii...
Prawowity władca znika. Shikanoko zostaje skazany na życie wyrzutka w Ciemnym Lesie, pół człowieka, pół jelenia. Jednak potężni panowie, którzy teraz rządzą Ośmioma Wyspami, stają się ofiarami podejrzliwości i choroby, a królestwo pustoszą susze i głód. Jedynie Shikanoko może przynieść krajowi uzdrowienie, osadzając na Lotosowym Tronie prawdziwego cesarza. A tylko jedna osoba może sprowadzić go z Ciemnego Lasu...Wydanie zbiorcze – wolumin zawiera dwa końcowe tomy "Opowieści o Shikanoko": „Pana Ciemnego Lasu” oraz „Grę w go z tengu”.
Książka ta, z konieczności będąca ograniczoną prezentacją japońskich wojowników i ich sztuki walki, pokazała to, co najlepszego z niej udostępniono szerszemu kręgowi odbiorców na świecie. Sztuka walki, szczególnie mieczem, powoli ginie. Kultywują ją już tylko nieliczne prywatne dojo w Japonii. Aktywnych dziś, prawdziwych mistrzów miecza i innych technik walk starodawną, tradycyjną bronią, można policzyć na palcach obu rąk. Uczą się od nich niewielkie grupy entuzjastów. Taka jest prawidłowość rozwoju społeczeństwa, w którym miecz, początkowo narzędzie praktyczne, wyniesiony następnie do znaczenia symbolicznego, stał się dziś ozdobą cenioną jedynie dla jego wartości komercyjnej. Taka jest prawidłowość, a jednak.. trochę szkoda.
Shinsengumi był to sławny oraz wzbudzający mnóstwo kontrowersji oddział policyjny, stacjonujący w Kioto końcówki epoki Edo. Znany z jednoczesnego oddania wobec szogunatu i okrucieństwa wobec jego przeciwników, do dziś wzbudza mieszane uczucia. W świadomości japońskiej zapisał się jednak jako przede wszystkim symbol odchodzącego świata samurajów, wojowników ceniących honor bardziej niż własne (i cudze) życie.
Niezwykle interesująca książka poświęcona japońskiej Temidzie okresu Edo. Na tle szeroko zarysowanego życia ówczesnego społeczeństwa, autor kreśli obraz pracy japońskiej policji i ogólnie wymiaru sprawiedliwości. Omawia zarówno sposoby prowadzenia dochodzeń, łącznie z legalnie stosowanymi torturami, jak i broń używaną przez policjantów, czy wreszcie taiho jutsu, czyli metody jej użycia.
"Toyotomi Hideyoshi wciąż interesuje wielu historyków. Trwają badania nad jego biografią, wciąż toczą się spory na temat jego osoby, spotyka się rozmaite sądy formułowane przez współczesnych autorów. Jednak przy całej różnorodności poglądów i niejednoznaczności samego bohatera i poszczególnych aspektów jego polityki wewnętrznej i zagranicznej, roli i miejsca w historii Japonii i historii świata, prawie wszyscy zgadzają się z tym, że był jednym z najwybitniejszych polityków w całej historii tego kraju."
Książka ta zawiera opis życia codziennego każdej warstwy społecznej, religii, kultury itp. w epoce Meiji.