historia Polski
Historia małżeństwa króla Jana III Sobieskiego i Marysieńki pokazana na tle jego panowania i dwóch zwycięskich wypraw na wroga tureckiego. Autor wspaniale ukazuje psychologię tego związku. Rzadko kto wie, że ta słynna Marysieńka była kobietą, która, wykorzystując swoje zdolności dyplomatyczne, starała się zaspokoić przede wszystkim swoje potrzeby i pragnienia, wprowadzić w życie swoje plany. Ślepa miłość męża umożliwiała jej manipulowanie nim do samego końca, sama zaś, pozostając obiektem jego gorącej miłości, nie potrafiła odwzajemnić jego uczuć. Tak naprawdę była to zimna i bardzo wyrachowana kobieta, zatruwająca swoim jadem cały spokój Sobieskiego, który, mimo iż zdawał sobie sprawę z postępowania żony, nie potrafił obronić się przed tą dziwną i nieuzasadnioną miłością.
Książka "Skrzydła i buńczuki" wprowadza czytelnika w wiek XVII. Autor przedstawia Jana III Sobieskiego, jako ostatniego polskiego króla, który w pełni i bezsprzecznie zasłużył na to zaszczytne miano. Okres dawnej Rzeczypospolitej to ostatnie lata jej samodzielnej polityki w Europie, realizowanej za pomocą przodującej armii, własnej szkoły wojennej, dyplomacji oraz wywiadu.
Sensacyjna świadectwo człowieka, który przeszedł piekło sowieckich łagrów i był świadkiem egzekucji w lesie katyńskim. "Smakowanie raju" to książka o Związku Sowieckim lat czterdziestych. Jej autor przeszedł piekło więzień i łagrów. Przebywał w Starobielsku, w obozie cywilno-wojskowym w Katyniu, na Kołymie. Uczestniczył w sensacyjnej ucieczce z obozu katyńskiego i był przypadkowym świadkiem...
Wszystkie sprawy opisane w tej książce były ściśle tajne do 1989 r., a później zmieniła się koniunktura polityczna i historycy, poza nielicznymi, nie podejmowali badań w tym zakresie. Dodatkowym utrudnieniem w poznaniu aktywności sowieckiej agentury w Polsce jest brak dostępu do najważniejszych dokumentów na ten temat, przechowywanych w archiwach rosyjskich.
W październiku 1944 r. przywieziono tutaj żołnierzy z powstania warszawskiego, wśród nich ponad 1000 kobiet. Większość przewieziono później do innych obozów. Wśród powstańców, którzy zostali umieszczeni w obozie był Witold Pilecki – trafił on do Lamsdorf 8 października 1944 r. w ramach warszawskiego transportu żołnierzy Armii Krajowej. Witold Pilecki przebywał w obozie 10 dni, po których wraz z oficerami Zgrupowania „Chrobry II” został wysłany do oflagu w Murnau.
Zespół wybitnych polskich historyków stworzył dzieło niebanalne, pozbawione uproszczeń, nasycone oryginalnymi autorskimi analizami. Książka nie zestarzała się nie tylko wskutek upływu czasu, ale też i radykalnych przeobrażeń w świadomości społecznej ostatnich lat.
Stan wojenny to wiele opinii, wiele skojarzeń, dla wielu bardzo różne i przeciwstawne wspomnienia. Stan wojenny nas dzieli, polaryzuje i wprowadza atmosferę zajadłej wojny podjazdowej między braćmi. Zawartość książki to przede wszystkim próba opisania sytuacji, w jakiej została podjęta decyzja o stanie wojennym, z wielką ilością faktów i danych. Bez żadnego usprawiedliwiania się, bez przemilczania.
Książka, której angielskie wydanie wywołało burzę polemik i komentarzy! Jan Tomasz Gross znów dotyka bolesnej tematyki antysemityzmu. Odkrycia, których dokonał, pisząc o sprawie zamordowanych przez polskich sąsiadów Żydów z Jedwabnego, wstrząsnęły opinią publiczną i zmusiły nas do rewizji głęboko zakorzenionej wizji własnej historii.
Reportaż archeologiczny na temat nakładów i przedsięwzięć podjętych przez władze Polski Ludowej w celu poszukiwania reliktów polskości ziem odzyskanych, reliktów które miały zaświadczyć o "odwiecznie słowiańskim" charakterze tych ziem.
"Złotymi literami zapisało się nazwisko Tadeusza Kościuszki w historii naszego narodu. Jego miłość ojczyzny, jego bohaterskie czyny odbił się potężnym echem w naszym piśmiennictwie, które ukazywało insurekcję jako czyn patriotyczny, połączony z walką o sprawiedliwość społeczną. Kościuszce złożyli hołd nasi wieszcze, pisali o nim najwięksi nasi poeci i pisarze, pisali autorzy, których nazwiska dano już uległy zapomnieniu, śpiewał o nim lud polski, który go ojcem zwał." Wydanie pierwsze.
Zbiór czternastu esejów publikowanych w czasopismach, głównie w „Twórczości”, w latach 1956-1961. Na kanwie omawianych dzieł historycznych, literackich bądź pamiętników, obejmujących czasy zamierzchłe aż po drugą wojnę światową, autor snuje erudycyjne rozważania o przeszłości, często przeplatane refleksjami nad współczesnością, a także osobistymi wspomnieniami.
Monografia wydzielonej organizacji dywersyjnej Armii Krajowej wrzesień 1941 - marzec 1943.
"Zapewne brakowało na czytelniczym rynku książki - w sposób popularny, ale nie rezygnujący z historycznej rzetelności - prezentującej wybitne postacie kobiece. Wybitne na różnych polach działalności, i trzeba ze zrozumieniem przyjąć zamiar autora, iż nie próbował cenzurować historii... Rezygnacja z idealizującego spojrzenia wyszła książce na dobre. Czytelnik otrzymuje lekturę godną uwagi." - "Zwierciadło"
"W poniższych rozważaniach (...) chcę tylko sformułować niektóre pytania i zagadnienia, na które, jak mi się wydaje, ani historycy, ani socjologowie nie zwracali należnej uwagi. Chodzi mi o skutki istnienia i działania państwa podziemnego po okresie wojny i okupacji w świadomości społecznej narodu, w opinii publicznej, w wyobrażeniach politycznych dotyczących roli państwa w życiu narodu..."
Pierwsze krajowe wydanie jednej z najważniejszych książek o wojnie i okupacji. Znakomita panorama życia i działań Polski Podziemnej od jej narodzin do likwidacji w lipcu 1945 roku. Książka uznana w dorocznej dyskusji pisarzy emigracyjnych w audycji Radia Wolna Europa za najlepszą książkę roku 1957.
Krótki pobyt Napoleona w Międzyrzeczu mógłby się zakończyć fatalną katastrofą dla Francji. Radca podatkowy Sprengepiel, pruski patriota, powiązał bowiem plan zastrzelenia cesarza Francuzów. Uważał go bowiem za tyrana i sprawcę wszystkich nieszczęść Prus. Pożyczył od miejscowego murarza Buttela rusznicę i ulokował się z nią na wieży ratuszowej, w znajdującej się tam celi więziennej, w odległości 15 stóp od domu Vollnera.
Cały cywilizowany świat już wie, że zbrodnia katyńska, czyli sowiecki mord na 22 tysiącach oficerów Wojska Polskiego, policjantów i urzędników Rzeczypospolitej, dokonana została w roku 1940. Tadeusz Kisielewski, opierając się na dokumentach znanych od dziesięcioleci, ale i niedawno odkrytych, lecz fałszywie interpretowanych, udowadnia, że miała ona tragiczny dalszy ciąg w roku 1941 - w pierwszych dwóch tygodniach niemieckiego ataku na ZSRS.
Zbrodnia katyńska ukazana z perspektywy zachowanych dokumentów. Zawiera wstęp autorstwa Władysława Andersa.
Antologia publicystyki historycznej miesięcznika "w sieci historii" z lat 2014-2017 pod redakcją Michała Karpowicza, Małgorzaty Żaryn i Jana Żaryna.