francuska
Tym razem to powieść, ale nic nie traci z właściwego Rolandowi Toporowi pokręconego poczucia humoru. Historia pewnego zbyt wrażliwego lokatora, któremu pozostali współmieszkańcy stopniowo zaczynają zmieniać psychikę, w różnoraki sposób wpływając na niego. Powieść posłużyła potem jako pomysł do scenariusza filmu naszego wielkiego Romana Polańskiego, dając w efekcie jeden z ciekawszych jego filmów - "Lokatora".
Dama Kameliowa: Opowieść o słynnej paryskiej kurtyzanie, Małgorzacie Gautier, i miłości łączącej ją z Armandem Duval - miłości, która w wyniku intryg znajduje swój tragiczny finał. Sprawa Clemenceau: Jest powieścią, w której Dumas wyzwolił swoją tajoną nienawiść do płci pięknej. Książkę uznano za przykład najśmielszego realizmu i zdobyła ona duże powodzenie wśród czytelników.
Dzieła wybrane Stendhala, poprzedzone w tomie I wstępem Macieja Żurawskiego. Wybór obejmuje następujące dzieła: „O miłości”, „Pamiętnik egotysty”, „Życie Henryka Brulard”, „Czerwone i czarne”, „Kroniki włoskie”, „Lucjan Leuwen”, „Pustelnia parmeńska”, „Lamiel”.
"Ojciec Goriot", jedna z najsłynniejszych książek Balzaca, to przejmująca opowieść o bezgranicznej ojcowskiej miłości i przenikliwe studium ludzkich charakterów.
Opowiadania w tomie "Przechodzimur" należą w większości do gatunku literatury fantastycznej, ale bardzo specyficznego rodzaju, a groteska i fantastyka sięgają w nich absurdu. Życie zwykłych szarych mieszczan-których moralność pisarz tak zjadliwie wyszydza-nabiera w tych historiach cech fantastyczności na skutek niezwykłych, cudownych zdarzeń. Skromny urzędnik ma dar przenikania murów, bohaterka "Sabinek"-dar wszechobecności, bohater "Dekretu" na skutek przesunięcia czasu miota się pomiędzy teraźniejszością a przeszłością.
Brantome, jako rasowy Francuz, widział przede wszystkim kobietę. Patrzy na to osobliwe stworzenie oczyma naiwnego zaciekawienia; wszystko go w niej interesuje: anatomia, umysłowość, skłonność, obyczaje, wszystko to opisuje wiernie ze współczesnych żywych wzorów, czerpanych w najwyższych, często koronowanych sferach, nie przebierając zgoła w wyrażeniach. Ostrzegamy, że książka Brantome'a ma opinię wysoko gorszącą choć jednocześnie stanowi cenny dokument obyczajowości epoki.
Brantome, jako rasowy Francuz, widział przede wszystkim kobietę. Patrzy na to osobliwe stworzenie oczyma naiwnego zaciekawienia; wszystko go w niej interesuje: anatomia, umysłowość, skłonność, obyczaje, wszystko to opisuje wiernie ze współczesnych żywych wzorów, czerpanych w najwyższych, często koronowanych sferach, nie przebierając zgoła w wyrażeniach. Ostrzegamy, że książka Brantome'a ma opinię wysoko gorszącą choć jednocześnie stanowi cenny dokument obyczajowości epoki.