edukacja
Książka prezentuje radykalną wizję przyszłości edukacji dla wszystkich. Jest to nie tylko pokazanie sposobów wyrównania szans zdobycia wiedzy, ale i apel o darmową, powszechną, ogólnoświatową edukację oraz wskazówka, jak można ten cel osiągnąć dzięki prostej, a jednocześnie ewolucyjnej filozofii Khana.
Książka podejmuje temat dobrze znany literaturoznawstwu – temat recepcji twórczości danego pisarza – ale w nowym ujęciu metodologicznym. Przenosi akcent z recepcji na dyskursywizowanie, a tym samym wykracza poza ramy literaturoznawstwa w stronę kulturoznawstwa oraz filozofii nauki.
"Pedagogika pamięci, nazywana również pedagogiką miejsc pamięci, staje się stopniowo względnie samodzielnym obszarem teorii i praktyki edukacyjnej. W warstwie teoretycznej nawiązuje ona do tez niemieckiego socjologa i filozofa – Teodora W. Adorna, który w kontekście rozrachunku moralnego ze spuścizną nazizmu podkreślał wagę kształcenia osobowości autonomicznej, samokrytycznej i nonkonformistycznej.
"Immanuel Kant dobrze znany jest jako filozof, dużo mniej zaś jako twórca rozważań poświęconych wychowaniu i pedagogice. (...) Chociaż, jak pisał Bogdan Suchodolski, jego 'znaczenie przeszło znacznie wszystko, co powiedział on bezpośrednio o teorii nauczania i wychowania, filozofia Kanta otwierała horyzonty w pedagogice, które mieli odkryć dopiero jego uczniowie'." (fragment "Wprowadzenia")