Zeszyty don Rigoberta (wyd. kieszonkowe)
11,00 zł
Bohaterowie prowadzą nas przez świat wyrafinowanych rytuałów ciała i sztuki. Vargas Llosa po raz kolejny daje upust niezwykłej fantazji sprzęgniętej z rasowym, balzakowskim realizmem i niezaprzeczalnym poczuciem humoru w kreśleniu portretów swoich nieco dziwacznych postaci.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Mario Vargas Llosa |
| Wydawnictwo | Muza |
| Seria | |
| Rok wydania | 2004 |
| Wymiary | 170 x 110 mm |
| Ilość stron | 288 |
| Numer ISBN | 9788373194601 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Odbarwienie grzbietu, minimalne otarcia i przygięcia.0 |
Dona Lukrecja, wygnana z domu w niesławie, pisze do męża wymyślne listy miłosne. Przyczyna jej hańby, pasierb Fonsito knuje intrygę, dzięki której ojciec i macocha mają ponownie zamieszkać razem. Nawet trzeźwa obserwatorka, służąca Lukrecji, Justyniana, daje się powoli wciągnąć w przemyślną grę chłopca. Ale jednocześnie Lukrecja przeżywa osobliwe przygody erotyczne, których świadkiem – nigdy uczestnikiem – jest Rigoberto. Co z tego jest prawdą, a co fantazją?
Bohaterowie prowadzą nas przez świat wyrafinowanych rytuałów ciała i sztuki. Vargas Llosa po raz kolejny daje upust niezwykłej fantazji sprzęgniętej z rasowym, balzakowskim realizmem i niezaprzeczalnym poczuciem humoru w kreśleniu portretów swoich nieco dziwacznych postaci.
Podobne produkty
Moses Herzog, cztredziestosiedmioletni były wykładowca, przeżywa poważny kryzys emocjonalny, intelektualny i moralny. W swym domu w górach pisze listy - w głowie lub na papierze - do przyjaciół, rodziny, swego psychiatry, polityków, filozofów, a nawet do samego Boga.
"Święta strefa", odbiegająca swym charakterem od głównego nurtu twórczości Fuentesa, jest powieścią lżejszego kalibru: główni jej bohaterowie to gwiazda filmowa - której pierwowzorem była - według opinii krytyków, słynna meksykańska aktorka Maria Felix - i jej dorosły syn.
Ruszamy w głąb metropolii, śladem psychologicznych meandrów wielkomiejskiego człowieczeństwa, wstępujemy w duszę i umysł artysty, który ukazuje nam działanie machiny sztuki w twórcy, ocieramy się o przeżycia transcendentne, aby wejrzeć w kosmos i jego związki z człowiekiem oraz przyszłością. „19 dni na scenie” to wstrząsająca, ale harmonijna i delikatna poetycka podróż w poszukiwaniu piękna. Podróż aż po kraniec Uniwersum.
"Poezja Kapuścińskiego jest przesiąknięta melancholią, a równocześnie gorączką życia" (Claudio Magris)