Wyspa kochających lemurów
15,00 zł
Madagaskar to wyspa, która wabi. Arkadego Fiedlera zwabiła dwa razy. Przemierzył ją wzdłuż i wszerz, najpierw z jednym, a później dwoma lemurami. Poznał gruntownie jej mieszkańców, faunę i florę, historię i obyczaje. A potem to wszystko opisał – tak pięknie, tak fascynująco, że po lekturze chciałoby się natychmiast na własne oczy ten urokliwy zakątek świata zobaczyć.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Arkady Fiedler |
| Wydawnictwo | Iskry |
| Seria | |
| Rok wydania | 1976 |
| Wymiary | 210 x 150 mm |
| Ilość stron | 141 |
| Numer ISBN | |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | Dobry |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Obwoluta w stanie bardzo dobrym- z uwagi na lekkie otarcia, naddarcia i przebarwienia grzbietu oraz przybrudzenia. Poza tym to jedno z ładniejszych wydań Fiedlera - z płócienną okładką z tłoczonym ozdobnym wzorem na środku. |
Madagaskar to wyspa, która wabi. Arkadego Fiedlera zwabiła dwa razy. Przemierzył ją wzdłuż i wszerz, najpierw z jednym, a później dwoma lemurami. Poznał gruntownie jej mieszkańców, faunę i florę, historię i obyczaje. A potem to wszystko opisał – tak pięknie, tak fascynująco, że po lekturze chciałoby się natychmiast na własne oczy ten urokliwy zakątek świata zobaczyć.
Dziś pewnie Madagaskar jest inny – Malgasze pewnie pozbyli się wielu fadi, pewnie już w tak zadziwiający i niezwykle skuteczny sposób nie sprawdzają wierności żon, pewnie voaye już im mniej straszne – więc tylko dzięki Autorowi możemy tę dawną wyspę kochających lemurów poznać.
Podobne produkty
Jak wytrzymać z własnym mężem osiem miesięcy w podróży motocyklowej? Jak naprawić motor na pustkowiu Patagonii? Jak upiec mięso wołowe, by nie było twarde? Jak rozmawiać po hiszpańsku, by być zrozumianym przez porteños? Na te i na wiele innych pytań znajdziecie odpowiedź w tej książce. Dwadzieścia tysięcy kilometrów po drogach i bezdrożach Ameryki Południowej. Podróżować może każdy, ale podróże motocyklem wymagają dużej siły charakteru, zwłaszcza jeśli są to motocykle „pełnoletnie”, a budżet wyprawy jest „ekonomiczny”.
"Cień ponurego Wschodu" to zbiór felietonów podróżniczych ukazujących życie w Rosji przed rewolucją bolszewicką i u jej progu. Autor jako niezwykle uważny obserwator rzeczywistości stara się wniknąć w charakter "rosyjskiej duszy zbiorowej". Pokazuje zabobony i gusła, w które wierzył zarówno rosyjski lud, jak i przedstawiciele dworu. Przedstawia działające w Rosji sekty i ruchy religijne, pokazuje grunt, na który padło ziarno rewolucji. Zarysowuje ponadto sylwetki osób, takich jak Rasputin czy Iwan Kronsztancki, które odegrały dużą rolę w dziejach tego państwa, tak ponurego i pełnego paradoksów.
"Jadę na Kołymę, żeby zobaczyć, jak się żyje w takim miejscu, na takim cmentarzu. Najdłuższym. Można się tu kochać, śmiać, krzyczeć z radości? A jak tu się płacze, płodzi i wychowuje dzieci, zarabia, pije wódkę, umiera? O tym chcę pisać. I o tym, co tu jedzą, jak płuczą złoto, pieką chleb, modlą się, leczą, marzą, walczą, tłuką po mordach…Gdy ląduję, w aeroporcie pod Magadanem czytam wielki napis: WITAJCIE NA KOŁYMIE – W ZŁOTYM SERCU ROSJI". (Jacek Hugo-Bader)
W 1983 roku dwudziestoletnia Fabienne Verdier porzuca Francję i wyjeżdża do Chin, by studiować starą sztukę rysunku i kaligrafii. Rzeczywistość rewolucji kulturalnej, którą tam zastaje, drastycznie odbiega od jej wyobrażeń o wyrafinowanej kulturze Państwa Środka, ale skrywa też tajemnicę fascynującą młodą Europejkę. Dziewczyna doświadcza chorób, głodu i inwigilacji, poznaje realia komunizmu od podszewki. Kiedy spotyka mądrego mistrza kaligrafii, stopniowo odkrywa "swoje" Chiny, które zmieniają ją na całe życie. Uczy się nieustannej pracy nad sobą, dyscypliny i skupienia.