Wstęga do pianoli – Liszt – Rapsodia węgierska No. 2
400,00 zł
Instrument był znany od XIX wieku (został opatentowany przez amerykańskiego konstruktora E.S. Voteya w 1897 roku). Obecnie zupełnie wyszedł z użycia, jednak wciąż istnieją działające egzemplarze pianoli.
Prezentujemy wstęgę zawierającą utwór Liszta
Rapsodia węgierska No. 2
1 w magazynie
| Autor dzieła | Ferenc Liszt |
| Wydawnictwo | Produkcja: Solodant, Niemcy |
| Seria | |
| Rok wydania | przełom XIX/XX wieku |
| Wymiary | |
| Ilość stron | |
| Numer ISBN | |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Całość w oryginalnym, skórzanym etui. Wstęga bez uszkodzeń. Bardzo ładny stan. |
Pianola – (wł. piano = cicho) – mechaniczny instrument muzyczny z końca XIX wieku. Odtwarzał utwory nagrane na perforowanej taśmie papierowej z wycięciami odpowiadającymi wysokości i czasowi trwania dźwięków, która przesuwała się nad cylindrem z otworami, połączonymi rurkami z mechanizmem fortepianu. Wpadający strumień powietrza wprawiał młoteczek w ruch (młoteczek uderzał w strunę). Był on utrzymywany przy konkretnej strunie do czasu, gdy wycięcie się skończyło i taśma przesuwając się zakryła otwór, czyli przerwała strumień powietrza.
Powstawały takie efekty jak np. akordy złożone z kilkudziesięciu dźwięków lub jednoczesne brzmienie wszystkich rejestrów fortepianu.
Wstęga papieru z zapisanym utworem ma otwory tak rozmieszczone, że każda linia i naniesione na niej otwory odpowiada jednemu dźwiękowi. Im bardziej z prawej strony umieszczone były otwory, tym wyższemu odpowiadały dźwiękowi. Podczas odtwarzania melodii wstęga przesuwała się z góry w dół, a pianista napędzał mechanizm za pomocą naprzemiennie wciskanych pedałów (były też rozwiązania niewymagające nieustannego pedałowania). Mniej więcej na środku okienka, w którym zakładało się rolkę, była listwa z otworami i aktualnie grane dźwięki były reprezentowane przez te otwory, które przesuwały się dokładnie nad listwą. Podczas odtwarzania napędzany był również mechanizm klawiszy, przez co instrument zachowywał się tak, jakby pianista na nim grał. Czasem na wstędze papieru były naniesione informacje takie jak tytuł utworu, słowa piosenki itd.
Instrument był znany od XIX wieku (został opatentowany przez amerykańskiego konstruktora E.S. Voteya w 1897 roku). Obecnie zupełnie wyszedł z użycia, jednak wciąż istnieją działające egzemplarze pianoli.
Prezentujemy wstęgę zawierającą utwór Liszta
Rapsodia węgierska No. 2
Podobne produkty
Prawdziwie fascynujący, wielowymiarowy autoportret wybitnego artysty, człowieka dojrzałego i doświadczonego. Wątki biograficzne przeplatają się tu z refleksjami dotyczącymi nie tylko sztuki, ale także przyjaźni, miłości, rodzicielstwa, lojalności, wiary, pokusy autodestrukcji i woli przetrwania.
„Dzikie orchidee” – pierwsza książka Bogusława Kaczyńskiego stała się bestsellerem wydawniczym i mimo ogromnego nakładu znikła w ciągu paru godzin z półek księgarskich. Do anegdot należą już opowieści o szturmie kupujących na lady księgarskie, o wybitych szybach, sforsowanych drzwiach i stratowaniu Kaczyńskiego przez napierający tłum wielbicieli uczestniczących w premierze „Dzikich orchidei” w salonie literackim „Expresu Wieczornego”. Parę tygodni później „Dzikie orchidee” zdobyły w plebiscycie czytelników i księgarzy tytuł „Książki Roku”, Kaczyński uznany został „Autorem Roku”, a jury powołane przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich wpisało książkę na listę dziesięciu najpoczytniejszych tytułów i skierowało do natychmiastowego wznowienia.
Jak daleko się posunął, by uniknąć obowiązkowej służby wojskowej? W jaki sposób zdobywał trawkę za komuny i dlaczego z imprez wracał polewaczkami? Czym zakończyła się przygoda z Doris i Kobrą w jednym z kultowych hoteli epoki PRL? Zabawny jak zawsze, szczery jak... rzadko. Andrzej Krzywy: człowiek-ikona.