Wizerunki niepospolitych niewiast staropolskich. XVI-XVIII wiek
12,00 zł
„Zapewne brakowało na czytelniczym rynku książki – w sposób popularny, ale nie rezygnujący z historycznej rzetelności – prezentującej wybitne postacie kobiece. Wybitne na różnych polach działalności, i trzeba ze zrozumieniem przyjąć zamiar autora, iż nie próbował cenzurować historii… Rezygnacja z idealizującego spojrzenia wyszła książce na dobre. Czytelnik otrzymuje lekturę godną uwagi.” – „Zwierciadło”
1 w magazynie
| Autor dzieła | Zbigniew Kuchowicz |
| Wydawnictwo | Łódzkie |
| Seria | |
| Rok wydania | 1974 |
| Wymiary | 200 x 125 mm |
| Ilość stron | 459 |
| Numer ISBN | |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | Dobry |
| Stan ogólny książki | Nowa |
| Uwagi techniczne | Obwoluta w stanie DB - przytarcia, naddarcie przy grzbiecie. |
„Zapewne brakowało na czytelniczym rynku książki – w sposób popularny, ale nie rezygnujący z historycznej rzetelności – prezentującej wybitne postacie kobiece. Wybitne na różnych polach działalności, i trzeba ze zrozumieniem przyjąć zamiar autora, iż nie próbował cenzurować historii… Rezygnacja z idealizującego spojrzenia wyszła książce na dobre. Czytelnik otrzymuje lekturę godną uwagi.” – „Zwierciadło”
Podobne produkty
To pierwsza monografia poświęcona związkom intelektualnym Polski z Bazyleą, od soboru bazylejskiego po czasy wojny trzydziestoletniej. Rola Bazylei, kontakty osobiste Polaków ze środowiskiem naukowym tego miasta, korespondencja z czołowymi przedstawicielami kultury bazylejskiej, książki dedykowane Polakom, druki polskie w Bazylei - to główne tematy podejmowane w książce Macieja Włodarskiego.
Francuska Legia Cudzoziemska przechodziła w swej niemal 170-letniej historii okresy chwały i upadku, a dziś uważana jest za jeden z najlepiej wyszkolonych oddziałów wojskowych. Służą w niej przedstawiciele około 120 narodów. Po roku 1990 nasilił się napływ ochotników z Europy Środkowej i wschodniej. Wśród 8500 legionistów znaczny odsetek stanowią Polacy...
"Pedagogika pamięci, nazywana również pedagogiką miejsc pamięci, staje się stopniowo względnie samodzielnym obszarem teorii i praktyki edukacyjnej. W warstwie teoretycznej nawiązuje ona do tez niemieckiego socjologa i filozofa – Teodora W. Adorna, który w kontekście rozrachunku moralnego ze spuścizną nazizmu podkreślał wagę kształcenia osobowości autonomicznej, samokrytycznej i nonkonformistycznej.
Na tronie zasiadali ludzie o rozmaitych charakterach - wybitni, słabi, intryganci; autorka pisze o fałszywych carskich synach i dworskich spiskach, o wyzysku poddanych i buntach, odsłania kulisy władzy, odkrywa misternie prowadzone intrygi. Opowieść kończy się w dniu, w którym dokonano brutalnego mordu na ostatnim władcy Rosji, Mikołaju II i jego rodzinie. Niewiele znamy kronik rodzinnych, które mogłyby dorównać dziejom rodu Romanowów pod względem liczby wydarzeń zarówno tragicznych, jak i pełnych chwały.