Warsztat diabła
13,00 zł
Czy pamięć o zbrodniach totalitaryzmów można przekuć w biznes, a symboliczne miejsca kaźni zamienić w atrakcje turystyczne? Topol po raz kolejny okazuje się mistrzem groteski, wrzuca czytelnika w surrealistyczną fabułę. Jednak po drodze do masowych grobów w Europie Wschodniej zadaje podszyte subtelną ironią pytania o naszą refleksję nad historią i obraz świata, który się z niej wyłania.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Jachym Topol |
| Wydawnictwo | Poznańskie |
| Seria | Don Kichot i Sancho Pansa |
| Rok wydania | 2013 |
| Wymiary | 195 x 120 mm |
| Ilość stron | 189 |
| Numer ISBN | 9788377478516 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
Młody mężczyzna ucieka z Terezina – czeskiej twierdzy, w której w czasie II wojny światowej znajdował się niemiecki obóz koncentracyjny. Nie ma ze sobą nic prócz Pajączka – pendrive’a zawierającego bazę adresową bogatych osób ocalałych z Holokaustu. Za ich pieniądze wspólnie z wujkiem Lebo i młodymi ludźmi z całego świata założył komunę: turystom odwiedzającym Terezin sprzedawał T-shirty z Franzem Kafką, serwował getto pizzę, organizował dla nich Warsztaty Radości. Jednak władzom nie spodobała się ta działalność, więc postanowiły ją ukrócić. A teraz mężczyzna wyrusza na Białoruś, by zaangażować się w budowę nowego muzeum…
Czy pamięć o największych zbrodniach totalitaryzmów można przekuć w lukratywny biznes, a symboliczne miejsca kaźni zamienić w atrakcyjne cele turystycznych wycieczek?
Podobne produkty
"Poezja Kapuścińskiego jest przesiąknięta melancholią, a równocześnie gorączką życia" (Claudio Magris)
Prawda o tym, co działo się za murami domów dziecka na wyspie Jersey, wyszła na jaw, dopiero kiedy Robbie był już dorosły. Skandal poruszył opinię publiczną, ale nie zwrócił dzieciństwa tym, którzy stracili je bezpowrotnie. Ludziom takim jak Robbie Garner. Jego wstrząsające wspomnienia spisała Toni Maguire – ofiara molestowania w dzieciństwie i autorka bestsellerowych książek "Tylko nie mów mamie" i "Kiedy tata powraca".
"Proza Saramonowicz imponuje logiką konstrukcji, nieodległej od logiki okrucieństwa. Nie zna łatwych pocieszeń, nadziei zbawienia i życia wiecznego. Próżnię po nich wypełnia grymas materii. Zapuścić w tę czeluść wzrok - to jedyny dostępny nam bunt." (Jan Gondowicz)
Ruszamy w głąb metropolii, śladem psychologicznych meandrów wielkomiejskiego człowieczeństwa, wstępujemy w duszę i umysł artysty, który ukazuje nam działanie machiny sztuki w twórcy, ocieramy się o przeżycia transcendentne, aby wejrzeć w kosmos i jego związki z człowiekiem oraz przyszłością. „19 dni na scenie” to wstrząsająca, ale harmonijna i delikatna poetycka podróż w poszukiwaniu piękna. Podróż aż po kraniec Uniwersum.