Sto diabłów
15,00 zł
Sto diabłów to powieść o czasach stanisławowskich. Mimo iż jest to powieść historyczna informacji konkretnych i dokładnych nie ma tu zbyt wiele. Autor opisuje osiemnastowieczną Warszawę, zwyczaje jej mieszkańców, obyczajowość ale nie to jest najważniejsze. Czytelnik znajdzie w tej powieści romans, przygodę, intrygi, pojedynki i wielką miłość. Sto diabłów niczym powieści Aleksandra Dumasa jest książką pełną ciekawej i wciągającej akcji osadzoną w historycznych realiach.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Józef Ignacy Kraszewski |
| Wydawnictwo | Państwowy Instytut Wydawniczy |
| Seria | |
| Rok wydania | 1956 |
| Wymiary | 205 x 135 mm |
| Ilość stron | 470 |
| Numer ISBN | |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Dobra |
| Uwagi techniczne | DB+, lekkie przybrudzenia twardej płóciennej oprawy, w środku nieaktualne pieczątki biblioteczne (stare, wyblakłe, nie pokreślone). |
Sto diabłów to powieść o czasach stanisławowskich. Mimo iż jest to powieść historyczna informacji konkretnych i dokładnych nie ma tu zbyt wiele. Autor opisuje osiemnastowieczną Warszawę, zwyczaje jej mieszkańców, obyczajowość ale nie to jest najważniejsze. Czytelnik znajdzie w tej powieści romans, przygodę, intrygi, pojedynki i wielką miłość. Sto diabłów niczym powieści Aleksandra Dumasa jest książką pełną ciekawej i wciągającej akcji osadzoną w historycznych realiach.
Podobne produkty
"Brazylia" to powieść o sile namiętności, nieposkromionych emocji i niewinności w tym rozdartym społecznie i politycznie kraju.
Proza Pilcha przypomina, że życie składa się ze złudzenia wieczności i z przerażającej utraty tego złudzenia.„Żółte światło” łączy wątki ściśle autobiograficzne z zupełnie fantastycznymi. Pilch eksploruje, eksploatuje i przetwarza własny życiorys i dotychczasową twórczość, kreując z nich literaturę najwyższej próby. To proza zgubna i uzależniająca. Krystalicznie czysta i szlachetnie zmącona.
Większość kobiet przywykła do roli istoty podległej mężczyźnie, jaką wyznaczyła jej religia, a potem oparta na niej tradycja. Tylko te bardziej świadome i wykształcone, które wiedzą, że w innych krajach i religiach nie ma takiego drastycznego podziału na gorszy świat dla kobiet i lepszy dla mężczyzn, mogą poprzeć zmiany.
Ruszamy w głąb metropolii, śladem psychologicznych meandrów wielkomiejskiego człowieczeństwa, wstępujemy w duszę i umysł artysty, który ukazuje nam działanie machiny sztuki w twórcy, ocieramy się o przeżycia transcendentne, aby wejrzeć w kosmos i jego związki z człowiekiem oraz przyszłością. „19 dni na scenie” to wstrząsająca, ale harmonijna i delikatna poetycka podróż w poszukiwaniu piękna. Podróż aż po kraniec Uniwersum.