Statek w porcie (akwarela, początek XX wieku)
300,00 zł
Niezwykle urokliwy obrazek anonimowego holenderskiego twórcy, przedstawiający statek wpływający do portu. Będzie stanowił doskonałą ozdobę każdego pomieszczenia, nie tylko dla fanów marynistyki.
Brak w magazynie
| Autor dzieła | Anonimowy malarz holenderski |
| Wydawnictwo | |
| Seria | |
| Rok wydania | początek XX wieku |
| Wymiary | 245 x 285 mm (całość w drewnianej ramie), 190 x 235 mm (w samym passe partout), ok. 125 x 170 (tylko akwarela) |
| Ilość stron | |
| Numer ISBN | |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Piękny stan zachowania. |
Niezwykle urokliwy obrazek anonimowego holenderskiego twórcy, przedstawiający statek wpływający do portu. Będzie stanowił doskonałą ozdobę każdego pomieszczenia, nie tylko dla fanów marynistyki.
Akwarela, całość oprawiona w kartonik passe partout, oraz drewnianą, oszkloną ramkę.
Podobne produkty
Katalog wystawy, która miała miejsce w miesiącach wrzesień-listopad 1986 roku w Zamku Królewskim w Warszawie oraz grudzień 1986-marzec 1987 roku w Muzeum Narodowym w Szczecinie. Na fotografiach zaprezentowano niektóre z eksponatów: obrazy, talary, medale i ordery, pierścienie i bransolety.
Czym jest sztuka? Najbardziej rozpowszechniony jest pogląd, że sztuka to piękno widziane przez artystę. Ten pogląd wsparty jest drugim, także szeroko rozpowszechnionym, że piękne jest to, co kto lubi, co się komu podoba. Oba te poglądy wyrastają z podstaw sięgających starożytnej, idealistycznej estetyki greckiej. Jej wyrazicielem był Platon, który utworzył świat idei bytujących niezależnie od nas. W tym świecie sztuka znalazła swoje miejsce jako wyrazicielka idei. Zadaniem artysty było ideę piękna przywołać i okazać...
Olga Boznańska. Najwybitniejsza malarka epoki. Obywatelka świata. Jej portrety intrygowały, niepokoiły, obnażały duszę malowanej osoby. Nie uznawała banalnego piękna. Charakter, emocje, uczucia były dla niej ważniejsze niż uroda modeli. Po Paryżu chodziła w sukni giupiurowej z trenem pełnym falban i plis. Wzbijał się za nią tuman kurzu. Na głowie miała olbrzymi, sinoczarny wał włosów wysoko w kok zaczesanych. Na nim „czarne gniazdo z dżetów i flaneli podpięte wysoko z tyłu kwiatami, spod którego spływały czarne strusie pióra”. Wyglądała jak „posąg wyjęty na chwilę z ciemności piramidy”. Przez trzydzieści lat malowała w pracowni przy Boulevard Montparnasse. Bywali tam m.in. Zofia Stryjeńska, Mela Muter, Wojciech Kossak, Artur Rubinstein. Pojawiała się Maja Berezowska „ze swoimi kochasiami”.