Stankiewicz, Powrót
12,00 zł
Dwie mini-powieści autora głośnego „Warunku” z akcją na przełomie XIX i XX wieku – wyrafinowana proza o rodzinie, honorze i zemście, która nie przynosi ukojenia, Dwa sugestywne portrety mężczyzn, uwikłanych w swe burzliwe czasy, sytuacje polityczną, rodzinną, osobistą.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Eustachy Rylski |
| Wydawnictwo | Państwowy Instytut Wydawniczy |
| Seria | |
| Rok wydania | 1984 |
| Wymiary | 195 x 125 mm |
| Ilość stron | 303 |
| Numer ISBN | 83-06-01146-5 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | Bardzo dobry |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
Dwie mini-powieści autora głośnego „Warunku” z akcją na przełomie XIX i XX wieku, – wyrafinowana proza o rodzinie, honorze i zemście, która nie przynosi ukojenia, Dwa sugestywne portrety mężczyzn, uwikłanych w swe burzliwe czasy, sytuacje polityczną, rodzinną, osobistą.
Stankiewicz mści się po latach na kozackim zabójcy swego ojca-powstańca. Maksymilian Rogoyski z „Powrotu” jest synem człowieka, który wzbogacił się, przywożąc dla powstańców broń, a potem ich denuncjując. Opowiadając o konkretnych ludziach, Rylski zastanawia się, co dzisiaj oznaczają – polskość, patriotyzm, honor, rodzina.
Wydanie I.
Podobne produkty
Prawda o tym, co działo się za murami domów dziecka na wyspie Jersey, wyszła na jaw, dopiero kiedy Robbie był już dorosły. Skandal poruszył opinię publiczną, ale nie zwrócił dzieciństwa tym, którzy stracili je bezpowrotnie. Ludziom takim jak Robbie Garner. Jego wstrząsające wspomnienia spisała Toni Maguire – ofiara molestowania w dzieciństwie i autorka bestsellerowych książek "Tylko nie mów mamie" i "Kiedy tata powraca".
"Poezja Kapuścińskiego jest przesiąknięta melancholią, a równocześnie gorączką życia" (Claudio Magris)
W książce Łucji Dudzińskiej, historia wrażliwości jest historią dziewczyny, szukającej we własnym życiorysie tego, co bywa poezją. Nieokiełznane są jej dzieje, jak nieokiełznana bywa poezja. Poetka niczym korespondent liryczny wychwytuje sytuacje, które rysują kontury tej książki. Poezją bywa to, co niepoetyckie uwikłane w mniej lub bardziej zagadkowy los.
To powieść o starości, do której każdy z nas musi dojrzeć. ...o zmierzchu, o trwaniu w tym przedziwnym stanie, w którym jak sugeruje nam Kamiński już wcale nie jest takie pewne, po czyjej jest się stronie: tych, którzy żyją, czy tych, którzy żyli? Poza tym, co to znaczy: żyli? Skoro cały czas się z nimi rozmawia, to może jednak oni nadal są? Może jest na to choć cień szansy?