Sługa boży
9,00 zł
’Sługa boży” to jedna z tych charakterystycznych dla Caldwella powieści, w których posługuje się on zjadliwym czarnym humorem, stwarzając groteskowy obraz głębokiej prowincji Południa.
Brak w magazynie
| Autor dzieła | Erskine Caldwell |
| Wydawnictwo | Książka i Wiedza |
| Seria | Koliber |
| Rok wydania | 1977 |
| Wymiary | 180 x 110 mm |
| Ilość stron | 222 |
| Numer ISBN | |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | U góry strony tytułowej widnieje mały numer i słabo widoczny ekslibris. |
’Sługa boży” to jedna z tych charakterystycznych dla Caldwella powieści, w których posługuje się on zjadliwym czarnym humorem, stwarzając groteskowy obraz głębokiej prowincji Południa.
W powieści tej w świat naiwnych farmerów wkracza oszukańczy, samozwańczy kaznodzieja, który pod pozorem wyzwalania dusz 'wiernych” z grzechu i upadku wprowadza ich w stany orgiastyczne i ograbia z czego się da. Pojawienie się „sługi bożego” na krótko tylko zakłóci atmosferę marazmu i bezmyślności, w jakiej tkwią mieszkańcy osady.
Podobne produkty
Ruszamy w głąb metropolii, śladem psychologicznych meandrów wielkomiejskiego człowieczeństwa, wstępujemy w duszę i umysł artysty, który ukazuje nam działanie machiny sztuki w twórcy, ocieramy się o przeżycia transcendentne, aby wejrzeć w kosmos i jego związki z człowiekiem oraz przyszłością. „19 dni na scenie” to wstrząsająca, ale harmonijna i delikatna poetycka podróż w poszukiwaniu piękna. Podróż aż po kraniec Uniwersum.
Prawda o tym, co działo się za murami domów dziecka na wyspie Jersey, wyszła na jaw, dopiero kiedy Robbie był już dorosły. Skandal poruszył opinię publiczną, ale nie zwrócił dzieciństwa tym, którzy stracili je bezpowrotnie. Ludziom takim jak Robbie Garner. Jego wstrząsające wspomnienia spisała Toni Maguire – ofiara molestowania w dzieciństwie i autorka bestsellerowych książek "Tylko nie mów mamie" i "Kiedy tata powraca".
W książce Łucji Dudzińskiej, historia wrażliwości jest historią dziewczyny, szukającej we własnym życiorysie tego, co bywa poezją. Nieokiełznane są jej dzieje, jak nieokiełznana bywa poezja. Poetka niczym korespondent liryczny wychwytuje sytuacje, które rysują kontury tej książki. Poezją bywa to, co niepoetyckie uwikłane w mniej lub bardziej zagadkowy los.
Dziesięć osób, zaproszonych przez tajemniczego nieznajomego, przybywa do luksusowej willi na Wyspę Żołnierzyków. Po sutym lunchu głos z gramofonu obwieszcza, że każdy z zebranych jest winien śmierci człowieka i teraz zostanie ukarany.