Śladami Polin. Studia z dziejów Żydów w Polsce. Tom 1
50,00 zł
Polin znaczy po hebrajsku Polska. Taką nazwę nadano też londyńskiemu rocznikowi, który zajmuje się historią polsko-żydowską. Książka poświęcona jest pamięci profesora Jana Karskiego, bohaterskiego łącznika polskiej konspiracji w latach II wojny światowej, i zawiera kilka tekstów omawiających jego działalność.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Jerzy Tomaszewski (red.) |
| Wydawnictwo | Cyklady |
| Seria | |
| Rok wydania | 2002 |
| Wymiary | 230 x 155 mm |
| Ilość stron | 193 |
| Numer ISBN | 8386859636 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
Polin znaczy po hebrajsku Polska. Taką nazwę nadano też londyńskiemu rocznikowi, który zajmuje się historią polsko-żydowską. Książka poświęcona jest pamięci profesora Jana Karskiego, bohaterskiego łącznika polskiej konspiracji w latach II wojny światowej, i zawiera kilka tekstów omawiających jego działalność.
Podobne produkty
"Echo", powieść Juliana Stryjkowskiego, jakkolwiek można ją traktować jako odrębne dzieło, jest kontynuacją napisanych z górą trzydzieści lat wcześniej "Głosów w ciemności". Utwór przynosi opis dalszych dziejów małomiasteczkowej społeczności żydowskiej w Galicji przed I wojną światową. Głębokie problemy religijne i filozoficzne bohaterów łączą się tu ściśle z dramatycznymi wydarzeniami z ich życia codziennego, które kruszy odwieczne obyczaje i rygory wynikające z przynależności do zamkniętej, odizolowanej grupy narodowościowej i wyznaniowej. Obrazowi bolesnych zmagań bohaterów zmuszanych przez okoliczności do trudnych wyborów towarzyszy w powieści znakomity, zasnuty mgłą tajemnicy i oddalenia opis kultury i rzeczywistości dziś już mało znanej, niemal egzotycznej.
Eli Barbur (1948) prozaik i dziennikarz, urodził się w Paryżu, dzieciństwo i młodość spędził w Warszawie, od 1973 roku mieszka w Tel-Awiwie. Podobnie jak w jego debiutanckiej powieści Grupy na wolnym powietrzu (1995), również w formie opowiadań Ten za nim odnaleźć można refleksję o sytuacji wykorzenienia, samotności, poszukiwaniu tożsamości. Na uwagę zasługuje emocjonalny styl narracji wystylizowanej na "żywą mową", wymykającej się regułom języka, wyznaczanej przypływami i odpływami wspomnień, uwikłanej w gąszcz zaskakujących skojarzeń i obserwacji.
Po raz pierwszy podmiotem rozważań nie jest wzajemne postrzeganie się, stereotypy i urazy dwóch sąsiednich narodów. Sięgamy wprawdzie ponownie do pokładów świadomości historycznej Litwinów, Niemców i Polaków, ale tym razem tylko po to, by odszukać w nich wielkiego nieobecnego, czyli kulturę i naród żydowski przez wieki współtworzący oblicze tej części Europy. Część historyczna rozważań ma wyraźnie dwa oblicza: obraz współżycia i wzajemnego przenikania kultur, a z drugiej strony różne formy antysemityzmu, którego apogeum był Holocaust. Zawsze w tym kontekście przewija się pytanie: Dlaczego? Jak możliwy był tak niewyobrażalny ekstremizm postaw? Każdy z autorów próbuje poszukiwać własnych odpowiedzi i ocen zjawisk.
Opowiadania opisujące losy ludzi wydanych na okrucieństwa wojny, poddanych bezwzględnemu terrorowi i szukających możliwości ucieczki od brutalnego świata. Bohaterowie naznaczeni są piętnem przeżyć, autorka poddaje ich analizie, przygląda się ich zachowaniom, wspomnieniom...