Samotny bój Warszawy
35,00 zł
„Czy Stalin chciał zająć Warszawę i dlaczego? Czy Alianci zachodni w rzetelny sposób dotrzymywali zobowiązań sojuszniczych wobec walczącego kraju? Dążeniem moim jest przedstawienie udokumentowanych odpowiedzi na te i inne pytania.”
1 w magazynie
| Autor dzieła | Tadeusz Żenczykowski |
| Wydawnictwo | LTW |
| Seria | Pisma historyczne |
| Rok wydania | 2005 |
| Wymiary | 210 x 150 mm |
| Ilość stron | 232 |
| Numer ISBN | 9788388736698 |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
„Czy Stalin chciał zająć Warszawę i dlaczego? Czy Alianci zachodni w rzetelny sposób dotrzymywali zobowiązań sojuszniczych wobec walczącego kraju? Dążeniem moim jest przedstawienie udokumentowanych odpowiedzi na te i inne pytania.”
Podobne produkty
Spisana na podstawie zachowanych dokumentów historia dwóch młodych Polaków, którzy w pierwszych latach po II wojnie światowej prowadzą za sobą śmiertelny pościg - jeden jest funkcjonariuszem UB, drugi chłopakiem z lasu. Obraz odmalowany przez poznańską reporterkę, Annę Kłys, jest zaskakujący - ubek jest dowódcą plutonu egzekucyjnego rozstrzeliwującego politycznych wrogów, ale kilkakrotnie składa wnioski o zwolnienie ze służby; z kolei walczący wcześniej o wolną Polskę partyzant w najlepszej wierze wstępuje po wojnie do milicji.
Książka ta jest rozszerzonym zapisem wykładów autora, wygłoszonych w Instytucie Archiwistyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Powieść Aleksego Tołstoja prowadzi nas przez życie Piotra Pierwszego od samych jego narodzin. Na tle wydarzeń związanych z życiem Piotra mamy okazję dowiedzieć się, jak wyglądała Rosja tamtej epoki. Jest to obraz niesamowicie barwny i różnorodny. Spotkamy tu olbrzymią ilość zdarzeń zaskakujących a czasem wprost absurdalnych dla współczesnego czytelnika, z których wyłania się obraz Rosji potężnej, surowej, lecz jednocześnie pijanej i szalonej.
"Od siódmego roku życia wzrasta młody spartita z dala od domu rodzicielskiego, wśród rówieśników, pod komendą starszych, od dwudziestu do trzydziestu lat liczących towarzyszy. W tym okresie wychowania nacisk kładzie się przede wszystkim na gimnastykę, na chóralne odśpiewywanie marszów i pieśni bojowych. Surowość metody wychowawczej przejawia się choćby w znanym corocznym biczowaniu chłopców w świątyni Artemis..."